Με την ψήφιση των άρθρων του νομοσχεδίου για τα δημόσια έργα, ολοκληρώθηκε χτες στη Βουλή η συζήτηση του νομοθετήματος του ΥΠΕΧΩΔΕ. Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση των άρθρων ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Γκατζής, τόνισε αναφορικά με το άρθρο 6, που προβλέπει τη δημιουργία Ινστιτούτου Οικονομίας Κατασκευών, ότι "όσο ήταν πρόσωπο δημοσίου δικαίου δε λειτούργησε ποτέ. Γιατί αλλάζει τώρα και γίνεται πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου; Απέτυχε σαν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου; Από τα στοιχεία που έχουμε φαίνεται ότι όσο ήταν ΝΠΔΔ δε λειτούργησε, γιατί ούτε τα ΠΔ που ήταν υποχρεωμένη να εκδώσει η κυβέρνηση δεν εξέδωσε. Εχουμε την εντύπωση ότι όλα αυτά είναι χωρίς περιεχόμενο, αν δε λειτουργήσει ο κρατικός μηχανισμός - όπως ακριβώς ζητούν οι εργαζόμενοι - αφού εξυγιανθεί για να είναι παραγωγικός και στελεχωμένος".

Οχι μόνο δε θα βελτιωθούν οι διαδικασίες ανάθεσης των δημοσίων έργων με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά έχουν παραλειφθεί ουσιώδεις ρυθμίσεις, έτσι που τελικά προκύπτει ο κίνδυνος να διογκωθούν τα νοσηρά φαινόμενα ενδημικού χαρακτήρα που χαρακτηρίζουν το σύστημα παραγωγής των έργων.

Στο συμπέρασμα αυτό συμπυκνώνεται η άποψη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας για το νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή. Οι απόψεις του ΤΕΕ στάλθηκαν με επιστολή του προέδρου του Κ. Λιάσκα προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, ενώ κοινοποιήθηκε και σε όλους τους βουλευτές.

Οπως επισημαίνεται στην επιστολή, μερικά από τα νοσηρά φαινόμενα, που ευνόησαν οι πέντε νόμοι και τα δύο Προεδρικά Διατάγματα που θέσπισε η κυβέρνηση τα τρία τελευταία χρόνια και δεν εξαλείφονται ή διογκώνονται με τις διατάξεις του νέου νομοσχεδίου, είναι: Ο άκρατος υποκειμενισμός που υπαγορεύτηκε από το σύστημα αιτιολόγησης των οικονομικών προσφορών και οδήγησε στην ανάθεση έργων σε πλήθος περιπτώσεων επιλεκτικά και κατά βούληση. Η ευνόηση και διόγκωση της διαφθοράς. Η κατακόρυφη αύξηση των προσφυγών στα δικαστήρια. Η υπέρμετρη αύξηση του κόστους συμμετοχής στις δημοπρασίες. Η διεύρυνση τεχνητά και άδικα των ανισοτήτων μεταξύ των επιχειρήσεων κ. ά.

Επίσης το ΤΕΕ επισημαίνει ότι ορισμένες διατάξεις:

• Δημιουργούν κίνδυνο να οδηγηθούμε σε ολιγοπωλιακές καταστάσεις παράδοσης της αγοράς των κατασκευών σε μεγάλα ανεξέλεγκτα επιχειρηματικά συμφέροντα.
• Θίγουν βάναυσα τις μικρές και μεσαίες εργοληπτικές επιχειρήσεις, οδηγώντας τες σε μαρασμό και εξαφάνιση.