Σε μια ακόμα μεγάλη αναμέτρηση με μια πολιτική συνολικά επικίνδυνη για τις κατακτήσεις τους, καλούνται οι εργαζόμενοι της χώρας με την κήρυξη της νέας 24ωρης πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας της 18ης Δεκέμβρη. Το απεργιακό προσκλητήριο άρχισε ήδη να αντηχεί στους τόπους δουλιάς, βρίσκοντας γόνιμο έδαφος στη δραματική όξυνση των προβλημάτων, αλλά και στις αγωνιστικές διαθέσεις που καταγράφτηκαν και κατά την προηγούμενη πανεργατική απεργία στις 23 Οκτώβρη. Στο διάστημα που μεσολάβησε, η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών" έδειξε ακόμα πιο φανερά το αποκρουστικό της πρόσωπο και έκανε ακόμα πιο καθαρές τις προθέσεις της να "τσακίσει" κάθε εργατική κατάκτηση, να βυθίσει στη μιζέρια της πιο άγριας διαχρονικής λιτότητας τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Η κατάθεση του χειρότερου προϋπολογισμού των τελευταίων χρόνων, είναι κυριολεκτικά ο καθρέφτης μιας πολιτικής βαθιά αντιλαϊκής. Η εξαγγελία της εισοδηματικής πολιτικής του 2,5%, αποτελεί χαριστική βολή στο εργατικό εισόδημα. Το διαβόητο "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000", το οποίο προσυπέγραψαν οι φιλοκυβερνητικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και πέρασε στη συνείδηση των εργαζομένων σαν ένα σύμφωνο προδοσίας, ανάβει το πράσινο φως για τη μεγάλη επίθεση στο 8ωρο, στην πλήρη απασχόληση, στις συλλογικές συμβάσεις, στο σύνολο των εργασιακών κατακτήσεων. Ταυτόχρονα οι υπαγορευμένες από την κυβέρνηση εκθέσεις Σπράου, οι νέες βολές του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και οι παρακάμερες του "κοινωνικού διαλόγου", προετοιμάζουν το έδαφος για το μεγαλύτερο μεγάλο χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση.

Να γιατί αυτή η απεργία πρέπει να είναι ακόμα πιο επιτυχημένη και από την προηγούμενη. Να γιατί επιβάλλεται να γίνει όχι απλά ένα ακόμα βήμα καταδίκης αυτής της πολιτικής, αλλά ένας σταθμός στην πιο γρήγορη, στην πιο αποφασιστική ανάπτυξη ενός κινήματος που θα συμβάλει στην ανατροπή των συσχετισμών, που θα βάλει τη σφραγίδα του τελικά στις εξελίξεις. Γι' αυτό λοιπόν καμιά επανάπαυση. Ολοι στη μάχη της οργάνωσης της απεργίας, ώστε να αποτελέσει μια κινητοποίηση μαζική, μαχητική και σαφέστατη στους στόχους που προβάλλει, έτσι όπως έχουν καταγραφεί από το ταξικό ρεύμα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αυτός ο προϋπολογισμός πρέπει και μπορεί να καταψηφιστεί στους δρόμους του αγώνα. Αυτή η εισοδηματική πολιτική, πρέπει και μπορεί να ανατραπεί. Το σύμφωνο της προδοσίας και της ντροπής, πρέπει και μπορεί να πεταχτεί στον σκουπιδοντενεκέ. Και μαζί του να καταδικαστούν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο αυτοί που το προσυπέγραψαν ή έβαλαν "πλάτη" στην υπογραφή του, με τη συμμετοχή τους στο στημένο παιχνίδι του "κοινωνικού διαλόγου". Ταυτόχρονα οι εργατοϋπάλληλοι της χώρας επιβάλλεται να προβάλουν την απαίτησή τους για πραγματικές αυξήσεις στο εισόδημά τους. Για κατώτερο μεροκάματο ασφαλείας 8.000 και κατώτερο μισθό 200.000, με την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ικανοποιητικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και επανασύνδεση της κατώτερης σύνταξης με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Τριανταπεντάωρο - 7ωρο - πενθήμερο με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών. Φορολογικές ελαφρύνσεις, τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Μέτρα για τη στήριξη των ανέργων κλπ. Για μια άλλη πολιτική ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Στόχος, που θα έρχεται πιο κοντά όσο θα προχωρά το δικό τους μέτωπο πάλης με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από αυτή τη σαρωτική πολιτική.