Χριστούγεννα σήμερα. Χρόνια πολλά, ειρηνικά και δημιουργικά για τη "γέννηση" μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας όλων των ανθρώπων, ευχόμαστε στο λαό μας και στους λαούς όλου του κόσμου. Χριστούγεννα - ένα πανανθρώπινο σύμβολο της νέας ζωής, του νέου ανθρώπου, της ακαταμάχητης ελπίδας για μια ευτυχισμένη πορεία του ανθρώπου και της κοινωνίας του όπου Γης. Η μέρα το καλεί να "δοξάσουμε" το σύμβολό της, με έναν διαφορετικό από τον καθημέραν πεζό, "ψυχρό" δημοσιογραφικό λόγο. Επιλέγουμε, λοιπόν, το λυρικό, "θερμό" λόγο της ποίησης, αλλά με δύο "δείγματά" της, διόλου θρησκειολογικά, εφησυχαστικά, ή μελίρρυτα... Δυο δείγματα ξεχασμένων προοδευτικών ποιητών μας, που έδωσαν ένα βαθύτερο, επίκαιρο και στις δικές μας "σκοτεινές" εποχές, νόημα στο σύμβολο της ημέρας:

Μ. Αβλιχου: "Χριστούγεννα"

"Στη φάτνη των χτηνών Χριστός γεννάται

χωρίς της Επιστήμης συνδρομή.

Η θεία Φύσις κάνει για μαμή

κι ο δράκος, σαν αρνί, θεός κοιμάται.

* * *

Αύριο, άντρας, σα ληστής κρεμάται

- νέα του κόσμου οικοδομή,

σταυρό του δίνει ο Νόμος πληρωμή -,

πλην άγιο φως στον τάφο του πλανάται.

* * *

Διάκοι του Βάαλ, δεν είναι δικός σας

αυτός της φάτνης ο φτωχός Χριστός,

που κήρυξε για νόμο του τη Χάρη.

* * *

Εσάς, τιμή σας μόνη το στιχάρι.

Πομπές, θεοπομπές το ιδανικό σας,

κ' είν' ο θεός σας, σαν κ' εσάς μιαρός".

Ν. Βραχίμη: "Ιερουσαλήμ" (αποσπάσματα)

"Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε χωρίς δεδομένα,

δεν υπάρχουμε χωρίς υπολογισμούς

και δεν υπάρχουν δεδομένα

- ευτυχώς!

* * *

Εχω ξεχάσει πού γεννήθηκα

και κανείς δεν ξέρει να με πληροφορήσει.

Οι δρόμοι ερήμωσαν από τη σκόνη και τα βήματα,

υπάρχει μόνο ένα κομμάτι ουρανού

κι ο άνεμος

για να προσδιορίζει τη διεύθυνση,

σ' αυτούς τους τόπους

που χάσανε τ' όνομά τους

υποψιάζομαι. (... )

* * *

Ολα είναι ένα κράμα.

Ιδέες, σύμβολα, θεοί και άνθρωποι.

Γύρω από τα κεφάλια μας κυματίζουν

οι σημαίες όλων των εθνών.

Γύρω από τα κεφάλια μας

αναπηδούν γυμνές οι ψυχές των τόπων.

* * *

Ολα είναι ένα κράμα,

ιδέες, σύμβολα, θεοί και άνθρωποι.

Γύρω από τα κεφάλια μας

οι άγγελοι αναζητούν το θεό τους,

που δεν παρουσιάζεται.

Γύρω από τα κεφάλια μας

ο θεός παραμονεύει το Σατανά,

που δεν εξαπατάται.

* * *

Κανείς δεν ξέρει πού εγεννήθη ο υιός του ανθρώπου...

Κανείς δεν ξέρει πού πηγαίνει ο υιός του ανθρώπου...

* * *

Το χέρι σου ας τον ευλογεί, Ιερουσαλήμ! Ιερουσαλήμ!"