"Η μουσική στην Ελλάδα" ήταν το αντικείμενο της ημερίδας, που πραγματοποίησε η "Ορχήστρα των Χρωμάτων" χτες το μεσημέρι, φιλοξενούμενη στο Ινστιτούτο "Γκαίτε". Το θέμα, όμως, που κυριάρχησε στη συζήτηση δεν ήταν άλλο από αυτό της μουσικής παιδείας, καθώς υπογραμμίστηκε η μεγάλη σημασία της, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Το θέμα ουσιαστικά άνοιξε μετά την παρέμβαση του προέδρου του Συλλόγου Καθηγητών Ωδείων και Μουσικών Σχολών Μακεδονίας - Θράκης,Θανάση Ρεπάνη,ο οποίος μετέφερε την αγωνία των καθηγητών της μουσικής, αλλά και των εκπροσώπων των δημοτικών ωδείων και μουσικών σχολών Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Θράκης και Ηπείρου,καθώς και την αντίθεσή τους στο άρθρο του πολυνομοσχεδίου του ΥΠΠΟ,που αφορά στη μουσική παιδεία.

Τονίζοντας ότι "οι κυοφορούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις για τη μουσική εκπαίδευση χαρακτηρίζονται από συγκεντρωτισμό, αδιαφάνεια, αυταρχισμό, προχειρότητα και παραγοντισμό με ροπές συναλλαγής",υπογράμμισε ότι έχουν "ως κινητήρια δύναμη και υποβολέα τα συμφέροντα των μεγάλων ωδειαρχών των Αθηνών".Θέτοντας το ερώτημα "αν η κυβέρνηση διά του ΥΠΠΟ αποφάσισε να κλείσει οριστικά το θέμα της ένταξης της μουσικής εκπαίδευσης σε βαθμίδα παιδείας",ζήτησε από τους παραβρισκόμενους να ψηφίσουν την απόσυρση του συγκεκριμένου άρθρου.

Την "πλήρη άγνοια των ανθρώπων της μουσικής για το τι περιλαμβάνει το νομοσχέδιο σχετικά με τη μουσική παιδεία, το οποίο οδεύει προς ψήφιση", υπογράμμισε και ο γνωστός βιολονίστας Τ. Αποστολίδης,διερωτώμενος "τι κάνει το ΥΠΠΟ, για να σταματήσει τη στυγνή εμπορευματοποίηση της μουσικής παιδείας".

Στη συζήτηση, στην οποία παραβρέθηκαν προσωπικότητες της μουσικής μας ζωής, αλλά όχι και εκπρόσωποι φορέων (σ.σ. δε θα έπρεπε να έχουν κληθεί;), θίχτηκαν θέματα που αφορούν στο συντονισμό των μουσικών φορέων του τόπου,που χαρακτηρίστηκε "φτωχός έως ανύπαρκτος", ενώ όσον αφορά στην πολιτεία τονίστηκε ότι "είτε κάνει, είτε επιτρέπει λαϊκίστικη πολιτική, με αποτέλεσμα το κοινό να παραμένει πάντα το ίδιο" (Θ. Αντωνίου).

Οσον αφορά στη δισκογραφική παραγωγή αναφέρθηκε ότι "πάνω από το 90% των δίσκων στη χώρα μας παράγονται από πολυεθνικές εταιρίες",ενώ επικρατεί "τάση συρρίκνωσης των μικρών εταιριών προς όφελος των μεγάλων" (Θ. Παπαδόπουλος). Για κάποιους βέβαια, το ζητούμενο είναι μια κατεύθυνση προς "εκδηλώσεις, που τονίζουν την ανάδειξη μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς", ανάλογες του Μεγάρου Μουσικής (Ν. Μανωλόπουλος).

Ρ. ΣΟΥΛΗ