Ενα από τα θέματα, που επιδιώκεται από τους κυρίαρχους κύκλους να απασχολήσουν τους αιρετούς, στο ετήσιο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), που αρχίζει την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη, είναι η λεγόμενη "Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση". Ενας όρος που "παίζει" αρκετά το τελευταίο διάστημα, ως επερχόμενη κυβερνητική "μεταρρύθμιση". Αυτή έχει προσδιοριστεί από κυβερνητικά στελέχη ως "Καποδίστριας 2" και αφορά στη συνένωση των δήμων των πολεοδομικών συγκροτημάτων Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Βόλου, τουλάχιστον - καθώς πρόσφατα ο υφυπουργός Εσωτερικών, Λ. Παπαδήμας, έβαλε στο παιχνίδι την Πάτρα και το Ηράκλειο.

Τι θα εξυπηρετήσει, όμως, η δημιουργία ενός τέτοιου οργάνου; Σε τι αποσκοπούν οι μεγαλοστομίες περί της αναγκαιότητας ενός ακόμη θεσμικού οργάνου Αυτοδιοίκησης, με δεδομένο ότι τα ήδη υπάρχοντα στερούνται ξεκάθαρων αρμοδιοτήτων και επαρκούς χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα και στόχο την αναγωγή τους σε δεκανίκι των κυβερνητικών επιλογών και ορέξεων; Ο όρος και μόνον - αν ερμηνευτεί ως συνέχεια του "Καποδίστρια 1" που αφορά στις αναγκαστικές συνενώσεις δήμων και κοινοτήτων - μας επιτρέπει να συμπεράνουμε πως ο ρόλος που θα κληθεί να διαδραματίσει το νέο αυτό όργανο θα είναι παράλληλος και ενισχυτικός της κυρίαρχης πολιτικής. Το ρόλο αυτό για την Αυτοδιοίκηση γενικότερα, έχει "ξεκαθαρίσει" - αναφερόμενος στον "Καποδίστρια 1" - ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών, Αλ. Παπαδόπουλος, ότι θα προωθήσει, ως επιβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο ίδιος, σε πρόσφατη τοποθέτησή του σε συνέδριο με θέμα "οικονομικός μετασχηματισμός και αγορά εργασίας - Ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης", προχώρησε ακόμα πιο πέρα, καλώντας το θεσμό "να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης"...

Η γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης απέναντι στο θεσμό της Αυτοδιοίκησης, μαρτυρά, εκ των προτέρων, τη "χρησιμότητα" ενός μητροπολιτικού οργάνου Αυτοδιοίκησης. Μια αναφορά στα πρακτικά των συνεδρίων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ) και του Δήμου Αθηναίων, το Σεπτέμβρη του 1994 και το Νοέμβρη του 1996, αντίστοιχα, επιβεβαιώνει πως ο πολίτης, ο δημότης, ο άνθρωπος, η πόλη, θα είναι για μια ακόμα φορά τα θύματα.

Ηταν πέρσι, τέτοιον καιρό, όταν στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετάνια", όπου διεξήχθη το συνέδριο των παραπάνω φορέων, αναδείχτηκε το "όραμα" για μια Αθήνα Μητροπολιτικό Κέντρο στα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Ενα "όραμα" ενταγμένο στα σχέδια της κυβέρνησης και των συνοδοιπόρων της για μια Αθήνα "αποστειρωμένη", για μια Αθήνα κέντρο υπηρεσιών, για μια Αθήνα "αντάξια" με τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ενα "όραμα" εναρμονισμένο με τις δυνάμεις της αγοράς, την υλοποίηση του οποίου θα "εγγυηθεί" το μητροπολιτικό κέντρο. Ηταν στο ίδιο συνέδριο, όπου ο Σπ. Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, επισήμανε: "Από ποια ανάγκη απορρέει η δημιουργία της Μητροπολιτικής Αθήνας; Απορρέει από τις ανάγκες που έχουν ο λαός, οι εργαζόμενοι, η χώρα; Υπάρχουν συγκεκριμένες αιτίες και λόγοι. Η Αττική έχει δήμους, έχει κοινότητες, έχει τέσσερις νομαρχίες, έχει τη διευρυμένη νομαρχία, έχει περιφερειάρχη. Δε λείπουν τα θεσμικά όργανα κι άλλωστε δεν μπορεί να καταργηθούν, γιατί καταργείται ο συνεκτικός ιστός της πόλης, του χωριού, της συνοικίας. Αυτό που, κατά τη γνώμη μας, επιδιώκεται δεν είναι απλά μια διοίκηση, ένα άλλο καπέλο. Αυτό που επιδιώκεται είναι ένα άλλο κουμάντο, για να μπορεί πιο εύκολα να προωθηθεί όλο αυτό το σχέδιο των επιδιώξεων που υπάρχουν".

Ποιο είναι αυτό το σχέδιο; "Αυτό που προέχει για τις δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, πριν απ' όλα και κυρίως, είναι ότι πρέπει να βρουν ελεύθερο χώρο. Ξεκινάνε από τον Ισθμό και φτάνουν στη Χαλκίδα. Υπάρχουν πολλά ακόμα δάση να καταστραφούν, πολλοί ελεύθεροι χώροι να οικοπεδοποιηθούν, υπάρχουν πολλοί χώροι για μεγάλη κερδοσκοπία. Εδώ εμπλέκονται, πριν απ' όλα, οι πολυεθνικές, αλλά και οι οικονομικές και άλλες πολιτικές δυνάμεις, παράγοντες και συμφέροντα", τόνιζε ο Σπ. Χαλβατζής.

Ηδη από το Σεπτέμβρη του 1994, σε συνέντευξη όλων των υποψηφίων για την Αθήνα δημάρχων, στα πλαίσια του συνεδρίου του ΤΕΕ και του Δήμου Αθηναίων, είχε γίνει λόγος για τη Μητροπολιτική Αθήνα. Ο σημερινός δήμαρχος της πόλης, Δ. Αβραμόπουλος,θεωρούσε πως "ο δήμαρχος της Αθήνας ως πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, πρέπει να αγωνιστεί και να μάχεται για την αναβάθμιση του συνόλου της πρωτεύουσας σε μητροπολιτικό επίπεδο, εφαρμόζοντας πλέον την πολιτική της ΚΕΔΚΕ και περιφερειακά". "Και προς αυτή την κατεύθυνση - έλεγε - κινείται και η δική μας πολιτική, γι' αυτό και πρόσφατα εξαγγείλαμε την πρόθεσή μας να προχωρήσουμε στην ίδρυση μητροπολιτικού κέντρου θεσμικά κατοχυρωμένου στα πλαίσια των δήμων όλης της περιοχής".

Απολύτως θετική ήταν και η στάση της Μ. Δαμανάκη απέναντι στη Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση. Αυτήν έκρινε "αναγκαία εξαιτίας της ενότητας που υπάρχει στο λεκανοπέδιο της Αττικής".

Μένει να δούμε, ποια στάση θα κρατήσουν οι αιρετοί στο επικείμενο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Ποια ανάγκη θα προτάξουν: Αυτήν της θεσμοθέτησης ενός ακόμα φραγμού στην όποια αυτενέργεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή αυτήν της ανάδειξης λύσεων στα προβλήματα του θεσμού, με γνώμονα το δημότη και τις ανάγκες του;

Χ. Δ.