- Πώς διαμορφώνεται φέτος η κατάσταση για τους ελαιοπαραγωγούς και ποια είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν;

- Η φετινή χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς είναι η χειρότερη της δεκαετίας. Οι τιμές στο λάδι έπεσαν κατά 50% σε σχέση με πέρσι και οι παραγωγοί δεν μπορούν να καλύψουν πλέον ούτε το κόστος παραγωγής. Προς το παρόν, οι παραγωγοί της Λέσβου αντιστέκονται στους εκβιασμούς των εμπόρων, με την προσδοκία ότι θα ανακάμψουν οι τιμές. Δυστυχώς όμως συμβαίνει το αντίθετο, αφού οι τιμές στο λάδι συνεχίζουν να κατρακυλούν και στο τέλος θα αναγκαστούν να πουλήσουν τζάμπα το λάδι τους. Εκτός από την πτώση των τιμών, ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα χτύπημα: Το βαρύ πρόστιμο συνυπευθυνότητας που επέβαλε η ΕΕ, κόβοντας το 1/3 της επιδότησης στο λάδι. Τα παραπάνω έχουν φέρει σε τραγική θέση τους ελαιοπαραγωγούς και κυρίως τους μικρομεσαίους, που βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται δραματικά και να μην μπορούν πλέον να ζήσουν και να καλλιεργήσουν. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τους ελαιώνες τους.

- Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και ποιες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης;

- Ολα αυτά συμβαίνουν γιατί δεν υπάρχει καμιά προστασία του προϊόντος από την πλευρά της κυβέρνησης και της ΕΕ και οι όποιες αποφάσεις παίρνονται κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Για παράδειγμα η μη ύπαρξη τιμής ασφαλείας, που υπήρχε πριν την ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ, αφήνει απροστάτευτους τους παραγωγούς στην κερδοσκοπική μανία των μεγαλεμπόρων οι οποίοι αγοράζουν φέτος το παρθένο ελαιόλαδο 600 δραχμές το κιλό και το πουλούν στις 1.600 και 1.800 δραχμές, δηλαδή σε τριπλάσια τιμή, καταληστεύοντας και τον παραγωγό και τον καταναλωτή. Από την άλλη η τιμή παρέμβασης της ΕΕ είναι εξευτελιστική - 584 δραχμές ο άσος - και δεν προσφέρει καμία προστασία, ενώ η παρέμβαση μπορεί να γίνει μόνο το δίμηνο Ιούλη - Αύγουστο, δέκα μήνες μετά τη συγκομιδή. Ποιος μικρός παραγωγός μπορεί να κρατήσει το λάδι μέχρι τότε; Το κακό όμως δε φαίνεται να σταματάει εδώ, αφού στα πλαίσια της συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, της αναθεώρησης της ΚΑΠ και της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς ελαιολάδου, πρόκειται να ληφθούν ακόμα πιο καταστροφικά μέτρα σε βάρος των ελαιοπαραγωγών. Οπως είναι γνωστό η Κομισιόν προτείνει την κατάργηση έστω και αυτής της παρέμβασης που υπάρχει τώρα, δραστική μείωση των ενισχύσεων και να δίνεται η επιδότηση όχι στην παραγωγή, αλλά στο δέντρο. Αν περάσουν όλα αυτά, τότε θα σημάνει το οριστικό τέλος της ελαιοκαλλιέργειας.

- Υπάρχει λύση στα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών και πώς μπορεί να επιτευχθεί;

- Υπάρχει και αυτό πιστεύουν όλοι εκείνοι που θέλουν το λάδι να έχει σχέση με την προοπτική και το αύριο του τόπου μας. Η λύση αυτή δε βρίσκεται πουθενά αλλού, παρά στον μαζικό αποφασιστικό και συντονισμένο αγώνα. Στην κατεύθυνση αυτή δημιουργήθηκε στο νησί μας Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για την προστασία της ελαιοκαλλιέργειας και του λαδιού και σε πρώτη φάση διοργανώνει αγωνιστικό συλλαλητήριο στις 18 Δεκέμβρη, στη Μυτιλήνη. Ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο τους ελαιοπαραγωγούς αλλά και το σύνολο των κατοίκων του νησιού, αφού η οικονομία του τόπου μας στηρίζεται κατά βάση στο λάδι.