Ο "Ρ" επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τη μακρινή Μπισκέκ, πρωτεύουσα της Κιργισίας, με τον πρόεδρο του ΚΚ Κιργισίας, Αμπσαμέτ Μασαλίεβιτς Μασαλίεφ. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, για τον οποίο δικαιωματικά μπορούμε να πούμε: "Αυτός που δεν πρόδωσε", διότι είναι ένας από τους λίγους ηγέτες Κομμουνιστικών Κομμάτων των ενωσιακών Δημοκρατιών που μετά τον Αύγουστο του 1991 δεν εγκατέλειψε τους κομμουνιστές και το κομματικό του βιβλιάριο και συνέχισε τον αγώνα. Υπήρξε μεταξύ των ηγετών που ετοίμασαν τη σύγκληση του 29ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ.

- Αμπσαμέτ Μασαλίεβιτς, το 1997 ήταν γεμάτο από διάφορα σημαντικά γεγονότα σε ολόκληρο τον μετασοβιετικό χώρο. Πώς εκτιμάτε αυτή τη χρονιά; - "Για τους εργαζομένους και τους κομμουνιστές της Δημοκρατίας ο περασμένος χρόνος ήταν δύσκολος. Κάποιες αισθητές βελτιώσεις στην οικονομία δεν έχουν γίνει. Ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος Ακάγεφ σε πρόσφατη συνάντησή του με τους βουλευτές δήλωσε ότι το 60% του πληθυσμού της Δημοκρατίας βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχειας, εμείς όμως θεωρούμε ότι το ποσοστό αυτό είναι ακόμα πιο υψηλό. Οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις πραγματοποιούνται σε αντίθεση με τα συμφέροντα του λαού, οι βασικές επιχειρήσεις, που έχουν δημιουργηθεί με το μόχθο ολόκληρου του λαού, ιδιωτικοποιούνται για πενταροδεκάρες, στην ουσία καταληστεύεται η εθνική περιουσία. Τώρα τα νέα αφεντικά σκοπεύουν να ιδιωτικοποιήσουν την ηλεκτρενέργεια και τις επιχειρήσεις εξόρυξης χρυσού. Εμείς, οι κομμουνιστές, φυσικά, αντιδράσαμε και διατυπώσαμε τη θέση μας σε ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση".

- Πώς αντιμετωπίζεται στη Δημοκρατία το ζήτημα της ανασύστασης του ενιαίου ενωσιακού κράτους;

- "Το Κομμουνιστικό Κόμμα υποστηρίζει θερμά τις ενωσιακές διεργασίες. Στην επιστολή προς τον Πρόεδρο, τους προέδρους των δύο σωμάτων του Κοινοβουλίου, την κυβέρνηση και τους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων ζητήσαμε να ενταχθεί η Δημοκρατία της Κιργισίας στην Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας, υπογραμμίζοντας ότι η έξοδος από την κρίση και το αδιέξοδο βρίσκεται στην ενοποίηση, στην αποκατάσταση και την ανάπτυξη των παλιών, καλών σοβιετικών σχέσεων ανάμεσα στις Δημοκρατίες. Διότι πολλές επιχειρήσεις είχαν δημιουργηθεί με βάση την αρχή του συνεταιρισμού και λειτουργούσαν σε όλη την ΕΣΣΔ. Για παράδειγμα, το μοναδικό στη Σοβιετική Ενωση εργοστάσιο γεωργικών μηχανών "Φρούνζε" προμήθευε σανοθεριστικές μηχανές σε 7 Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ και στο εξωτερικό. Τώρα δε λειτουργεί, ενώ κάπου έχουν μεγάλη ανάγκη από τις μηχανές μας. Δε λειτουργούν ούτε οι επιχειρήσεις της αμυντικής βιομηχανίας. Σταμάτησε η κατασκευή των ολιγοδάπανων ηλεκτρικών σταθμών στον ποταμό Ναρίν, οι οποίοι εξασφάλιζαν τις ανάγκες σε ηλεκτρενέργεια της Κεντρικής Ασίας, του Καζαχστάν και, εν μέρει, της Ρωσίας, διότι υπήρχε κάποτε στη χώρα μας ένα ενιαίο αλυσιδωτό ενεργειακό σύστημα.

Οι κομμουνιστές θέτουν μόνιμα όλα αυτά τα ζητήματα. Εγώ, ως βουλευτής του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίες, εξ ονόματος των κομμουνιστών έθεσα αυτά τα ζητήματα στις συνόδους του. Οι οπαδοί της ένταξης στην Ενωση γίνονται όλο και περισσότεροι, ωστόσο τα ΜΜΕ, που μόνιμα αμαυρώνουν τη Λευκορωσία και τον πρόεδρο Λουκασένκο, βάζουν τεράστια εμπόδια στην υπόθεση αυτή. Μας λένε: "Βλέπετε, ακόμα και δυο συγγενικοί λαοί δεν μπορούν να ενωθούν. Γιατί να βιαστούμε εμείς;""

- Πώς βλέπετε την εξέλιξη των γεγονότων το 1998;

- "Το 1998 θα δράσουμε ακόμα πιο ενεργητικά. Μας περιμένουν πάλι δύσκολοι καιροί. Δε θα επέλθει βελτίωση στην ανάπτυξη της οικονομίας. Γι' αυτό η ίδια η ζωή θα κάνει όλους να σκεφτούν πώς να βγούμε απ' αυτόν τον απύθμενο λάκκο. Θα συνεχίσουμε τη δουλιά μέσα στους εργαζομένους, τη διανόηση και θα καλούμε να προσχωρήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας. Με την ιδιότητα του βουλευτή συναντώ συναδέλφους κοινοβουλευτικούς στην Κεντρική Ασία, το Καζαχστάν, την Αγία Πετρούπολη και αγωνίζομαι για την ενοποίηση. Ολες αυτές οι συναντήσεις έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Οφείλουμε να δράσουμε πιο ενεργά.

Μεγάλες ελπίδες εναποθέτουμε στη Ρωσική Ομοσπονδία, στο κομμουνιστικό κίνημα. Αν εκεί θα βρουν πιο γρήγορα την αλληλοκατανόηση, θα κερδίσουμε όλοι. Διότι ο ρόλος της Ρωσίας στις ενοποιητικές διεργασίες είναι τεράστιος. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι κομμουνιστές της Ρωσίας αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά πρέπει να εντατικοποιηθεί η δουλιά. Κατά το γιορτασμό των 80χρονων του Μεγάλου Οκτώβρη στη Μόσχα πειστήκαμε ότι οι κομμουνιστές αποτελούν δύναμη. Δημιουργήθηκε η πεποίθηση ότι στην πάλη αυτή η νίκη θα είναι δική μας. Γι' αυτό και αποτάθηκα στους κομμουνιστές των άλλων περιοχών να μην κλειστούμε στη μεταξύ μας εσωκομματική κριτική και να κατευθύνουμε τις δυνάμεις μας στην επίλυση του κύριου προβλήματος. Και οφείλουμε να υποστηρίζουμε την Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, να συσπειρωθούμε γύρω απ' αυτή και να αναπτύξουμε το κομμουνιστικό κίνημα εκεί που δεν υπάρχει για την ώρα. Εχουμε πείρα, έχουμε όλες τις δυνατότητες, ώστε το 1998 να πετύχουμε μια αισθητή στροφή".

Ν. Γ.