Αρχές του καλοκαιριού, ο "κοινωνικός διάλογος" για την "Ανάπτυξη - Ανταγωνιστικότητα - Απασχόληση" (στο μοτίβο της θεματολογίας της "Λευκής Βίβλου") βρίσκεται σε εξέλιξη και στη συνέχεια "ανοίγει" και ο "κοινωνικός διάλογος" για το ασφαλιστικό, που μέχρι σήμερα συνεχίζεται επιβαρυμένος από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις τύπου "έκθεσης Σπράου", με κατεύθυνση την πλήρη ανατροπή του σημερινού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και των δικαιωμάτων ασφαλισμένων συνταξιούχων.

Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις και η στήριξη των βιομηχάνων, παράλληλα με την αποδοχή της διαδικασίας από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις στη ΓΣΕΕ, εκτός της ΕΣΑΚ, σχηματίζουν το σκηνικό απαλλοτρίωσης των εργασιακών δικαιωμάτων. Στην πρώτη συνεδρίαση της Συντονιστικής Γραμματείας του "διαλόγου", οι εκπρόσωποι των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - "Αυτόνομης Παρέμβασης" κάθονται δίπλα στους εκπροσώπους της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Τους επόμενους μήνες, ακολουθεί μια μνημειώδης προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Η κυβέρνηση καταθέτει θέσεις που προσπαθεί να πείσει ότι δεν είναι αυτές που θα κάνει και πράξη, ενώ ταυτόχρονα εφαρμόζει την πολιτική της, που χτυπά εργαζόμενους και συνταξιούχους και προχωρά σε μελετημένες διαρροές.

Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, που απαρτίζουν την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ, στηρίζουν με "χέρια και πόδια" αυτή τη διαδικασία, πίνουν "νερό" στο όνομα του "κοινωνικού διαλόγου", επιτίθενται συντονισμένα στην ΕΣΑΚ - που θέτει ξανά και ξανά στα όργανα της ΓΣΕΕ την ανάγκη αποχώρησής της από το στημένο παιχνίδι - φροντίζοντας, παράλληλα, να μην προχωρήσει η ΓΣΕΕ στην κινητοποίηση των εργαζομένων. Από την άλλη, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, κάτω από τις επίμονες προσπάθειες των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους στην προσπάθεια αφαίρεσης των δικαιωμάτων τους. Αυτή η δυσαρέσκεια στέλνει τα πρώτα μηνύματα στις παρατάξεις.

Η "Αυτ. Παρέμβαση", πριν από ενάμιση μήνα περίπου, αρχίζει να αντιδρά φραστικά στη διαδικασία του διαλόγου. Αφήνει να εννοηθεί ότι θα αποχωρήσει, παρ' όλα αυτά παραμένει και λειτουργεί ουσιαστικά στις συνομιλίες. Για ένα διάστημα, η "Αυτ. Παρέμβαση" έφευγε ...μένοντας, συγκρουόμενη ανάμεσα στην πολιτική "αναγκαιότητα" να στηρίξει τη διαδικασία και το φόβο για τις ευθύνες που θα χρεωνόταν, όταν θα άρχιζαν να αποδίδουν οι αντεργατικοί καρποί. Οταν ζήτησε την αποχώρηση της ΓΣΕΕ από τον "κοινωνικό διάλογο", συνέχισε να συμμετέχει στις συνεδριάσεις, ώσπου λίγες μέρες πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάγγειλε την αποχώρησή της σαν παράταξη.

Το τελευταίο διάστημα και ιδίως μετά τη μαζικότητα της πανεργατικής απεργίας, της 23ης Οκτώβρη, η ΔΑΚΕ άρχισε με τη σειρά της να ανεβάζει τους "τόνους". Οι εσωπαραταξιακές αντιδράσεις οξύνονται, αλλά στο τέλος αποφασίζεται να ζητηθεί η αποχώρηση της ΓΣΕΕ από το "διάλογο". Στη συνέχεια όμως, η ΔΑΚΕ κάνει ...μεταβολή και όπισθεν. Ανεπίσημα, τα στελέχη της αναφέρονται σε παρέμβαση του προέδρου της ΝΔ Κ. Καραμανλή,ενώ έχουν προηγηθεί συναντήσεις της Ντ. Μπακογιάννη με ΣΕΒ και ΕΒΕΑ, καθώς και με επιχειρηματικούς παράγοντες της Β. Ελλάδας. Στις συναντήσεις αυτές, αξιώνεται η παραμονή της ΔΑΚΕ στον "κοινωνικό διάλογο". Τελικά, στο "παρά ένα" η ΔΑΚΕ δηλώνει ότι δεν πρόκειται να συνυπογράψει το αποτέλεσμα του "διαλόγου".

Η ΠΑΣΚΕ αποδυναμώνεται από τους συμμάχους της και η ηγεσία της προσπαθεί εναγωνίως να επικυρώσει το αντεργατικό κείμενο και να συντηρήσει μια πλαστή εντύπωση "συναίνεσης" της κοινωνίας στις κυβερνητικές - εργοδοτικές επιλογές!