Με την έναρξη της γκορμπατσοφικής περεστρόικα και ιδιαίτερα μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, ενάντια της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και του σοσιαλισμού έχουν ριχτεί τόνοι ψευτιάς, συκοφαντίας και λάσπης. Η εκστρατεία αμαύρωσης εντάθηκε ακόμα περισσότερο από τα αστικά ΜΜΕ και την τηλεόραση σε σχέση με την επέτειο των 80χρονων του Μεγάλου Οχτώβρη. Πώς σκέφτονται, όμως, σήμερα μπροστά στην επέτειο, οι απλοί πολίτες της Ρωσίας; Σχετικά μ' αυτό, ο "Ρ" συζήτησε με ορισμένους Μοσχοβίτες απευθύνοντάς τους το ερώτημα: "Τι σημαίνει για σας σήμερα η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση;"

Βαλεντίνα Σεργκέγεβνα Ζίμινα, εργάτρια:

"Ολη μου τη ζωή εργάστηκα στο εργοστάσιο της Μόσχας "Κομμουνάρ" και μπορώ να πω ότι ο σοσιαλισμός είναι το πιο ανθρώπινο σύστημα πάνω στη Γη. Την Οχτωβριανή Επανάσταση την εκτιμώ θετικά, διότι ο Οχτώβρης και ο Λένιν απελευθέρωσαν τη Ρωσία από τη δουλεία. Πριν από χίλια χρόνια ήρθε στη χώρα μας ο χριστιανισμός και μαζί με τους τσάρους μάς αλυσόδεσε με τα δεσμά της δουλείας. Διότι οι παπάδες κήρυτταν τη δουλική ταπεινοσύνη, την υποταγή, την υπομονή. Υπόσχονταν τη μετά θάνατον παραδείσια ζωή. "Υπομένετε και θα ανταμειφθείτε". Ο Λένιν, όμως, απελευθέρωσε το λαό από τη δουλεία, απ' αυτές τις αλυσίδες και μόνο σε 70 χρόνια οι κομμουνιστές έκαναν για το λαό τόσα πολλά, που οι τσάροι δεν έκαναν και δεν μπορούσαν να κάνουν επί πολλούς αιώνες.

Τώρα μετανιώνουμε, γιατί ήμασταν τυφλοί. Είχαμε τα πάντα και χάσαμε τα πάντα. Να, εκεί στέκεται ένας πεινασμένος, ζητιανεύει για ένα κομμάτι ψωμί. Γύρω - γύρω φτωχοί. Ολους εμάς που ζούμε από τη δουλιά μας, μας μετατρέπουν σε φτωχούς και πεινασμένους. Παντού δεν πληρώνουν τους μισθούς. Θυμούμαι ότι οι "δημοκράτες", για να πάρουν τους εργάτες με το μέρος τους, διατυμπάνιζαν ότι επί Σοβιετικής εξουσίας το κράτος καταλήστευε τους εργάτες και ότι οι μισθοί ήταν μικροί. Ναι, πράγματι, δεν παίρναμε εκατομμύρια, αλλά μ' εκείνον το μισθό μπορούσες να ζήσεις καλά. Πηγαίναμε διακοπές, μας έδιναν εισιτήρια σε σανατόρια και σπίτια αναψυχής. Πηγαίναμε στο θέατρο και τον κινηματογράφο, τα παιδιά μας πήγαιναν στο σχολείο και στις ανώτερες και ανώτατες σχολές. Παίρναμε κατοικίες δωρεάν και το ενοίκιο ήταν το χαμηλότερο στον κόσμο. Ενώ, τώρα, με τους νέους "κυρίους", οι άνθρωποι έγιναν δούλοι, διότι ουσιαστικά δουλεύουν τζάμπα. Μήνες ολόκληρους δεν τους πληρώνουν τους μισθούς και για να λάβουν τα νόμιμα χρήματά τους, αναγκάζονται να απεργούν και να πεινούν. Μια τέτοια ζωή δε μου αρέσει. Ο λαός πρέπει να πάρει πίσω αυτά που του αφαίρεσαν οι γιελτσινικοί "μεταρρυθμιστές"".

Βίκτορ Νικολάγεβιτς Πιτσούζκιν, πρωτοδιάκονος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας:

"Για μένα η Οχτωβριανή Επανάσταση σημαίνει τα πάντα, διότι άνοιξε τα μάτια του λαού, έφερε την ελευθερία, την ευτυχία, τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο εδώ, πάνω στη Γη, να φτιάξει την τύχη του. Δε φαντάζομαι τη Ρωσία χωρίς τη Σοβιετική εξουσία, η οποία ακόμα και με όλα τα ελαττώματα και τα λάθη εκείνης της εποχής, υπηρετούσε το καλό της πλειονότητας των ανθρώπων. Τώρα, στον καπιταλισμό, ζούμε στην κόλαση. Ο καπιταλισμός είναι κόλαση, ο σοσιαλισμός είναι ο παράδεισος επί της Γης. Εχω γράψει ένα άρθρο με τίτλο "Ο Χριστός ήταν κομμουνιστής". Μετά έγραψα το άρθρο "Ιησούς Χριστός και Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Στάλιν". Αυτά διαδόθηκαν σε όλη τη χώρα. Θεωρώ ότι ο Λένιν και ο Στάλιν είναι άγιοι άνθρωποι, συνεχιστές των έργων του Ιησού Χριστού, συνεχιστές του έργου των Αποστόλων. Οι Απόστολοι οικοδόμησαν μια κοινοκατοικούμενη κοινωνία, πήγαν στον κόσμο με εντολή του Ιησού Χριστού, ο οποίος τους συμβούλεψε: "Σας στέλνω σαν πρόβατα μέσα στους λύκους. Να είστε σοφοί σαν τα φίδια, αλλά πράοι σαν περιστέρια. Μπορούν να σκοτώσουν το σώμα σας, αλλά τις ψυχές σας δε θα μπορέσουν να τις σκοτώσουν". Ο Λένιν και ο Στάλιν συνέχισαν το έργο των Αποστόλων. Και πιστεύω ότι θα έρθει ο καιρός που η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία μας θα υπηρετεί όχι σύμφωνα με τις εντολές του Ιωσήφ Βολότσκι, δηλαδή την τσαρική υπηρέτηση του Ιησού Χριστού, αλλά με τις εντολές των φτωχών απλών ανθρώπων και όχι τις άρχουσας τάξης. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους Αποστόλους: "Ο μεγαλύτερος από σας οφείλει να γίνει υπηρέτης". Οι ηγέτες του Οκτώβρη υπηρέτησαν το λαό. Σήμερα οι κυβερνώντες και οι "νεορώσοι" προσκυνούν τον Μαμμωνά κι έχουν ξεχάσει το λαό".

Βλαντίμιρ Πετρόβιτς Μπασκόφσκι, ιστορικός:

"Είμαι ιστορικός στο επάγγελμα και αυτό με υποχρεώνει να είμαι ακριβής στις εκτιμήσεις μου. Οσο κι αν οι σημερινοί κύριοι προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας, αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η επανάστασή μας - η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση - εγκαινίασε μια νέα εποχή για όλη την ανθρωπότητα, την εποχή της απελευθέρωσης του ανθρώπου από το ζυγό του κεφαλαίου, το ζυγό των παράσιτων, το ζυγό της αστικής τάξης και του καπιταλισμού. Από τα αρχαία χρόνια είναι γνωστή η ρήση των εκμεταλλευτών "Homo homini lupus est" ("Ο άνθρωπος είναι λύκος για τον άνθρωπο"). Η Οχτωβριανή Επανάσταση έβαλε στην πρώτη γραμμή τον εργαζόμενο άνθρωπο, για τον οποίο βασική αρχή της ζωής του είναι "Ο άνθρωπος είναι φίλος, σύντροφος και αδελφός για τον άνθρωπο".

Σήμερα η χώρα βρίσκεται υπό εχθρική κατοχή, αλλά από την ιστορία ξέρουμε ότι οποιαδήποτε κατοχή τελείωνε, οι κατακτητές εκδιώχνονταν και ο λαός έπαιρνε και πάλι τύχη στα χεριά του. Εχω υπόψη μου την τελευταία περίοδο της ιστορίας μας, τον 20ό αιώνα. Γι' αυτό και χαιρετίζω τους αναγνώστες της εφημερίδας "Ριζοσπάστης" με την ευκαιρία του μεγαλύτερου γεγονότος της παγκόσμιας ιστορίας, την 80η επέτειο της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και εύχομαι γρήγορη απελευθέρωση από το ζυγό του κεφαλαίου και των παράσιτων".

Βιτάλι Νικόνοβιτς Ρουζίνσκι, εργάτης:

"Σήμερα είμαι άνεργος, ελπίζω, προσωρινά. Για την ώρα ασχολούμαι με τη διακίνηση πατριωτικών εφημερίδων. Αυτό είναι το ψωμί μου. Από άποψη αρχών δεν πουλάω τις εφημερίδες των οπορτουνιστικών κομμάτων, γιατί θεωρώ ότι λόγω της αρρώστιας του οπορτουνισμού, που είχε προσβάλει στον καιρό της τους κομμουνιστές ηγέτες, χάσαμε. Αυτό είναι σαφές σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους.

Εκτιμώ και σήμερα την Οκτωβριανή Επανάσταση ως το μεγαλύτερο γεγονός. Πραγματοποιήθηκε κυρίως με τη δύναμη της εργατικής τάξης, που για πρώτη φορά στην ιστορία ανέλαβε την εξουσία. Κατόπιν η εργατική τάξη υποκαταστάθηκε με τους "εργαζομένους". Οικοδομούσαμε το σοσιαλισμό και, όπως καταλαβαίνω, ο σοσιαλισμός παραμένει μια ταξική κοινωνία. Αυτό δε σημαίνει ότι στη σοσιαλιστική κοινωνία υπάρχει ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, αλλά ότι παραμένουν ακόμη άνθρωποι που μπορεί να ιδιοποιούνται ξένη εργασία. Οποιος διάβασε Μαρξ, αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. Και όταν αντικατέστησαν την εξουσία των εργατών με την εξουσία των "εργαζομένων", δηλαδή την εξουσία των υπαλλήλων, της κομματικής - κρατικής γραφειοκρατίας της νομενκλατούρας, και αυτό συνέβη ακόμα επί Νικήτα Χρουστσιόφ, τότε ακριβώς άρχισε η σταδιακή καταστροφή της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλισμού.

Οι σημερινοί κομμουνιστές που κάθονται στην Κρατική Δούμα, επίσης, φοβούνται, όπως ο διάβολος το λιβάνι, την εξουσία των εργατών. Περιμένω να ξυπνήσει ο ηγεμόνας και να πει το λόγο του, όπως τα ταξικά αδέρφια μας τον Οχτώβρη του 1917".

Ανατόλι Στιβολόκα, παιδαγωγός, κοινωνικός λειτουργός:

"Τα πάντα φαίνονται στη σύγκριση. Μετά τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, στη χώρα μας υπήρχε μόνο μια προνομιούχα τάξη - τα παιδιά. Παιδικά εξωτερικά ιατρεία, παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία, σανατόρια, μέγαρα των πιονέρων, παιδικά θέατρα, γήπεδα, παντοειδή αθλητικά τμήματα, στούντιο, όμιλοι, σταθμοί για τους νέους τεχνικούς και φυσιοδίφες... Ολα δωρεάν, όλα για να μεγαλώνουν τα παιδιά υγιή, ολόπλευρα αναπτυγμένα και με πλούσιο πνευματικό κόσμο. Αμέσως μετά την επανάσταση τέθηκε σε πρώτο πλάνο η καταπολέμηση της παιδικής αλητείας, του συμμοριτισμού και της κερδοσκοπίας. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Τσεκά Τζερζίνσκι, ο "σιδερένιος Φέλιξ", όπως τον αποκαλούσαν, ήταν επικεφαλής της πάλης κατά της παιδικής αλητείας και σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτή είχε εξαλειφθεί. Είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο ο συγγραφέας και παιδαγωγός Αντόν Μακάρενκο, ο οργανωτής των παιδικών σταθμών εργασίας, όπου μετά τον εμφύλιο πόλεμο οι μικροί εγκληματίες αναδιαπαιδαγωγήθηκαν και έγιναν χρήσιμοι πολίτες.

Τώρα στην καπιταλιστική Ρωσία, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, υπάρχουν 2.000.000 εγκαταλειμμένα παιδιά, ενώ στη Μόσχα 100.000 παιδάκια ζούνε σε υπόγεια, κάτω από τη γη, σε διάφορους σωλήνες, σε εγκαταλειμμένα σπίτια. Πρόσφατα ταξίδεψα στην περιοχή Τβερ και επισκέφτηκα δύο παιδικούς σταθμούς και τακτοποίησα δυο εγκαταλειμμένα αγόρια από τη Μόσχα. Είδα εκεί μια φρικτή εικόνα. Τα παιδιά έχουν ξεχάσει τι είναι ψάρι, κρέας... Τα τρέφουν μόνο με μακαρόνια και πατάτες. Σ' έναν παιδικό σταθμό πάνω από δυο μήνες δεν έχουν ζάχαρη. Ο διευθυντής πηγαίνει τα παιδιά στο δάσος να μαζέψουν άγριους καρπούς για να γλυκάνουν λιγάκι το τσάι. Δεν αρκούν τα ρούχα και τα παπούτσια. Ολα τα παιδιά φορούν άμορφα φαρδιά πουκάμισα. Τα ρώτησα, γιατί είναι τόσο λερωμένα; "Δεν έχουμε σαπούνι", είπαν. Αυτοί είναι οι καρποί του αστικού αντεπαναστατικού πραξικοπήματος που έκαναν οι γιελτσινικοί στα 1991 - 1993. Οπότε, βλέπετε, τα πάντα φαίνονται στη σύγκριση".

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ