Η Εθνική Αντίσταση, η Καισαριανή, η ΚΟΒ Λογοτεχνών του ΚΚΕ, της οποίας ήταν μέλος μέχρι την τελευταία του ώρα, η λογοτεχνική οικογένεια και η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών αποχαιρετούν σήμερα,στις 4 μ.μ., από το νεκροταφείο Καισαριανής, τον κομμουνιστή ποιητή και πεζογράφο Γιώργο Σιδέρη.Ο Γ. Σιδέρης "έφυγε" ξαφνικά την Κυριακή το πρωί στο εξοχικό του, στους Αγ. Θεοδώρους, ύστερα από οξύ έμφραγμα, οφειλόμενο στο σακχαροδιαβήτη από τον οποίο υπέφερε, όπως διαπίστωσε ο γιατρός ειδοποιημένος από την οικογένειά του. Οπως μας πληροφόρησαν οι οικείοι του, το βράδυ του Σαββάτου ένιωσε κάποια, περαστική όμως, δυσφορία. Ξύπνησε, όπως πάντα νωρίς, το πρωί την Κυριακή και καθώς ντυνόταν ξανάνιωσε δυσφορία, για να υποκύψει σε λίγο, πριν προλάβει ο γιατρός να του παράσχει βοήθεια.

Ο Γιώργος Σιδέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 19/8/1919. Το '22, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Αρχικά σε παράπηγμα στο Πασαλιμάνι και στη συνέχεια στο Βύρωνα. Στα χρόνια της Κατοχής, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Το 1946 συνελήφθη και σε μια από τις στημένες δίκες κατά των αντιστασιακών καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση. Αποφυλακίστηκε το 1960. Πριν τη φυλάκισή του, δημοσίευσε χρονογραφήματά του στις εφημερίδες "Η Κοκκινιά μας" και "Δημοκρατικός Φρουρός", διηγήματά του στα περιοδικά "Πορεία", "Μαχητής" και "Ελεύθερη Σκέψη".

Εξακολούθησε να γράφει και στα χρόνια της φυλάκισής του. Τρεις μήνες όμως πριν την αποφυλάκισή του μετά από έρευνα στους θαλάμους βρέθηκαν τα γραφτά του και κατασχέθηκαν από τον διευθυντή της φυλακής Μπουζάκη. Λίγο αργότερα κατασχέθηκαν και αντίγραφα των γραφτών του που είχε στείλει στην οικογένειά του. Τυχαία σώθηκαν ένα ποίημά του με τίτλο "Ορκος", το διήγημά του "Γιούρα" και η μελέτη του "Φώτης Αγγουλές", για τον φίλο του, αγωνιστή ποιητή. Μετά την έκδοση αυτής της μελέτης (που μετρά πέντε εκδόσεις), για δέκα χρόνια σταματά να γράφει.

Στα μέσα του 1972, αντιδρώντας στην καινούρια σκλαβιά, αρχίζει πάλι να γράφει, συνεργαζόμενος με τον "Κέδρο". Μέσα σ' ένα χρόνο, γράφει την ποιητική συλλογή "Ασφόδελοι", ένα βιβλίο αντιστασιακών διηγημάτων με τίτλο "Πέρα από το ζόφο", τη νουβέλα "Η Γεωργαλού" και έναν τόμο με παλιά και νέα χρονογραφήματα με τίτλο "Χρονογραφήματα", αρκετά από τα οποία δημοσιεύτηκαν σε διάφορες εφημερίδες (μεταξύ των οποίων και ο "Ριζοσπάστης") και περιοδικά. Στη διάρκεια μιας δεκαετίας, εκτός από την άλλη ποιητική δουλιά, έγραψε και το αντιστασιακό ποιητικό έργο "Δοξαστικό", το οποίο ο ίδιος το θεωρούσε "έργο της ζωής του" και το οποίο εκδόθηκε το 1978. Ποιήματα του "Δοξαστικού" μελοποιήθηκαν από τον Γιώργο Γεωργιάδη και κυκλοφόρησαν σε δύο δίσκους, με τίτλο "Καισαριανή" και "Εσπερινός Καισαριανής".

Το 1992, στον Γ. Σιδέρη απονέμεται τιμητική διάκριση σε διαγωνισμό του Πανεπιστημίου του Λέτσε (Ιταλία) για το βιβλίο του "Λυρικά και Ανθρώπινα". Το 1994 εκδίδονται τα έργα του "Αλληλούια" και "Ο τελευταίος χαιρετισμός στην επανάσταση". Το 1995 από τη "Σύγχρονη Εποχή" κυκλοφορούν τα βιβλία του "Τα Ποιητικά" (επιλογή ποιημάτων του), "Τα Πεζά" (επιλογή πεζών) και η 4η έκδοση της "Γεωργαλούς". Ο θάνατος, όμως, τον εμπόδισε να δει εκδομένο το τελευταίο βιβλίο του "Διπλοσκοπιά με το ουράνιο τόξο", με το οποίο, όπως ο ίδιος έλεγε, "δε μιλά ο λογοτέχνης, αλλά η ψυχή του επαναστάτη που δε λύγισε ποτέ".

Σημειώνουμε, τέλος, ότι ο Γ. Σιδέρης για τρεις τετραετίες διατέλεσε δημοτικός σύμβουλος Καισαριανής.