Με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από το δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, αλλά και προς τιμήν του μεγάλου επαναστάτη πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα, από τις 21 έως τις 23 Οκτωβρίου, Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών, Ριζοσπαστικών, επαναστατικών και άλλων κομμάτων από όλες τις ηπείρους της υφηλίου. Θέμα της συνάντησης, που ήταν η πρώτη η οποία πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή εκπροσώπων από τόσο πολλά Κομμουνιστικά Κόμματα μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών, ήταν "Ο σοσιαλισμός προς τον 21ο αιώνα". Οι "πόρτες" της Διεθνούς συνάντησης άνοιξαν με ομιλία του μέλους της ΚΕ του ΚΚ Κούβας Χοσέ Ραμόν Μπαλαγέρ, ο οποίος, αφού ενημέρωσε τους παραβρισκόμενους για τα αποτελέσματα του πρόσφατου 5ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας, τόνισε την επιμονή του κουβανικού λαού στη σοσιαλιστική επιλογή του αλλά και στο μαρξισμό - λενινισμό, ενώ υπογράμμισε την αναγκαιότητα του αγώνα κατά της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Οι εργασίες της Συνάντησης κινήθηκαν στο επίπεδο τριών επιτροπών, που ασχολήθηκαν με τρία διαφορετικά θέματα. Η πρώτη επιτροπή ασχολήθηκε με το θέμα "Πραγματικότητες του σύγχρονου σοσιαλισμού", η δεύτερη με το θέμα "Επικαιρότητα της μαρξιστικής - λενινιστικής σκέψης και σύγχρονοι μαρξιστές" και η τρίτη με το θέμα "Σύγχρονος ιμπεριαλισμός". Στις επιτροπές συμμετείχαν αντιπρόσωποι από όλα τα συμμετέχοντα κόμματα.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, παρακολούθησε, τοποθετήθηκε και έκανε παρεμβάσεις στην πρώτη επιτροπή, ενώ ο βουλευτής και υπεύθυνος του Διεθνούς της Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, παρακολούθησε τη δεύτερη επιτροπή, ενώ έκανε παρεμβάσεις και στην τρίτη. Στις επιτροπές κατέθεσαν την άποψή τους, εκτός από τους εκπροσώπους των κομμάτων, αρκετοί επιστήμονες από ερευνητικά κέντρα της Κούβας. Τα συμπεράσματα των συζητήσεων που διεξήχθησαν στις επιτροπές παρουσιάστηκαν στο τέλος της Διεθνούς Συνάντησης και δημοσιεύτηκαν σε εκτενές αφιέρωμα από την εφημερίδα "Γκράνμα", όργανο της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, από όπου προέρχεται και το κείμενο που ακολουθεί.

Στο σοσιαλισμό δε φτάνεις αυθόρμητα, χρειάζεται διαπαιδαγώγηση και η οικοδόμησή του γίνεται μέσα στην πάλη, που είναι πολύ πολύπλοκη. Δεν υπάρχει ένα και μοναδικό μοντέλο σοσιαλιστικής κοινωνίας, ούτε ένας μόνο δρόμος για την οικοδόμησή του. Αυτή ήταν μία από τις επισημάνσεις, γύρω από τις οποίες περιστράφηκε η συζήτηση στην πρώτη επιτροπή με θέμα "Πραγματικότητες του σύγχρονου σοσιαλισμού", όπως ανέφερε ο Νταρίο Ματσάδο Ροδρίγες, διευθυντής του Κέντρου Μελετών για την Αμερική, στην ενημέρωση που έκανε στην τελική συνεδρίαση σ' όσους συμμετείχαν στη συνάντηση.

Κατά την ενημέρωση που έγινε για τις εργασίες της πρώτης επιτροπής, επισημάνθηκε επίσης η ειλικρίνεια και η διαφορετικότητα των απόψεων που ακούστηκαν στην ομάδα αυτή, καθώς και η ανάκαμψη που παρουσιάζει το επαναστατικό κίνημα. Παράλληλα, δε, υπογραμμίστηκε και η πραγματικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού με τις ολέθριες συνέπειες που συνοδεύουν το νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση.

Ανάμεσα στις άλλες απόψεις που ακούστηκαν στις αναλύσεις, κυριάρχησαν η επείγουσα ανάγκη να δοθεί θεωρητική και πρακτική απάντηση στα νέα και καθόλου απλά προβλήματα του επαναστατικού κινήματος στο πλαίσιο των σημερινών ιστορικών συνθηκών αλλά και η στρατηγική σημασία της ενότητας μέσα στη διαφορετικότητα, χωρίς σεχταρισμούς και δογματισμούς, σαν τρόπος αντιμετώπισης του κοινού εχθρού.

Πολλοί επικαλέστηκαν την πολιτική, ηθική και ανθρωπιστική σκέψη του Τσε σαν παράδειγμα στην ανάγκη επαναστατικής και λαϊκής αντεπίθεσης. Στις αναλύσεις επισημάνθηκε και η αναγκαιότητα νέων μορφών ανταλλαγής και προώθησης της δράσης σε θέματα αλληλεγγύης, σε αντιπαράθεση με τις πολιτικές προσπάθειες της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού.

Η δημοκρατία, ο σχεδιασμός, το κράτος και ο ρόλος του ατόμου στο σοσιαλισμό, ήταν επίσης θέματα πάνω στα οποία ανταλλάχτηκαν απόψεις, όπως και οι αξίες στην επαναστατική πάλη: πατριωτισμός, εθνική ταυτότητα και διεθνισμός μεταξύ άλλων.

Η ανανεωμένη θεώρηση του μαρξισμού δεν επιτρέπεται ποτέ να ανοίγει ρωγμές για να περάσει ο ιδεολογικός αφοπλισμός και η άκριτη και αφελής αποδοχή φιλελεύθερων και ρεφορμιστικών θέσεων. Το ζήτημα είναι πώς θα επιτευχθεί αυτό, πράγμα που αποτελεί κοινή ευθύνη του επαναστατικού πολιτικού κινήματος. Αυτή ήταν μια από τις θέσεις που ανέλυσε η δεύτερη ομάδα εργασίας με θέμα "Επικαιρότητα της μαρξιστικής - λενινιστικής σκέψης και σύγχρονοι μαρξιστές", όπως ενημέρωσε ο πρόεδρός της Ρομπέρτο Μοντεσίνος.

Στις 36 ομιλίες και στις 48 παρεμβάσεις που έγιναν μέσα σε εποικοδομητικό κλίμα, επικράτησε το ενδιαφέρον για την υπεράσπιση των μαρξιστικών - λενινιστικών απόψεων από θέσεις που συνδυάζουν τη μη παραίτηση από τις θεμελιώδεις αρχές του σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα περαιτέρω ανάπτυξής τους, ανάλογα με τις ανάγκες που επιβάλλουν οι σημερινές συγκυρίες και το μέλλον. Υπήρξε συμφωνία ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ότι δεν υπάρχει εναλλακτική θεωρία στο μαρξισμό - λενινισμό και στη σύγχρονη ανάπτυξή του, που να τον ξεπερνάει σε επαναστατικό, ανθρωπιστικό και ηθικό χαρακτήρα και σε επιστημονική θεμελίωση.

Επίσης, αναλύθηκε πως η ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη ήταν το αποτέλεσμα μιας ιστορικής πρακτικής και όχι του σοσιαλισμού, ούτε του μαρξισμού - λενινισμού. Η μορφή εφαρμογής αυτής της επαναστατικής ιδεολογίας δεν μπορεί να αποσπαστεί από τα εθνικά χαρακτηριστικά της κάθε χώρας.

Επιβεβαιώθηκε ότι οι συνθήκες που καθόρισαν την εμφάνιση του μαρξισμού δεν έχουν εξαφανιστεί και οι μεταβολές του δείχνουν ότι οι θεμελιώδεις αρχές του έχουν σήμερα καινούρια επικαιρότητα. Εγινε ακόμα συζήτηση γύρω από το πρόβλημα της πολιτικής εξουσίας και της κατάκτησής της από τις μάζες των εργαζομένων, καθώς και γύρω από τη μετάβαση στο σοσιαλισμό σε χώρες με διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης.

Οι παρευρισκόμενοι εξέφρασαν την αλληλεγγύη και την υποστήριξή τους στην Κουβανική Επανάσταση και δήλωσαν ότι η πρακτική υπεράσπιση του μαρξισμού και του λενινισμού εμπεριέχει τη στάση αυτή. Ιδιαίτερα επισημάνθηκαν τα ιδεώδη και το παράδειγμα του Τσε, που αποτελούν τα συνεπή αξιώματα της κοινωνικής δικαιοσύνης, του διεθνισμού και του ουμανισμού, που θεμελιώνει ο μαρξισμός.

Στην τρίτη επιτροπή που αφορούσε τον ιμπεριαλισμό στη σημερινή εποχή, ακούστηκαν 38 ομιλίες από 23 χώρες, όπως ενημέρωσε ο πρόεδρός της Γιόργε Καριάσο. Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα σημερινά χαρακτηριστικά του ιμπεριαλισμού, της παγκοσμιοποίησης και τα περιφερειακά προβλήματα του σημερινού καπιταλισμού.

Ανάμεσα στις κύριες απόψεις που συζητήθηκαν ήταν η επικαιρότητα των οικονομικών χαρακτηριστικών του ιμπεριαλισμού, έτσι όπως τα επεξεργάστηκε ο Λένιν.

Επίσης, έγινε μια σκιαγράφηση του ιμπεριαλισμού στη σημερινή εποχή και στο άμεσο μέλλον. Η παγκοσμιοποίηση σαν αντικειμενική τάση στις σημερινές συνθήκες του καπιταλισμού και οι μορφές που αυτή εκδηλώνεται στον πολιτισμό και την ιδεολογία, θεωρήθηκε θέμα - κλειδί για την κατανόηση του σημερινού κόσμου καθώς και η επίδραση της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης και η διεθνοποίηση της οικονομίας.

Ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός και ο πολιτικός συντηρητισμός σαν συνέπειες των σημερινών τάσεων υπήρξαν αντικείμενο συζήτησης της επιτροπής. Αναλύθηκε, επιπλέον, η όξυνση της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας και οι μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται σήμερα, ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες χώρες.Κατά την προσέγγιση των ζητημάτων αυτών, εκτιμήθηκε η διαδικασία της αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού και ο ρόλος των υπερεθνικών μονοπωλίων, οι αλλαγές των χρηματικών εισροών και ο γεωγραφικός αναπροσανατολισμός εξαγωγής του κεφαλαίου προς τις αναπτυγμένες χώρες, η σχέση ανάμεσα στην αύξηση της παραγωγής και το εμπόριο, η σχέση εμπορίου - χρήματος, η συγκέντρωση του κεφαλαίου σήμερα, η πόλωση στη διανομή του πλούτου και η κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι υπανάπτυκτες χώρες.

Εγινε επίσης συζήτηση για τη διαδικασία περιφερειοποίησης της παγκόσμιας οικονομίας, για τη δημιουργία μεγάλων οικονομικών μπλοκ και για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, για την ανάπτυξη των αντιθέσεων ανάμεσα στα μπλοκ και τα κέντρα εξουσίας μέσα στην ιμπεριαλιστική αντιπαλότητα και για το υπερεθνικό κεφάλαιο και τις επιπτώσεις του πάνω στις τύχες της ανθρωπότητας.

Οι παρευρισκόμενοι ανάλυσαν και άλλες συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, όπως τη διαδικασία επαναποικιοποίησης του σημερινού κόσμου και την άνιση ανταλλαγή, την περιθωριοποίηση του Τρίτου Κόσμου και τις ολέθριες συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς και την επίδραση που έχουν στην πραγματική κυριαρχία και ανεξαρτησία των κρατών.

Αμφισβητήθηκε η άποψη της "παγκόσμιας κοινότητας" και της ενίσχυσης των διεθνών οργανισμών που επιδρούν στη διαδικασία αυτή, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, οργανισμών που χειραγωγούνται από τον ηγεμονικό ρόλο που έχουν αναλάβει οι ΗΠΑ. Αυτά και άλλα σημαντικά θέματα αναλύθηκαν με θεωρητική ακρίβεια και με βάση τις πρακτικές εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί μέσα από την επαναστατική πάλη.

"Θα πρέπει πάντα να επικρατούν η αισιοδοξία, η εμπιστοσύνη, η σιγουριά ότι μόνο ο αγώνας θα μας οδηγήσει στη νίκη", διαβεβαίωσε ο Χοσέ Ραμόν Μπαλαγέρ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, στο κλείσιμο της Διεθνούς Συνάντησης με θέμα "Ο σοσιαλισμός προς τον 21ο αιώνα", που οι εργασίες της ολοκληρώθηκαν στις 23 Οκτώβρη στην Αβάνα.

"Ο επαναστάτης είναι και θα είναι πάντα αισιόδοξος, ανεξάρτητα από την ηλικία του και τα πισωγυρίσματα που μπορεί να δέχτηκε. Οταν αγωνίζεσαι, μπορείς να νικήσεις, υπάρχει πάντα η δυνατότητα της νίκης", πρόσθεσε. Στη συνέχεια τόνισε ότι όσοι συμμετείχαν στη συνάντηση, θα πρέπει να ενημερώσουν πλατιά και να συζητήσουν στις χώρες τους όσα ειπώθηκαν.

Με τη συναίνεση των 204 αντιπροσώπων που πήραν μέρος στη συνάντηση εκπροσωπώντας 97 κόμματα και κινήματα, ο Μπαλαγέρ δήλωσε ότι οι συναντήσεις θα συνεχιστούν, λόγω της επικαιρότητας και της χρησιμότητας που αποδείχτηκε ότι είχε η πρόσκληση αυτή του ΚΚ Κούβας, που βοήθησε στην αλληλοπροσέγγιση και αλληλογνωριμία επαναστατικών δυνάμεων.

Η συνάντηση, όπως είπε, επαναβεβαίωσε ότι ο σοσιαλισμός είναι η μοναδική δυνατή επιλογή. Δεν υπάρχουν ποτέ, δήλωσε, αδιέξοδα. "Στο βαθμό που δρούμε και παλεύουμε, θα μπορούμε να σπάμε τα όρια αυτών των στενωπών και η επανάσταση θα εξακολουθήσει την πορεία της, όσο ισχυρός κι αν είναι ο ιμπεριαλισμός".

Στις τρεις μέρες που διήρκεσαν οι εργασίες της συνάντησης με τη μορφή επιτροπών, ακούστηκαν συνολικά 113 ομιλίες και έγιναν 138 παρεμβάσεις. Την τελευταία μέρα, πολλοί ήταν εκείνοι που επιβεβαίωσαν την επιτυχία της πρωτοβουλίας αυτής, καθώς και την υποστήριξή τους στην Κούβα, που αναγνωρίστηκε σαν σημαντικό παράδειγμα για το επαναστατικό κίνημα και τις προοδευτικές δυνάμεις σ' όλο τον κόσμο.