Οι δυο παλαίμαχοι συνδικαλιστές έχουν περπατήσει βήμα - βήμα την πορεία της "Χαλυβουργικής". Ο Αρίστος Γκιόκας ήταν από τους πρώτες εργάτες, στην κυριολεξία θεμελίωσε το εργοστάσιο. Οπως θα πει, "δούλεψα στην ανέγερση του εργοστασίου. Ηταν το '52, μετά την κατοχή και το δεύτερο αντάρτικο. Αυτό το εργοστάσιο φτιάχτηκε με δάνεια - δηλαδή δανεικά και αγύριστα - απ' το σχέδιο Μάρσαλ.Θυμάμαι τα κιβώτια με τα μηχανήματα που έρχονταν για να τα στήσουμε, είχαν και από τις δυο πλευρές το έμβλημα των Αμερικάνων. Το οικόπεδο όπου έγινε το εργοστάσιο ήταν περίπου 40 στρέμματα. Αυτός ο τεράστιος χώρος που βλέπεις σήμερα, τα 400-500 στρέμματα έγινε με τις μπαζώσεις που έκαναν στη θάλασσα".

Ο Νίκος Αγγελόπουλος παρεμβαίνει για να συμπληρώσει: "Πριν γίνει η "Χαλυβουργική", είχαν μια μικρή συρματουργία στην οδό Πειραιώς, που έφτιαχνε όλων των ειδών τα σύρματα, πεταλόκαρφα κ. ά. Για λίγο διάστημα μετά την ίδρυση της "Χαλυβουργικής" συνέχισε να λειτουργεί, μέχρι που όλα τα μηχανήματα μεταφέρθηκαν στην Ελευσίνα και νέκρωσε".

Στην αρχή δούλευαν στη "Χαλυβουργική" 100 περίπου εργαζόμενοι. Οπως θα πει ο Νίκος, "σιγά - σιγά μεγάλωσε. Θέλω να το σημειώσεις ότι ανδρώθηκε κυριολεκτικά με θαλασσοδάνεια που έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός πολύ ακριβά. Το χαρακτηριστικό των Αγγελοπουλαίων ήταν ότι με τις κάθε φορά καταστάσεις τα πηγαίναν καλά. Τα εγκαίνια στην υψικάμινο το '63 τα έκαναν ο βασιλιάς Παύλος και ο Κ. Καραμανλής. Ηταν η πρώτη υψικάμινος που έγινε στα Βαλκάνια. Κάθε φορά που ήθελε να εκβιάσει καταστάσεις ή να αποκτήσει προσχήματα για να πάρει τα δάνεια, έβαζε μπροστά τους εργαζόμενους. Θα απολύσω, θα κάνω. Οι συνήθεις εκβιασμοί. Δεν έχει αλλάξει τίποτα".

Για την προνομιακή αντιμετώπιση που είχε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ο Νίκος θα φέρει ένα παράδειγμα: "Ηταν την περίοδο '77-'78, επί κυβερνήσεων ΝΔ. Τότε απαγορευόταν η εξαγωγή κεφαλαίων. Οι Αγγελόπουλοι μετέφεραν κεφάλαια στο εξωτερικό και έκαναν επενδύσεις έξω. Ξέρεις τι είχαν δηλώσει αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες και είχε γραφτεί στις εφημερίδες; Είχαν πει ότι "είναι τιμή για τη χώρα μας που μπορεί να έχει οικονομικούς παράγοντες τέτοιους που να επενδύουν στο εξωτερικό"".Και ο Αρίστος θα συμπληρώσει πως "όταν ο Κεδίκογλου ήταν στο υπουργείο Οικονομικών επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, είχε δηλώσει ότι ο Αγγελόπουλος είχε 11 δισ. δρχ. φοροδιαφυγή. Αυτά ποτέ δεν πληρώθηκαν. Αυτή η προνομιακή μεταχείριση συνεχίζεται και σήμερα".

Ο Νίκος θα ξαναπάρει το λόγο για να επισημάνει: "Πριν την ΕΟΚ υπήρχε η ΕΚΑΧ (Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα - Χάλυβα). Σε αυτήν την κοινοπραξία που έφτιαξαν οι πολυεθνικές ήταν ενταγμένοι. Αρχισαν οι ποσοστώσεις από τότε. Ενώ είχε δυναμικότητα για 1 εκατ. τόνους σίδερο, δούλευε στο 20%, στο 25%, το 35% ήταν το ανώτερο που είχε φτάσει. Οι ποσοστώσεις αυτές στοίχισαν. Μετά κρίθηκαν οι υψικάμινοι ασύμφοροι και έκανε παραγωγή σιδήρου με το καινούριο τμήμα, των ηλεκτρικών κλιβάνων. Το έκλεισε και αυτό και τώρα θέλει να το ξαναβάλει σε λειτουργία. Ερχονται τα έργα της Ολυμπιάδας και φαίνεται εκεί υπάρχει φιλέτο. Η Αννα και ο Θοδωρής να μην πάρουν, αφού φέραν την Ολυμπιάδα στην Ελλάδα;".

Σταματά για λίγο και συνεχίζει: "Για πολλά χρόνια δεν έγινε κανένας εκσυγχρονισμός στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου. Τίποτα, μόνο ξεζούμισμα των εργατών. Και φτάσαμε στο σημείο να κάνουν εισαγωγές από την Τουρκία, από άλλες χώρες, αλλά πάντα μιλούσαν για παραγωγικότητα. Παραγωγικότητα δε σημαίνει ξεζούμισμα του εργάτη, σημαίνει τεχνολογία, σύγχρονα μηχανήματα. Την παραγωγικότητα τη χρησιμοποιούσαν πάντα όταν ήταν να κάνουν απολύσεις, για να μην πάρουν οι εργάτες τις αυξήσεις που δικαιούνται".

Η οργή χρωματίζει τη φωνή του Νίκου, καθώς φωνάζει: "Ναι οι επιχειρήσεις της οικογένειας Αγγελόπουλοι έχουν γίνει κολοσσοί, παίζουν πλέον στο διεθνές λόμπι. Εχει λοιπόν εργοστάσιο στην Ελβετία, στην Ουαλία, εργοστάσιο στην Αμερική, καράβια (απ' όσο ξέρουμε είναι 15), τράπεζα στην Ελβετία... Είναι αυτά που είναι γνωστά. Τι άλλα υπάρχουν, δεν ξέρουμε. Ολα αυτά δεν έγιναν ούτε από εξυπνάδα, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν, ούτε απ' τις "ευεργεσίες". Εχει χυθεί πολύ αίμα, καταστράφηκε το περιβάλλον της Ελευσίνας, πλήρωσε ο ελληνικός λαός με τα θαλασσοδάνεια.

Ποια είναι η περιβόητη "ανάπτυξη" που πρόσφεραν στον τόπο; Τα εργοστάσια που έγιναν στο εξωτερικό και το μαράζωμα της "Χαλυβουργικής". Το '79 στη "Χαλυβουργική" συνολικά δούλευαν 2.500 άνθρωποι και τώρα έχουν φτάσει τους 380. Αυτή είναι η "ανάπτυξη"".