"Είναι απαράδεκτο αυτή τη στιγμή να προσφέρουν κάποιοι στήριγμα και άλλοθι σε μια κυβέρνηση η οποία ζημιώνει τον τόπο". Οσο και αν φαντάζει απίστευτο και παράλογο, όμως αυτό ήταν το "κατηγορώ" που απηύθυνε ο Κ. Καραμανλής την περασμένη Τρίτη παραπέμποντας στο Πειθαρχικό για διαγραφή τους "7" βουλευτές του κόμματός του, αν και τη "δική του" πολιτική και θέση εξέφρασαν τα κορυφαία στελέχη του κόμματός του. Ο πρόεδρος της ΝΔ είναι αυτός που όχι μόνο έχει δώσει μέχρι σήμερα απλόχερη στήριξη στις νεοφιλελεύθερες επιλογές και τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, αλλά την πιέζει και την ενθαρρύνει να προχωρήσει "πιο αποφασιστικά". Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που έχει στηρίξει και στη Βουλή κυβερνητικά νομοσχέδια.

Για να περιοριστούμε μόνο στην επίμαχη διάταξη για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στις ΔΕΚΟ χρειάζεται, ίσως, να αναφερθεί η δήλωση του Γ. Παπαντωνίου στη Βουλή, ότι "συμφωνεί απόλυτα με τα 7 σημεία" της πρότασης που κατέθεσε η ΝΔ. Το άλλοθι, δηλαδή, στην πραγματικότητα το επιζητούσε η ηγεσία της ΝΔ για να δικαιολογήσει την πλήρη ταύτιση και σύμπλευση με την κυβερνητική πολιτική, η οποία αποτελεί και την κύρια αιτία της κρίσης που πλήττει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Βέβαια, τόσο ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής όσο και οι διαγραφέντες, αυτό που έκαναν ήταν να σπεύδουν να ευθυγραμμιστούν με τις επιθυμίες της οικονομικής ολιγαρχίας, προσπαθώντας μάλιστα να "προλάβουν" την κυβέρνηση Σημίτη ή να προετοιμάσουν το έδαφος για σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, για λογαριασμό των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Αυτός είναι ο ρόλος και η αποστολή τους και βέβαια δεν πρόκειται να αλλάξει και μετά τις διαγραφές των έξι βουλευτών.

Σε καμία περίπτωση πάντως οι διαγραφέντες δεν ενεργούσαν αυθαίρετα, αφού δικαιολογημένα θεωρούσαν δεδομένη τη στοχοπροσήλωση του Κ. Καραμανλή στις νεοφιλελεύθερες επιλογές.

Είναι μάλλον αυτονόητο ότι οι διαγραφές των έξι βουλευτών που εκφράζουν τις νεοφιλελεύθερες ιδέες και επιλογές, δε σηματοδοτούν "έξωση" αυτών των ιδεών από τη Ρηγίλλης και αλλαγές στην ιδεολογικοπολιτική φυσιογνωμία, όπως συχνά αναφέρεται σε αναλύσεις των τελευταίων ημερών. Ο Κ. Καραμανλής απαλλάχτηκε από τους νεοφιλελεύθερους Γ. Σουφλιά, Στ. Μάνο, Β. Κοντογιαννόπουλο, ακριβώς για να εκφράσει και να διαχειριστεί ο ίδιος με "το δικό του τρόπο" τις ίδιες ιδέες και πολιτική. Ούτε βέβαια είναι βάσιμοι οι "φόβοι" ότι ο Κ. Καραμανλής πρόκειται να διολισθήσει στο "λαϊκισμό" και τον "υπερπατριωτισμό" του Μ. Εβερτ. Οι φόβοι αυτοί διατυπώνονται ακριβώς για να αποτρέψουν κάθε σκέψη προς αυτή την κατεύθυνση.

Εξάλλου, στενοί συνεργάτες του Κ. Καραμανλή διαβεβαίωναν προς κάθε κατεύθυνση ότι η πολιτική της ΝΔ δεν αλλάζει. Πολιτική της ΝΔ, τόνιζαν, παραμένει ο "φιλελευθερισμός με κοινωνική ευαισθησία". Το δεύτερο συνθετικό της "ταμπέλας" του κόμματος προστίθεται προφανώς για να τονωθεί η υποστήριξη της βάσης στο εγχείρημα του Κ. Καραμανλή.

Στην περίπτωση που ο Κ. Καραμανλής επιλέξει να "αποστασιοποιηθεί" - για λόγους κυρίως ψηφοθηρικούς και "στενού κομματικού συμφέροντος" - από τις αντιλαϊκές επιλογές που επιχειρεί η κυβέρνηση Σημίτη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσει την οργή των ισχυρών κύκλων της οικονομικής ολιγαρχίας, οι οποίοι απαιτούν η ηγεσία της ΝΔ "να βάλει πλάτες" και να συμμετέχει ενεργά σε αυτή την κατεύθυνση. Κάθε άλλο όμως παρά αυτή είναι η επιδίωξη του Κ. Καραμανλή, ο οποίος όμως θα χρειαστεί να καταβάλει πιο συστηματικές προσπάθειες να καθησυχάσει τα μεγάλα αφεντικά και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους. Εξάλλου, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι τα διαγραφέντα στελέχη χαίρουν εκτίμησης και συμπάθειας σε αυτούς τους κύκλους της οικονομικής ολιγαρχίας.

Στο εσωκομματικό επίπεδο σημειώνεται μια αλλαγή των ισορροπιών με τον εκτοπισμό του Κ. Μητσοτάκη και των άλλων ηγετικών στελεχών, που έχουν ως βασικό στόχο την ενίσχυση της θέσης του προέδρου του κόμματος. Η συμπεριφορά τους εκνεύριζε ολοφάνερα τον πρόεδρο της ΝΔ, επειδή "μείωνε" τις αρχηγικές ικανότητές του.

Αν και είναι πρόωρο να προδιαγραφεί η συνέχεια των εξελίξεων, ωστόσο το πρόβλημα δεν παύει να υπάρχει. Το πρόβλημά στη ΝΔ είναι ότι δεν μπορεί να πάει πουθενά λόγω αντιλαϊκής πορείας πλεύσης. Το εδώλιο μπροστά στους εργαζόμενους και τις λαϊκές μάζες δεν μπορεί, τελικά, να το αποφύγει.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Στην περίπτωση που ο Κ. Καραμανλής επιλέξει να "αποστασιοποιηθεί" - για λόγους κυρίως ψηφοθηρικούς και "στενού κομματικού συμφέροντος" - από τις αντιλαϊκές επιλογές που επιχειρεί η κυβέρνηση Σημίτη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσει την οργή των ισχυρών κύκλων της οικονομικής ολιγαρχίας, οι οποίοι απαιτούν η ηγεσία της ΝΔ "να βάλει πλάτες" και να συμμετέχει ενεργά σε αυτή την κατεύθυνση