- Η λίστα των φαρμάκων είναι πλέον γεγονός. Τι σημαίνει αυτό για τη φαρμακευτική κάλυψη των πολιτών;

- Με τη λίστα η κυβέρνηση έχει τον εξής σαφέστατο στόχο: Να υποβαθμίσει τη φαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία.

- Πώς γίνεται η υποβάθμιση;

- Γίνεται με την εξαίρεση φαρμάκων καθημερινής χρήσης εκτός λίστας, τη στιγμή που ηχούν ακόμα οι θριαμβολογίες των κυβερνητικών παραγόντων για τη μείωση των τιμών των φαρμάκων με την πρόσφατη "ανακοστολόγηση".

- Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι στη λίστα έχει τα κατάλληλα φάρμακα - αντικαταστάτες

- Αυτό δεν ισχύει για όλα τα φάρμακα που είναι εκτός λίστας. Υπάρχουν φάρμακα που είναι εκτός λίστας - και ας μην αναφέρουμε ονόματα - όπως και τα αντίγραφά τους.

Αυτό είναι στην πράξη η υποβάθμιση που αναφέραμε στην αρχή.

- Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως με τη λίστα προφυλάσσει τον ασθενή απ' την πολυφαρμακία και ότι θα εξαλείψει τις περιττές δαπάνες. Είναι έτσι;

- Ο μύθος της πολυφαρμακίας έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον απ' την κυβέρνηση ως η κύρια αιτία για την αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών.

Ομως τα νούμερα, που η ίδια έχει παρουσιάσει κατά καιρούς, αποδεικνύουν τα εξής: Ενώ έχουμε αύξηση των δαπανών δεν έχουμε αύξηση στα σκευάσματα - στα "κουτάκια" που λέει και ο κόσμος. Αρα πολυφαρμακία - με την έννοια της μεγάλης και υπερβολικής αύξησης των "κουτιών" - δεν υπάρχει.

Επομένως, του πρώτου μύθου έπεται και ο επόμενος. Οτι, δηλαδή με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση θα μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη.

- Πώς μπορεί να μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη;

- Η μείωση μπορεί να γίνει με ανακοστολόγηση από μηδενική βάση και με πραγματικά κοστολογικά στοιχεία για όλα τα φάρμακα. Ταυτόχρονα πρέπει να αναπτυχθεί και η Εθνική φαρμακοβιομηχανία.

Είμαστε η χώρα του παραλόγου, γιατί ενώ έχουμε την υποδομή - δηλαδή έτοιμα εργοστάσια και επιστημονικό δυναμικό - δεν τα θέτουμε σε λειτουργία, γιατί αυτές είναι οι απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα - κλειστά σήμερα - εργοστάσια σχεδιάστηκαν πριν μια δεκαετία με προοπτικές για πέραν του 2000.

- Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ετερόκλητη συμμαχία όσους τάσσονται κατά της λίστας.

- Σήμερα κατά της συγκεκριμένης λίστας τάσσονται οι φαρμακοβιομήχανοι απ' τη μια μεριά και απ' την άλλη τάσσονται οι φαρμακοποιοί, οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι.

Οι φαρμακοβιομήχανοι αντιτίθενται με γνώμονα το κέρδος τους - γιατί για αυτούς το φάρμακο είναι εμπόρευμα και πρέπει να υπακούει στους νόμους της αγοράς.

Οι υπόλοιποι - που αποτελούν και την πλειοψηφία - αντιτίθενται στη λίστα, ζητώντας αναβάθμιση της φαρμακευτικής περίθαλψής τους με βάση την εξής σκέψη: "Σωστό φάρμακο, σωστά κοστολογημένο για κάθε ασθενή".

- Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να πάρουν οι φαρμακοποιοί για την αντιμετώπιση του προβλήματος στην πράξη;

-Οι φαρμακοποιοί είναι - σε σχέση με το φάρμακο - ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του ασφαλισμένου και των ασφαλιστικών ταμείων.

Είναι, λοιπόν, σαφές ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια ενημέρωσης των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων για το πού οδηγείται η φαρμακευτική τους περίθαλψη. Ταυτόχρονα θα πρέπει και οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι να αναλάβουν πρωτοβουλίες μέσω των σωματείων και των Ομοσπονδιών τους, ώστε το φάρμακο να μην είναι ένα δευτερεύον ζήτημα στις διεκδικήσεις τους από την κυβέρνηση, αλλά να πάρει τη θέση που του αξίζει μέσα στη γενικότερη διεκδίκηση για αξιοπρεπή δημόσια και δωρεάν υγεία.

Γ. Μ.