Η κυβέρνηση Σημίτη δε φαίνεται να είναι ικανοποιημένη από τις "τομές" που έπρεπε να γίνουν την περασμένη χρονιά στο δημόσιο τομέα και την κρατική μηχανή. Γι' αυτό βάζει φιλόδοξους στόχους για την επόμενη χρονιά: "Το 1998 θα είναι χρονιά εντατικότερης προσπάθειας για αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Δεν έχουμε περιθώρια για τη διατήρηση δομών και λειτουργιών που δεν υπηρετούν ούτε την ανάπτυξη, ούτε τον πολίτη...", προανήγγειλε ο Κ. Σημίτης στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.

Η αλήθεια είναι ότι μέσα στο 1997, εκτός από την ένταση της λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων στο δημόσιο, έγινε "δουλιά υποδομής", για να προετοιμαστεί η πολυμέτωπη επίθεση που θα γίνει τους επόμενους μήνες, όπως εξήγγειλε με τον κυνισμό που τον διακρίνει ο πρωθυπουργός. Ετσι, σήμερα είναι έτοιμο το νομοθετικό οπλοστάσιο που θα χρησιμοποιηθεί για την επιβολή των αντιλαϊκών επιδιώξεων της κυβέρνησης στη δημόσια διοίκηση. Ρόλος πολιορκητικού κριού έχει ανατεθεί στο νέο δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα που συμπυκνώνει τη φιλοσοφία και τα μέτρα της κυβέρνησης. Ολοφάνερος στόχος είναι να δεθούν με "χίλια νήματα" χειροπόδαρα οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, να μετατραπούν σε άβουλους εκτελεστές των κυβερνητικών αντιλαϊκών επιλογών, ενώ, ταυτόχρονα, δε θα αντιδρούν για την επιδείνωση της δικής τους κατάστασης και του βιοτικού επιπέδου.

Δε δίστασε, επίσης, να θεσμοθετήσει μια εσωτερική αστυνομία, το Σώμα των Επιθεωρητών, το οποίο έχει αποκλειστικό στόχο τη συμμόρφωση των δημοσίων υπαλλήλων προς τις "κείμενες διατάξεις". Πάνω από το κεφάλι, όμως, των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα η κυβέρνηση Σημίτη επισείει διαρκώς την άρση της μονιμότητας, ενώ με το νέο μισθολόγιο έχει αφήσει να αιωρείται η μείωση του μισθού, μέσω του "κινήτρου απόδοσης". Ολα αυτά έρχονται να υποστηρίξουν το στόχο που αναφέρθηκε παραπάνω.

Παράλληλα, η κυβέρνηση προχώρησε στη δημοσίευση της λίστας εκατοντάδων δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών που θα καταργηθούν ή συγχωνευτούν. Στο στόχαστρο βρίσκονται κυρίως οι υπηρεσίες που υπηρετούν κοινωνικές ανάγκες.Συμπέρασμα; Το 1998 θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για τους εργαζομένους στο δημόσιο τομέα, οι οποίοι θα βρεθούν στη δίνη της επίθεσης της κυβέρνησης. Από την αγωνιστική απάντησή τους, μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, θα κριθεί αν θα πετύχει η κυβέρνηση να υλοποιήσει τις αντιλαϊκές επιλογές της.