Στο έλεος των κερδοσκοπικών ιδιωτικών συμφερόντων αφήνει η κυβέρνηση τον τομέα της αστικής κατανάλωσης (οικιακή και εμπορική), βουλιάζοντας στην κυριολεξία τη Δημόσια Επιχείρηση Παροχής Αερίου (ΔΕΠΑ) και τις τεράστιες επενδύσεις που μέχρι τώρα έχει κάνει και υπονομεύοντας την ίδια τη βιωσιμότητα συνολικά του έργου του φυσικού αερίου. Το Προεδρικό Διάταγμα για τη σύσταση των Εταιριών Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) που για μήνες καθυστερούσε για εύλογους - όπως αποδεικνύεται - λόγους και που έχει ήδη υπογράψει η υπουργός Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου, είναι ενδεικτικό των παραπάνω κυβερνητικών προθέσεων. Πρόκειται για ΠΔ το οποίο εκδίδεται στα πλαίσια του νόμου 2364/1995 που άνοιξε τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του φυσικού αερίου με την καθιέρωση της συμμετοχής των ιδιωτών στις ΕΠΑ σε ποσοστό 49% και σύμφωνα με τον εν λόγω νόμο θα όριζε τους όρους και τις προϋποθέσεις της συμμετοχής των ιδιωτών στις ΕΠΑ η οποία θα γίνει με διαδικασία διεθνών διαγωνισμών.

Σκόπιμα η κυβέρνηση, αντί να ορίσει με το παρόν Προεδρικό Διάταγμα τους όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής των ιδιωτών στις ΕΠΑ, δεν ορίζει τίποτε από τα παραπάνω, παραπέμπει τα θέματα αυτά στα ΔΣ των τριών Εταιριών Διανομής Αερίου (ΕΔΑ - Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας). Με την τακτική αυτή, διασπά την ενιαία πολιτική στον τομέα της αστικής κατανάλωσης και δημιουργεί αγορές "φιλέτα" και μη "φιλέτα" για τους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Με το γενικόλογο αυτό κείμενο που η Β. Παπανδρέου χαρακτηρίζει ως ΠΔ, στην ουσία θεσμοθετεί την απαραίτητη αδιαφάνεια που απαιτούν οι επενδυτές για να κερδοσκοπήσουν εις βάρος των δημοσίων επενδύσεων και του ενεργειακού τομέα της χώρας, ενώ με μία φωτογραφική διάταξη βάζει και στην αγορά αυτή τον όμιλο Κοπελούζου.

Στην ουσία, από τον τρόπο που συντάχθηκε το ΠΔ, προκύπτει ότι θα έχουμε ΕΠΑ, όπου τη διαχείριση θα την έχει ο επενδυτής που από τον διαγωνισμό θα προκύψει και όχι το δημόσιο που εκ του νόμου έχει ποσοστό 51% στο μετοχικό κεφάλαιο. Ο επενδυτής θα μπορεί να μπει στις ΕΠΑ, με ακαθόριστα ίδια κεφάλαια που θα καθορίζονται από την οικονομική κατάσταση της επιχείρησής του και όχι από τις δαπάνες που η ΔΕΠΑ μέχρι τώρα έχει κάνει στον τομέα αυτό. Ο ιδιώτης που θα έχει και τη διαχείριση, δε δεσμεύεται από πουθενά για το εύρος των δικτύων που θα πρέπει να κατασκευάσει, ενώ θα μπορεί μετά την πάροδο μιας 5ετίας να μεταβιβάσει τις μετοχές του στο δημόσιο ή να τις πουλήσει.

Με τις δυο παραπάνω διατάξεις η κυβέρνηση θεσμοθετεί την κερδοσκοπία των ιδιωτών καθώς τους επιτρέπει από τη μια να επιλέξουν τα δίκτυα που θα κατασκευάσουν με κριτήριο σαφώς το κέρδος και όχι την ανάπτυξη του συστήματος, τα οποία μάλιστα θα τους τα επιδοτήσει και από την άλλη τους δίνει τη δυνατότητα του "ρίσκου" εκ του ασφαλούς αφού μετά την 5ετία θα μπορούν ως κύριοι να την... κάνουνε μεταφέροντας το όποιο κόστος στη ΔΕΠΑ και στους καταναλωτές. Χαρακτηριστική του μεγέθους της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης και του εναγκαλισμού του έργου του φυσικού αερίου από τα συμφέροντα Κοπελούζου, είναι η παράγραφος 2 του άρθρου 4 του εν λόγω ΠΔ. Ενώ ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή ιδιωτών στους διαγωνισμούς για τις ΕΠΑ, ορίζεται ότι οι υποψήφιοι θα πρέπει να έχουν την ευθύνη λειτουργίας παρόμοιων συστημάτων την τελευταία 5ετία και να έχουν εξυπηρετήσει ένα ελάχιστο ποσοστό καταναλωτών το οποίο διαφέρει για κάθε ΕΠΑ. Στη συνέχεια με μία ακόμη παράγραφο, προβλέπει ότι τα παραπάνω "πληρούνται από Συνδεδεμένες Επιχειρήσεις του Επενδυτή υπό όρουςκαι προϋποθέσεις που καΘορίζονται στην προκήρυξη". Η παραπάνω πρόβλεψη ήταν απαραίτητη για την προώθηση των συμφερόντων Κοπελούζου, για να μπορεί να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για τις ΕΠΑ, καθώς ο όμιλός του δεν έχει εμπειρία λειτουργίας παρόμοιων συστημάτων παρά μόνο μέσω Συνδεδεμένων Επιχειρήσεων.