"Δεν ήταν θεομηνία, μια απλή έντονη βροχή μικρής διάρκειας ήταν"... Κι όμως, τα αποτελέσματα αυτής της έντονης βροχής - ο χαρακτηρισμός περιέχεται στη χτεσινή ανακοίνωση του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου - ήταν αρκετά, ώστε να παρασύρουν στο θάνατο τρεις ανθρώπους και να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές. Οι κάτοικοι της Μυτιλήνης είχαν προειδοποιήσει. Ζητούσαν επί δεκαετίες έργα υποδομής, με πρώτο και κύριο την κατασκευή δικτύου για τη διοχέτευση των ομβρίων υδάτων. Μάταια όμως... Μια βροχή - όπως η προχτεσινή - έφτανε για να πλημμυρίσουν πολλές περιοχές στο νησί και τα νερά που έπεφταν στους στενούς υπονόμους για τα αστικά λύματα "έπνιγαν" τα πάντα. Ιστορία γνωστή για τους κυβερνώντες εδώ και πολλά χρόνια.

Βούλα, Γλυφάδα, Νέα Ιωνία, Νέα Φιλαδέλφεια, Ρέντης, Φιλοθέη, Πειραιάς, Ανω Λιόσια, Καρδίτσα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Κόρινθος, Πάτρα, Βόλος. Και ξανά Βούλα, Γλυφάδα, Κόρινθος. Προχτές η Μυτιλήνη. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι πλημμύρες έδωσαν πολλαπλά χτυπήματα στις περισσότερες περιοχές της χώρας και ο χάρτης της Ελλάδας γέμισε με "σημάδια" από χαλάσματα, καταστροφές, απελπισμένους πλημμυροπαθείς και νεκρούς. Υστερα από κάθε τέτοιο χτύπημα, οι κυβερνητικοί αρμόδιοι μιλούν για "θεομηνία", λες κι ένας τέτοιος χαρακτηρισμός βγάζει από πάνω τους τις ευθύνες. Μοιράζουν ανέξοδες υποσχέσεις και το γνωστό 200χίλιαρο, παρηγοριά σ' εκείνους που έχασαν τους ανθρώπους τους, τα σπίτια τους, τα χωράφια τους και που πριν τη "θεομηνία" είχαν προειδοποιήσει... Η δήλωση του βουλευτή Λέσβου του ΚΚΕ Στρ. Κόρακα είναι χαρακτηριστική: "Η ευθύνη πέφτει εξ ολοκλήρου στις πλάτες των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, που αδιαφόρησαν μπροστά στις συνεχείς και επί δεκαετίες καταγγελίες και προειδοποιήσεις του ΚΚΕ, πολλών κοινωνικών φορέων και των κατοίκων της Μυτιλήνης".

Την ίδια στιγμή, τα ρέματα μπαζώνονται το ένα μετά το άλλο και η κυβέρνηση παρακολουθεί, κάνοντας τους γνωστούς πελατειακούς υπολογισμούς της, κάπου - κάπου κατεδαφίζει κάποια κοτέτσια και γιαπιά, για το "θεαθήναι" του "δελτίου των 8.30". Ελεύθεροι χώροι τσιμεντοποιούνται στο όνομα κάποιας "μεγάλης ιδέας", χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης παραδίδονται στους καταπατητές κανονικά και με το νόμο του υπουργού Γεωργίας. Με άλλο νομοθετικό τερατούργημα - του υπουργείου Ανάπτυξης - προβλέπεται ακόμα και η δημιουργία βιομηχανικών ζωνών μέσα σε δασικές εκτάσεις. Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί η ανυπαρξία από το ΥΠΕΧΩΔΕ ενός συνολικού σχεδιασμού για την αντιπλημμυρική θωράκιση της χώρας. Μάλιστα, με το νομοσχέδιο για τα δημόσια έργα, η κυβέρνηση μεταβιβάζει την αρμοδιότητα για την κατασκευή των μικρού και μεσαίου βεληνεκούς αντιπλημμυρικών έργων από την ΕΥΔΑΠ στη Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και αυτό, χωρίς να παραχωρεί καν και τους ανάλογους πόρους. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικός από την άποψη αυτή ο φετινός κρατικός προϋπολογισμός, από τον οποίο δεν προκύπτει καν πόσα χρήματα θα δαπανηθούν για την αντιπλημμυρική προστασία της χώρας!

Και είναι ακριβώς αυτά τα συστατικά της συγκεκριμένης πολιτικής, που δείχνουν την πραγματική θεομηνία. Φαινόμενο, που μοναδικός τρόπος για να σταματήσει είναι ο ενωμένος αγώνας των κατοίκων, η αποδοκιμασία και ο τερματισμός αυτής της πολιτικής, που ευθύνεται αποκλειστικά για κάθε τραγικό απολογισμό. Από τον νεκρό εργάτη στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη μέχρι το αβάπτιστο κοριτσάκι που έχασε τη ζωή του προχτές στη Μυτιλήνη.