Με λίγα λόγια ο πρωθυπουργός έχει κάθε δικαίωμα να διαλέγει τους "συντρόφους" του και να συν - τρώγει μαζί τους. Βέβαια, στην περίπτωση των γευμάτων που παραθέτει ο πρωθυπουργός σε διευθυντές εφημερίδων, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Διότι εδώ, πέρα από το δικαίωμα του Κ. Σημίτη να τραπεζώνει τους φίλους του και να αποκλείει όσους δεν μπορεί να βάλει στο χέρι (όπως ο "Ριζοσπάστης", ας πούμε) υπάρχει το δικαίωμα στην ενημέρωση του λαού. Ο Κ. Σημίτης αποφεύγοντας να προσκαλέσει την Παρασκευή στο Μαξίμου τον "Ρ" - που από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, έτσι κι αλλιώς αποφεύγει να τρώει με όποιον και όποιον - διέπραξε την αυθαιρεσία της επιλεκτικής ενημέρωσης, που αλλιώς ονομάζεται και λογοκρισία. Ανεξαρτήτως, επαναλαμβάνουμε εάν ο "Ρ" έχει τη διάθεση να παρευρίσκεται στις μεταξύ τυρού και αχλαδίου συναθροίσεις του πρωθυπουργού. Βεβαίως, ο κύριος πρωθυπουργός έχει ως ατράνταχτο επιχείρημα ότι συνομιλεί μόνο με τις εφημερίδες που δεν είναι κομματικά όργανα και άρα όχι με τον "Ρ" ή την "Αυγή". Πολύ καλώς. Απορούμε όμως γιατί συνεχίζει να πηγαίνει στη Βουλή. Εκεί υπάρχουν ακόμα κόμματα. Ας πηγαίνει εκεί που του αρέσει καλύτερα. Απευθείας στο ΣΕΒ, ας πούμε.

***

Θεωρούμε ότι απέναντι σε αυτούς ο Κ. Σημίτης έχει μεγαλύτερη άνεση να ζητάει στήριξη στην πολιτική της ευρω - ατλαντικής υποταγής που ακολουθεί και της επιβολής του απόλυτου "σιωπητηρίου" σε ό,τι αφορά τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα. Υποθέτουμε, δε, ότι μεταξύ μυημένων είναι πιο εύκολες οι νύξεις για κανένα μοιρασματάκι του πακέτου των μεγάλων έργων, για καμιά εργολαβία και άλλα τέτοια. Επίσης, σε αυτό το αλισβερίσι του "εσείς πόσα χρωστάτε στα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσιογράφων; ", του "εσείς τι δάνεια έχετε από τις τράπεζες; " και του "εμείς τέτοια στήριξη θέλουμε ως αντάλλαγμα από εσάς απέναντι στην πολιτική μας", ο κ. Σημίτης αντιλαμβάνεται πως ο "Ρ" καλύτερα να είναι απών.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ