ΜΠΡΑΪΤΟΝ.-

Το πρώτο του συνέδριο από το 1978, ως κόμμα εξουσίας, πραγματοποιεί από χτες το Εργατικό Κόμμα, με κύριο σύνθημα, το Προυστικό.., "κερδίζοντας το χαμένο χρόνο", που αποτελεί χαρακτηριστική αναφορά για τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της χώρας από τους "Νέους Εργατικούς".

Στην εναρκτήρια ομιλία του ο Ρόμπιν Κουκ, υπουργός Εξωτερικών, και προεδρεύων του Συνεδρίου, πιστός στο πνεύμα που προσπαθεί να δώσει η ηγεσία του κόμματος, εστίασε την προσοχή των συνέδρων μόνο στο κυβερνητικό έργο που ήδη έχει δρομολογηθεί, λέγοντας "τις πρώτες 18 εβδομάδες, η κυβέρνηση έκανε περισσότερο καλό για το βρετανικό λαό από ό,τι οι κυβερνήσεις των Τόρις για 18 ολόκληρα χρόνια".

Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε και η ομιλία του υπουργού Θησαυροφυλακίου, Γκόρντον Μπράουν, αναλύοντας το σχέδιο της κυβέρνησης των Εργατικών για πλήρη απασχόληση του εργατικού δυναμικού της Βρετανίας υπό τη μορφή ενός προγράμματος παροχής "ευκαιριών για εργασία σε όλους", εννοώντας την εφαρμογή ενός προγράμματος ευλυγισίας της εργασίας, Ενώ, δεν παρέλειψε να τονίσει ιδιαίτερα τη βούληση των Εργατικών "να εκσυγχρονίσουν τη χώρα, εφόσον είχαν το θάρρος να εκσυγχρονίσουν το ίδιο τους το κόμμα".

Παρά τις αισιόδοξες και υπερφίαλες δηλώσεις βασικών στελεχών του κυβερνητικού επιτελείου και το διθυραμβικό κλίμα που προσπαθεί να επιβάλει ο πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ στους 1.300 συνέδρους του κόμματος, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι δε θα μπορέσει να αποτρέψει τις αντιδράσεις από την εσωτερική αντιπολίτευση του κόμματος. Ηδη αρκετά μέλη του "Εργατικού Κόμματος" υποδέχτηκαν την Κυριακή τους συνέδρους, αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με συνθήματα που ζητούσαν να φορολογήσει τους πλούσιους και να τους κάνει να πληρώσουν - σαφέστατη νύξη για την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Κύρια αντίδραση από την εσωτερική αντιπολίτευση του κόμματος θα συναντήσει για τα τελευταία κυβερνητικά μέτρα που αφορούν το πάγωμα των μισθών των εκπαιδευτικών, των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και τις προθέσεις της κυβέρνησης να εισάγει το μέτρο των διδάκτρων για τη φοίτηση στα κρατικά πανεπιστήμια. Επίσης, τα μεταρρυθμιστικά σχέδια του Μπλερ που αφορούν την εσωτερική δημοκρατία και λειτουργία του κόμματος έχουν προκαλέσει την οργή της εσωτερικής αντιπολίτευσης. Μέτρα που προσβλέπουν να μειώσουν ακόμα περισσότερο τη δύναμη στα πεδία λήψης αποφάσεων των Εργατικών Συνδικάτων. Οπως, η υποβάθμιση της ετήσιας Συνόδου που συνήθως αποφασίζει για την πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει το κόμμα και παραδοσιακά οι αντιπρόσωποι των Εργατικών Συνδικάτων ελέγχουν το 50% των ψήφων.