Την πρωτοκαθεδρία, όμως, την έχει η "Ελευθεροτυπία", που ετοιμάζει τις... μεγάλες εκπλήξεις, σύμφωνα με σχόλια συντακτών της! Ενώ από πίσω τρέχει και η Νέα Ελληνική Τηλεόραση (ΝΕΤ), που πρόφθασε να πάρει συνέντευξη από τον Φαράκο, ονομάζοντάς τον και αυτή "πρώην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ", σαν να μην έχει σημερινή ιδιότητα...

Το βιβλίο, μας πληροφορεί ο Τύπος, ονομάζεται "Αρης Βελουχιώτης, το χαμένο αρχείο - άγνωστα κείμενα". Και υπάρχει η φιλοδοξία, όπως έγραψε το "ΕΘΝΟΣ" μέρες πριν, να φτάσει σε τέτοιο κυκλοφοριακό ύψος, ώστε να αγγίξει το αντίστοιχο του βιβλίου της Μιμής...

Πριν από το σχολιασμό ορισμένων σημείων, που περιέχονται στα παραπάνω δημοσιεύματα, είναι καιρός να θίξουμε δύο ζητήματα που αφορούν τον Φαράκο και ένα τρίτο γενικότερης σημασίας.

Πρώτο: Ο Γρ. Φαράκος εξακολουθεί να χρησιμοποιεί ως τωρινή του ιδιότητα το "πρώην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ"! Ομως το "πρώην" υποδηλώνει παρελθόν και όχι παρόν. Γιατί δε χρησιμοποιεί τη σημερινή του ιδιότητα; Το διαβατήριο που είχε, έληξε εδώ και χρόνια. Και ως γνωστόν, κανένας δεν μπορεί να κυκλοφορεί με ληγμένο διαβατήριο, αλλιώς θεωρείται - και είναι - λαθρεπιβάτης. Από τότε που το ΚΚΕ κατ' ουσίαν τον καθαίρεσε από Γενικό Γραμματέα, ο ίδιος έχει φροντίσει να του εκδώσουν νέο διαβατήριο. Με την ιδιότητα, όμως, που αναγράφεται στο νέο διαβατήριο, μάλλον δεν μπορεί να ψαρεύει σε θολά νερά. Αυτό, βέβαια, το γνωρίζουν καλά και όσοι τον αξιοποιούν. Γνωρίζουν ότι με τη σημερινή του ιδιότητα τού "τίποτα", μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες κάποιος να "τσιμπήσει"... Γι' αυτό και χρησιμοποιούν το "πρώην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ"!!!

Με το παρελθόν του ο Γρ. Φαράκος έχει ξεκόψει μετά... βδελυγμίας! Ας ξεκόψει και από το να το επικαλείται. Γιατί προκαλεί...

Δεύτερο: Η ανεντιμότητα του Φαράκου εκδηλώνεται - εκτός των πολλών άλλων - και με το ότι δεν έχει απαντήσει, παρά τις ατέλειωτες δημόσιες ψευτοαυτοκριτικές του, στο εξής ερώτημα: Πώς γίνεται και άλλαξε ριζικά άποψη για όλα, για όσα προηγούμενα υποστήριζε; Για παράδειγμα, θεωρούσε ότι η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν ιστορικό λάθος από την πλευρά των ΕΑΜικών δυνάμεων. Από τότε που αποστάτησε, θεωρεί ότι σωστά έγινε! Τη συμφωνία του Λιβάνου, τη θεωρούσε επίσης λάθος. Από τότε που αποστάτησε, θεωρεί ότι σωστά έγινε! Τα ίδια ισχύουν και για το Δεκέμβρη και για τον αγώνα του ΔΣΕ. Πίστευε ότι καλώς έκαναν το ΚΚΕ και ο λαός και πήραν τα όπλα. Από τότε που αποστάτησε, θεωρεί ότι έκαναν κακώς, κάκιστα!

Μπορεί, φυσικά, να ισχυριστεί, ότι η ριζική αλλαγή που επήλθε στη βάση της ιδεολογικοπολιτικής του αντίληψης, ήταν επόμενο να συμπαρασύρει στην αναθεώρηση και όλα τα επιμέρους.

Αυτό θα μπορούσε κανείς να το δεχτεί ως εξήγηση, αν δε συνέβαινε κάτι άλλο: Η προσπάθεια του Φαράκου να αποδείξει το "ναι, μεν αλλά...". Οτι, δηλαδή, αυτός πάντα κρατούσε επιφυλάξεις για βασικά θέματα! Οτι πάντα είχε αντιρρήσεις, που όμως δεν τις έλεγε ή τις έλεγε μασημένα! Γράφει: "Προσωπικά ένιωσα βαρύ το εσωκομματικό κλίμα, αμέσως μόλις βρέθηκα στον ΔΣΕ, τον Οκτώβρη του 1947. Από τότε άρχισε να μη με ικανοποιεί η εσωκομματική ζωή"!!! (Λ. Μαυροειδή, σελ. 598).

Κι ενώ η εσωκομματική ζωή δεν τον ικανοποιούσε, περίμενε να περάσουν 45 χρόνια, να γίνει Γραμματέας της ΚΕ και να τα πει αυτά μετά την έξοδό του από το ΚΚΕ!

Δύο πράγματα, λοιπόν, συμβαίνουν: Η ο Φαράκος, αν και δε συμφωνούσε με τη λειτουργία και τη γραμμή του ΚΚΕ, έκανε την πάπια για λόγους αριβισμού και καριερισμού, ή κάτι άλλο συμβαίνει, που μόνο ο ίδιος το γνωρίζει...

Τρίτο: Ο Φαράκος είναι σήμερα φανατικός θιασώτης των κεντροαριστερών (και παραπέρα) "λύσεων". Η Κεντροαριστερά, πέρα από τα ιδεολογικοπολιτικά υλικά της, που είναι αντιλαϊκά και μπαγιάτικα, έχει και τους ανθρώπινους φορείς της. Που αποδείχνεται, ότι αρκετοί απ' όσους πρωτοστατούν στη δημιουργία της, διακρίνονται από έλλειμμα ηθικής στάσης. Ο ίδιος ο Φαράκος, για παράδειγμα, είναι και προβοκάτορας, αφού πρωτοστατεί στην επίθεση κατά του ΚΚΕ με το χυδαιότερο τρόπο. Και μόνο απ' αυτό μπορεί να κρίνει κανείς, το τι είναι η Κεντροαριστερά...

Ας έρθουμε, όμως, στα δημοσιεύματα για το βιβλίο του.

Ζήτημα 1ο: Είναι υποκριτής, γιατί ο Αρης τάχθηκε κατά της Συμφωνίας της Βάρκιζας, ενώ ο Φαράκος είναι υπέρ.Με τα όσα λέει και γράφει ο Φαράκος, προσβάλλει βάναυσα και τη μνήμη και τον αγώνα του Αρη.

Ζήτημα 2ο: Ο Αρης χαρακτήριζε τους Εγγλέζους "χειρότερους και από τους Γερμανούς κατακτητές", όπως γράφει σε επιστολή του που δημοσίευσαν "ΤΑ ΝΕΑ" (η ίδια επιστολή είχε δημοσιευτεί και πριν από 16 χρόνια στην "Ελευθεροτυπία", 28/12/1981).

Ο Φαράκος, λοιπόν, υποκρίνεται όταν παριστάνει τον υποστηριχτή του Αρη, γιατί ο ίδιος δεν έχει την ίδια άποψη με αυτήν του Αρη. Γράφει: "Εγώ δεν μπορώ να καταλήξω πώς οι Εγγλέζοι ήθελαν την ένοπλη σύγκρουση"! (Λ. Μαυροειδή, σελ. 577).

Ζήτημα 3ο: Ο Φαράκος εξαίρει τη στάση του Αρη. Ομως, την ίδια στιγμή επιτίθεται κατά του ΚΚΕ, επειδή χαρακτηρίζει - εδώ και μισό αιώνα - λάθος τη Συμφωνία της Βάρκιζας!

Ζήτημα 4ο: "Οι Αγγλοι ήθελαν να προκαλέσουν και τη φυσική εξόντωση του Αρη", λέει ο Φαράκος!

Αυτό κι αν είναι ανακάλυψη! Ομως ο Φαράκος περιορίζει μόνο στον Αρη αυτή την επιδίωξη των Αγγλων, ενώ εξαιρεί προκλητικά την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Για την ακρίβεια, την αντιπαραθέτει με τον Αρη. Αν και γνωρίζει, ότι από τα μέλη της ΚΕ, αυτής που ψήφισε υπέρ της Συμφωνίας της Βάρκιζας, δέκα (10) εκτελέστηκαν στα χρόνια 1944 - 1949, ενώ από την ΚΕ του ΚΚΕ, που εκλέχτηκε από το 7ο Συνέδριο (Οκτώβρης 1945) εκτελέστηκε, πέρασε στην πολιτική προσφυγιά ή φυλακίστηκε, ένας ακόμα μεγαλύτερος αριθμός.

Ζήτημα 5ο: Στη συνέντευξή του στη ΝΕΤ (Δευτέρα 20.10) ο Φαράκος υποστήριξε ότι το ΚΚΕ δεν έχει αποκαταστήσει τον Αρη! Μάλιστα ισχυρίστηκε, δίχως ντροπή, ότι το ΚΚΕ συνέχισε επί χρόνια να αποκαλεί τον Αρη προβοκάτορα και προδότη!

Αν ήταν έτσι, γιατί δεν έθεσε ο ίδιος ο Φαράκος το θέμα, όταν ήταν στο ΚΚΕ, ώστε να διορθωθούν τα, κατά την άποψή του, κακώς κείμενα; Γιατί δεν το έθεσε, όντας μέλος της ΚΕ από το 1961, μέλος του ΠΓ από το 1968 και Γενικός Γραμματέας της ΚΕ από το 1989 έως το 1991;

Αλλά και αυτό, ο Φαράκος, το... θυμήθηκε - για την ακρίβεια το κατασκεύασε - από τη στιγμή που ανένηψε! Από τη στιγμή που είδε το... φως του και έγινε ένας... εθνικόφρων πολίτης!

Ζήτημα 6ο: Αλλά στη συνέντευξή του στα "ΝΕΑ" ο Φαράκος ομολογεί το στόχο του, που είναι το χτύπημα του ΚΚΕ. Λέει: "Ο Αρης έγινε θρύλος. Θρύλος που ερεθίζει τη διαρκή παρόρμηση ενάντια στην όποια εξάρτηση, στην όποια βία, στην όποια κομματική πειθαρχία που αλλοτριώνει τον αγωνιστή. Αυτή ήταν η δική του τιμή. Η δικαίωσή του. Δικαίωση, γενικότερα, της Αρνησης"!

Να, λοιπόν, ποιο είναι το ζητούμενο για τον Φαράκο: Η Αρνηση (με κεφαλαίο) στην κομματική πειθαρχία!

Πιστεύει, στ' αλήθεια, ότι έτσι θα δικαιώσει την αισχρή στάση του απέναντι στο ΚΚΕ; Τολμά να κρίνει τον Αρη εξ ιδίων;

Ας μην ξεχνάει - και αυτός και οι συνεργάτες του - ότι ο Αρης έγινε θρύλος υλοποιώντας την πολιτική του ΚΚΕ ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ. Εγινε θρύλος ως κομμουνιστής αντάρτης. Ποτέ δε στράφηκε κατά του ΚΚΕ. Και όταν ακόμα διαφώνησε για τη Βάρκιζα, και τότε δεν ήταν πολέμιος του ΚΚΕ. Να τι έλεγε στις 11 του Μάρτη του 1945 σε ομιλία του στο χωριό Αγία Τριάδα Ευρυτανίας: "Θα 'ταν ανοησία να νομίζει κανείς ότι εγώ είναι δυνατό να βαδίσω ενάντια στο Κόμμα, να το σώσω απ' το γκρεμό θέλω. Το Κόμμα γνωρίζει τι κάνω, βρίσκομαι σε συνεχή επαφή με την καθοδήγηση του Κόμματος και οι κινήσεις μου θα 'ναι τέτοιες που θα δοθεί και ο χρόνος και η δυνατότητα στο Κόμμα να πάρει όλα τα μέτρα που θα απαιτήσει μια αλλαγή της πολιτικής του" (βλέπε Δημ. Καραθάνου, "Αντίο καπετάνιε",σελ. 26).

Την "Αρνηση", λοιπόν, που επικαλείται ο Φαράκος, δεν την εννοεί και ο Αρης,παρά τις... φιλότιμες προσπάθειες τού Φαράκου να δώσει στην αντίθεση του Αρη για τη Βάρκιζα το περιεχόμενο που αυτός θέλει. Ο Αρης - και απειθαρχώντας - πονούσε για το ΚΚΕ, ενώ ο Φαράκος πολεμάει λυσσασμένα το ΚΚΕ.

Η παραπάνω διαφορά τους - όση η μέρα με τη νύχτα - επιβεβαιώνει απλώς την αυτογελοιοποίηση του Φαράκου, να παίρνει υπό την προστασία του - αυτός, ένα ναυάγιο της ταξικής πάλης - έναν λαϊκό ήρωα, ο οποίος διαφωνούσε με το Λίβανο, διαφωνούσε με τη Βάρκιζα, διαφωνούσε με τον τρόπο που δόθηκε η μάχη του Δεκέμβρη. Ενώ ο Φαράκος είναι σύμφωνος και με το Λίβανο και με τη Βάρκιζα και καταριέται την ένοπλη πάλη του λαού το Δεκέμβρη του 1944!

Και κάτι ακόμα: Για τα όσα βρώμικα γράφει ο Φαράκος (κατάσκοποι του ΚΚΕ κ.ά.) η ηγεσία του ΣΥΝ δείχνει, με τη στάση της, ότι τουλάχιστον τα συγκαλύπτει.

Κακό του κεφαλιού της. Βοηθάει έτσι να αποκαλυφθεί καλύτερα, πιο γρήγορα και σε περισσότερους, ο αληθινός ρόλος της, που δεν έχει καμιά διαφορά από το ρόλο του Φαράκου.

Μάκης ΜΑΪΛΗΣ

Η ανεντιμότητα του Φαράκου εκδηλώνεται - εκτός των πολλών άλλων - και με το ότι δεν έχει απαντήσει, παρά τις ατέλειωτες δημόσιες ψευτοαυτοκριτικές του, στο εξής ερώτημα: Πώς γίνεται και άλλαξε ριζικά άποψη για όλα, για όσα προηγούμενα υποστήριζε;