Οι "πρωτοπόροι" της διακομματικής αποποινικοποίησης θυμίζουν εκείνους τους νταουλιέρηδες της παλιάς εποχής που προανήγγειλαν την άφιξη του αρκουδιάρη με την αρκούδα, η οποία - με ένα απλό άγγιγμα στον άρρωστο - γιάτρευε κάθε αρρώστια. Και σε μια εποχή, που οι κάθε λογής διαχειριστές του συστήματος διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το μεγάλο - και σπάταλο - κράτος, την ίδια ώρα ένας περίεργος συνασπισμός πολιτικών δυνάμεων και εκφραστών της κυρίαρχης τάξης επιφυλάσσουν στο κράτος τη μεγάλη αποστολή: Της χορήγησης ναρκωτικών και υποκατάστατων για να αποσπάσουν - τάχα - τους νέους απ' τα νύχια των εμπόρων ναρκωτικών.

Οι παραλλαγές αυτής της πρότασης είναι πολλές: Αρχίζει από τη διάκριση των "σκληρών - μαλακών" και την καλλιέργεια χασίς σε γλάστρες για προσωπική χρήση και φτάνει μέχρι και την "ελεγχόμενη χρήση ηρωίνης", όπως προτείνει με την επιστολή του στο "Ιντιπέντεντ" ο Γ. Παπανδρέου.

Ολοι έλκονται απ' το ολλανδικό... πρότυπο. Και το ωραίο είναι ότι η Ολλανδία - εκτός απ' την ανοχή στη χρήση - δεν έχει νομιμοποιήσει ούτε μια ουσία σκληρή ή μαλακή, όπως αναφέρεται σε έκδοση του τμήματος Εξωτερικής Πληροφόρησης του ολλανδικού υπουργείου Εξωτερικών (Αύγουστος 1996).

*****

Οταν το ΚΚΕ, τον περασμένο Μάη, αντέδρασε έντονα για τις "πρωτοβουλίες" του Γ. Παπανδρέου, η κυβέρνηση τα 'βαλε με το ΚΚΕ. Σαν μονόδρομο, που έχει εξαντλήσει τα όριά του, βρήκε τις απόψεις του ΚΚΕ και ο βουλευτής του ΣΥΝ Φ. Κουβέλης με δηλώσεις του στο ραδιοσταθμό "Φλας".

Η ανοχή σε τέτοιες δημόσιες τοποθετήσεις είναι καταστροφική για το έργο της πρόληψης και της αποθεραπείας. Μάλιστα, οι διευθυντές της Θεραπευτικής Κοινότητας "18 Ανω" και του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) έστειλαν επιστολή (26.5.1997) στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Καταπολέμησης Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) - τον αρμόδιο κρατικό φορέα - με την οποία ζητούσαν τη συνδρομή του, για να σταματήσει η "δημόσια διαχείριση μιας υπόθεσης ζωής κυρίως των νέων ανθρώπων".

Αντί της συνδρομής, οι Θεραπευτικές Κοινότητες αντιμετώπισαν τη σιωπή του ΟΚΑΝΑ μέχρι σήμερα. (Αλήθεια, ο Φ. Κουβέλης, ως ευαίσθητος "αριστερός", τι έχει να απαντήσει στα παιδιά και στους θεραπευτές τους που δέχονται - απρόσκλητα - τις κάθε είδους ναρκο - προτάσεις; )

****

Τα κόμματα της εξουσίας - αλλά και οι παραπληρωματικές σε αυτά πολιτικές δυνάμεις της χώρας - δε θα μπορέσουν να απαντήσουν στο ερώτημα "γιατί υπάρχει - και αυξάνει πολλαπλασιαστικά - η ζήτηση των νέων για τα ναρκωτικά;". Και δε θα το απαντήσουν ποτέ, γιατί δεν μπορούν να διατυπώσουν, και πολύ περισσότερο να εφαρμόσουν, μια άλλη κοινωνική πολιτική, η οποία θα άρει τα πολιτικά και κοινωνικά αδιέξοδα που οδηγούν τους νέους στα ναρκωτικά.

Αυτό το ξέρουν καλά οι κάθε είδους ψευτοριζοσπάστες και ξεπεσμένοι αριστεροί και διατυπώνουν τις ίδιες προτάσεις με τους συντηρητικούς του κογκρέσου και επώνυμους κερδοσκόπους της "παγκοσμιοποιημένης οικονομίας".

****

Είναι το ζητούμενο της καθημερινής αντίστασης και πάλης των νέων ενάντια στην περιθωριοποίησή τους και την εξώθησή τους στη φυγή και το θάνατο. Σ' αυτό το μετερίζι έχουν θέση όλοι, για να υπερασπίσουν την ίδια τη ζωή των νέων ανθρώπων.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Οι "πρωτοπόροι" της διακομματικής αποποινικοποίησης θυμίζουν εκείνους τους νταουλιέρηδες της παλιάς εποχής που προανήγγειλαν την άφιξη του αρκουδιάρη με την αρκούδα, η οποία - με ένα απλό άγγιγμα στον άρρωστο - γιάτρευε κάθε αρρώστια. Σε μια εποχή που οι κάθε λογής διαχειριστές του συστήματος διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το μεγάλο - και σπάταλο - κράτος, την ίδια ώρα ένας περίεργος συνασπισμός πολιτικών δυνάμεων και εκφραστών της κυρίαρχης τάξης επιφυλάσσουν στο κράτος τη μεγάλη αποστολή: Της χορήγησης ναρκωτικών και υποκατάστατων για να αποσπάσουν - τάχα - τους νέους απ' τα νύχια των εμπόρων ναρκωτικών