Οταν ο Κ. Σημίτης στην ομιλία του στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ τον περασμένο μήνα δήλωνε ότι "το 1998 θα είναι χρονιά εντατικότερης προσπάθειας για αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα", ασφαλώς δεν έλεγε "λόγια του αέρα". Είχε υπόψη του τόσο την έκθεση του καθηγητή και πιστού συνεργάτη του Γ. Σπράου για τη δημόσια διοίκηση, αλλά και το σύνολο της "μεταρρύθμισης" που έχει σχεδιάσει και προωθεί η κυβέρνηση κυρίως μέσω του υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης.

Ακριβώς τις μεθόδους και τους τρόπους, για να επιτευχθεί αυτή η "απόδοση" έρχεται να προτείνει η έκθεση Σπράου για τη δημόσια διοίκηση που διέρρευσε βέβαια σκόπιμα "για να φτιάξει το κλίμα" και να προϊδεάσει για τις αλλαγές που προετοιμάζονται. Στην ουσία με την έκθεση ανατίθεται σε επίλεκτα σώματα πραιτοριανών της κυβέρνησης - πέρα και έξω από την ιεραρχία της δημόσιας διοίκησης - η προώθηση των βασικών αντιλαϊκών επιλογών της κυβέρνησης, μέσω της κρατικής μηχανής. Οι "ράμπο" της κυβέρνησης έχουν αρκετή δουλιά να φέρουν σε πέρας. Κατακρεούργηση των δαπανών, κυρίως κοινωνικού χαρακτήρα, των δημοσίων υπηρεσιών, επιτάχυνση της κατάργησης ή συγχώνευσης υπηρεσιών, σύμφωνα με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου τον περασμένο Οκτώβρη, μεταφορά στους ιδιώτες λειτουργιών ή υπηρεσιών του δημοσίου κλπ.

Η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής έχει ως αναγκαίο συμπλήρωμα τα μέτρα που απευθύνονται στο "εσωτερικό" της δημόσιας διοίκησης, δηλαδή μέτρα που έχουν στο στόχαστρο τους δημοσίους υπαλλήλους. Η αντίληψη που διαπνέει την κυβέρνηση είναι αυτή που αποτυπώνεται στην έκθεση Σπράου: "Τα πολιτικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων και η μονιμότητα" αποτελούν εμπόδιο για τον "εκσυγχρονισμό" της δημόσιας διοίκησης! Ακόμα και αν η κυβέρνηση δε φτάσει στο σημείο να άρει τη μονιμότητα ή να καταργήσει πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων στο δημόσιο, ωστόσο διαρκώς θα επισείει αυτή την απειλή για να εξουδετερώνει αντιστάσεις στις πολιτικές επιλογές της, αλλά και στην πολιτική λιτότητας που πλήττει για χρόνια τώρα τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα με τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα που προωθεί επιδιώκει να δέσει χειροπόδαρα τους δημοσίους υπαλλήλους ώστε να μετατραπούν σε πειθήνια όργανα εκτέλεσης της πολιτικής της. Για το σκοπό αυτό εξάλλου έχει συγκροτήσει και το Σώμα Επιθεωρητών, που δεν είναι παρά η"εσωτερική αστυνομία" της δημόσιας διοίκησης κατά την έκφραση του Αλ. Παπαδόπουλου.

Είναι ολοφάνερο ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα θα βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα το επόμενο διάστημα, καθώς βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι η αντίσταση στα αντιλαϊκά μέτρα είναι δική τους αποκλειστικά υπόθεση. Είναι σίγουρο όμως ότι μόνο με την ανάπτυξη σκληρών αγώνων και την οικοδόμηση ενός ισχυρού μετώπου με τα άλλα λαϊκά στρώματα μπορούν να αποκρούσουν τα αντιλαϊκά μέτρα και να περάσουν στην αντεπίθεση επιβάλλοντας πολιτικές προς όφελος συνολικά του λαϊκού κινήματος.