Με τη μυστική διπλωματία ο Γλύξμπουργκ και οι υποτακτικές βασιλικές κυβερνήσεις του, προετοίμαζαν με τις κυβερνήσεις της Τουρκίας την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο ερήμην του ελληνικού λαού, ενώ, φαίνεται ότι πριν το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών είχαν προχωρήσει και οι συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, με ανταλλάγματα την παραχώρηση στην Τουρκία βάσεων στο νησί! Για το σκοπό αυτό, σε μυστική συνάντηση του Γλύξμπουργκ - είχε μεταβεί, επίσης, μυστικά στο Λονδίνο - με τον Βρετανό πρωθυπουργό ζητούνταν η παραχώρηση της βρετανικής βάσης της Δεκέλειας στην Κύπρο προκειμένου να παραχωρηθεί στην Τουρκία (με απ' ευθείας εκμίσθωση, είτε μέσω του ΝΑΤΟ).

Τα παραπάνω αποκαλύπτονται από "απόρρητα έγγραφα" του πρωθυπουργικού γραφείου και του υπουργικού Συμβουλίου της Βρετανίας που δόθηκαν στη δημοσιότητα με την παρέλευση 30 ετών. Το σύνολο των αρχείων του Φόρεϊν Οφις για το 1967, που αφορούν στο Απριλιανό πραξικόπημα, δε δόθηκαν στη δημοσιότητα εξαιτίας της απόφασης της βρετανικής κυβέρνησης να δίνονται ανά διετία, μετά την παρέλευση 30 χρόνων...

Οπως προκύπτει, λοιπόν, από τα συγκεκριμένα αυτά έγγραφα - εκθέσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα, στο τέλος του 1966 ο Γλύξμπουργκ και οι υποτακτικές κυβερνήσεις της χώρας, είχαν αναπτύξει μυστική διπλωματία και είχαν συζητήσεις με την τούρκικη κυβέρνηση για τη λύση του Κυπριακού στη βάση της Ενωσης με την Ελλάδα και με αντάλλαγμα την παραχώρηση στην Τουρκία των βάσεων στο νησί. Για το λόγο αυτό ο Γλύξμπουργκ μετέβη το 1996 (10 Νοεμβρίου) μυστικά στο Λονδίνο και σε μυστική συνάντηση με τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Ουίλσον ζήτησε τη βοήθεια των Βρετανών προκειμένου να παραχωρήσουν τις βάσεις τους στη Δεκέλεια, για να μεταβιβαστούν στην Τουρκία. Η υπόθεση ωστόσο, δεν προχώρησε γιατί, όπως φαίνεται, οι Τούρκοι πρόβαλαν μεγαλύτερες απαιτήσεις και ζητούσαν - όπως αναφέρει ο ιδιαίτερος γραμματέας του Χ. Ουίλσον Α. Μ. Πάλισερ (που ήταν παρών στη συνάντηση) - την απόλυτη κυριαρχία των βάσεων όπου θα εγκαθίστατο τούρκικη φρουρά. Η ελληνική πλευρά αντέτεινε την ενοικίαση με κάποιον τρόπο (π.χ. για 99 χρόνια, είτε με την απόδοση της βάσης στο ΝΑΤΟ και μέσω αυτού στην Τουρκία... ). Ο Γλύξμπουργκ φέρεται να προκρίνει αυτή τη θέση για εκμίσθωση γιατί φοβόταν ότι η κυπριακή κυβέρνηση δε θα αποδεχόταν την παραχώρηση κατά πλήρη κυριαρχία στην Τουρκία (όπως, τουλάχιστον, φέρεται να είπε ο Γλύξμπουργκ στο Βρετανό πρωθυπουργό... ).

Από την πλευρά του ο Βρετανός πρωθυπουργός, όπως γράφεται, εφ' όσον επρόκειτο η συμφωνία να σκαλώσει στο θέμα της εδαφικής κυριαρχίας της βάσης, "θα χρησιμοποιούσε την επιρροή του στο Μακάριο" ώστε να τον κάνει να δεχτεί την κυρίαρχη μάλλον παρά την εκμισθωμένη βάση... Οσο για την παραχώρηση της βάσης της Δεκέλειας, οι Βρετανοί φέρονται να συζητούσαν το θέμα εφ' όσον οι Αμερικανοί σύμμαχοι θα εξυπηρετούσαν τις αμυντικές ανάγκες τους μέσω της βάσης της Λιβύης.

Ομως, καταλήγει η έκθεση, όταν στις 18 Δεκέμβρη 1966 ο Βρετανός Υπατος αρμοστής της στην Κύπρο σερ Ντέιβιντ Χαντ επισκέφθηκε το νησί και επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο τελευταίος απέρριψε αμέσως το σχέδιο Ενωσης με παραχώρηση βάσης στην Τουρκία, για να επιβεβαιωθεί, μ' αυτόν τον τρόπο, πως ο Γλύξμπουργκ ψευδόταν όταν ανέφερε πως έχει τη συγκατάθεση του Αρχιεπισκόπου σχετικά...

Μ' αυτά και μ' αυτά, Αμερικανοί και Βρετανοί ιμπεριαλιστές με την άμεση συνενοχή του Παλατιού και των υποτακτικών τους κυβερνήσεων προετοίμαζαν το έδαφος για τον αφοπλισμό του νησιού και τη διχοτόμησή του ανοίγοντας το δρόμο στον Αττίλα με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης και του Μακαρίου και το πραξικόπημα στην Κύπρο...