Πόσα και πόσα δεν ακούμε τις μέρες αυτές, για την... αναγκαιότητα του βαθιά αντιλαϊκού και σκληρού κρατικού προϋπολογισμού. Για την... αναγκαιότητα, να ζήσει ο συνταξιούχος με 100-120.000 δραχμές ή μια οικογένεια εργαζόμενων μ' ένα μισθό των 200 ή 250 ή και 300.000 δραχμών ή ένας άνεργος με το εξευτελιστικό επίδομα των 70.000 δραχμών. Καθώς τόσα και τόσα άλλα. Κι όλ' αυτά, υποτίθεται, για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στην περιβόητη Οικονομική και Νομισματική Ενωση, για να πάρει, δήθεν, πάνω της η οικονομία της χώρας.

Ακόμη κι αν όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί ήταν σωστοί, μπορούν οι αρμόδιοι υπουργοί και οι διάφοροι παραμυθοφτιάχτες της κυβέρνησης, να μας πουν, αν συμπεριλαμβάνουν σε όσα λένε και τους μισθούς των διαφόρων διευθυνόντων συμβούλων (μάνατζερ στη γλώσσα της "αγοράς"); Και το ρωτάμε, γιατί απ' όσα ξέρουμε, ο μάνατζερ του ΟΣΕ αμείβεται με 2,5 εκατομμύρια δραχμές μηνιαίως, ο αντίστοιχος των ΕΛΤΑ με 1,9 εκατομμύρια και οι συνάδελφοί τους των ΟΑΣΑ, ΕΘΕΛ, ΗΣΑΠ και ΗΛΠΑΠ με 1,8 εκατομμύρια δραχμές μηνιαίως ο καθένας. Αποδοχές, μάλιστα, οι οποίες είναι καθαρές, εκτός κρατήσεων κλπ.