Για άμεσο κίνδυνο μόλυνσης από λύματα και απορρίμματα κτηνοτροφικών μονάδων (χοιροστάσια κλπ.) του υδροφόρου ορίζοντα των παραληλάντιων πηγών απ' όπου υδρεύεται και η Χαλκίδα, προειδοποιεί εδώ και τρία χρόνια η Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης Αποχέτευσης Χαλκίδας (ΔΕΥΑΧ) κάθε αρμόδιο. Ομως "φωνή βοώντος...", καθώς υπουργεία, Νομαρχία, Δήμος, Αστυνομία κωφεύουν. Το μόνο που κάνουν οι αρμόδιοι και ιδιαίτερα ο Δήμος (όπου ευθύνονται συμπολίτευση και αντιπολίτευση) είναι να ανταλλάσσουν έγγραφα, όπου επισημαίνουν τον κίνδυνο και ζητούν μέτρα. Ομως, αποτέλεσμα μηδέν, μέχρι που πριν λίγες μέρες ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Χαλκίδας έκανε αυτό που έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια, διατάσσοντας προκαταρκτική εξέταση.

Ας δούμε, όμως πώς εξελίχτηκαν τα πράγματα. Η πόλη της Χαλκίδας υδροδοτούνταν μέχρι το 1991 από την Παραλίμνη, η οποία στέρεψε όταν κατέβηκε η στάθμη της Υλίκης και έπαψε η υπερχείλιση. Ετσι, αχρηστεύτηκε και το τεράστιο έργο υδροδότησης της Χαλκίδας που είχε τελειώσει το 1983 και είχε κοστίσει το τεράστιο τότε ποσό των 800 εκατομμυρίων. Από τότε, η ύδρευση της πόλης στηρίζεται σε δύο άξονες. Στον άξονα Παραλίμνης (γεωτρήσεις ΕΥΔΑΠ), ο οποίος υπολειτουργεί λόγω οικονομικών διαφορών της ΔΕΥΑΧ με την ΕΥΔΑΠ και στον άξονα, Ερίων - Λήλαντα ποταμού όπου η ΔΕΥΑΧ έχει αναπτύξει σύστημα οκτώ γεωτρήσεων κατά μήκος του Λήλαντα.

Σήμερα ο "Ρ" φέρνει στη δημοσιότητα όλα τα έγγραφα που έχει αποστείλει η ΔΕΥΑΧ από το τέλος του 1994 οπότε παρουσιάζεται το πρόβλημα μέχρι σήμερα, καθώς και δύο επιστολές του δημάρχου Χαλκίδας Γ. Σπανού, προς τον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου και τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Γείτονα.

Η αλληλογραφία ξεκινάει με επιστολή προς τη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας (21/11/94), όπου κάνει λόγο "για διάθεση λυμάτων χοιροτροφικής μονάδας, κοντά στο πηγάδι "ΔΟΥΝΑ" από το οποίο υδρεύεται η πόλης της Χαλκίδας".

Η ΔΕΥΑΧ ζητάει τη σύσταση επιτροπής. Την 1/2/95 επανέρχεται με έγγραφο που απευθύνεται προς τη Διεύθυνση Υγιεινής και κοινοποιείται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών και τα Αστυνομικά Τμήματα Ν. Αρτάκης και Καθενών. Αφού υπενθυμίζει το περιεχόμενο του πρώτου εγγράφου, επισημαίνει ότι "υπάρχει μέγιστος κίνδυνος μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής" και ζητάει να επιληφθούν του θέματος. Στις 27.4.95 ο τεχνικός διευθυντής της ΔΕΥΑΧ, με το τρίτο κατά σειρά έγγραφό της, που απευθύνεται πάλι στη Διεύθυνση Υγιεινής της Νομαρχίας και κοινοποιείται πάλι στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών και στον διευθυντή της ΔΕΥΑΧ ζητάει "την άμεση σύσταση της αρμόδιας επιτροπής για να προτείνει τα ενδεικνυόμενα μέτρα που θα αποτρέψουν τυχόν δυσάρεστες εξελίξεις" ενώ, εκτός από την εναπόθεση λυμάτων, επισημαίνει άλλους δύο χώρους πλησίον πηγαδιών ύδρευσης, όπου λειτουργεί χοιροτροφική μονάδα και εναποτίθενται απορρίμματα των χοίρων.

Το έγγραφο συνοδεύεται και από σχετικό χάρτη. Για το οξύτατο πρόβλημα, ακολουθούν δύο απανωτές επιστολές στις 9 και 10 Ιούνη 1995, του Δήμαρχου Χαλκίδας Γ. Σπανού, προς τον τότε αναπληρωτή υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και τον πρωθυπουργό, όπου, αφού αναφέρει το ιστορικό ύδρευσης της πόλης της Χαλκίδας και τονίζει τον κίνδυνο "δημιουργίας έντονων υγειονομικών προβλημάτων" ζητά τη σύνδεση του αγωγού της Παραλίμνης με τον παρακείμενο αγωγό του Μόρνου ή με το αντλιοστάσιο της Υλίκης, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και να ανατραπεί η μεγάλη πιθανότητα μιας επιδημίας τύφου.Εκτοτε, τα πράγματα παραμένουν στην ίδια κατάσταση...

Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ