Κυριακή 8 Φλεβάρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Επίπλαστο "ειδύλλιο" αντιλαϊκής συγχορδίας

Η εικόνα "ευφορίας" που διαφημίζει για τα του οίκου της η κυβερνητική παράταξη, αντιδιαστέλλοντας τη δική της "γαλήνη" στη νεοδημοκρατική "τρικυμία", κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ μόνο "ατάραχο" δεν είναι. Αλλωστε, δεν έχουν περάσει και πολλές βδομάδες που στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού (Δ. Ρέππας, Χρ. Πρωτόπαππας) έσπευδαν να προειδοποιήσουν την "εσωκομματική αντιπολίτευση" να "κάτσει καλά". Δεν έχουν περάσει και πολλές μέρες που ο υπουργός Δικαιοσύνης, παίζοντας το συνήθη ρόλο του υπασπιστή της εκάστοτε ΠΑΣΟΚικής ηγεσίας, αποκαλούσε τους "διαφωνούντες" με τον Κ. Σημίτη "διασπαστές" και "αποστάτες". Και, βέβαια, όσος χρόνος κι αν περάσει, δύσκολα θα ξεχαστεί η ανταπάντηση του Γ. Καψή, που περιέγραψε τον κ. Γιαννόπουλο ως "γυμνοσάλιαγκα"...

***

Τα παραπάνω συνηγορούν στην άποψη ότι μπορεί η κυβερνητική εξουσία να λειτουργεί ως "ενοποιητικός ιστός" μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά κάθε άλλο παρά ανέφελο είναι το κυβερνητικό τοπίο. Μια πρώτη καταγραφή των σημαντικότερων περιστατικών και σταθμών της περιόδου από την οποία διέρχεται το ΠΑΣΟΚ, αλλά και των αναταράξεων που προκαλούν, είναι ενδεικτική:

  • Σήμερα διεξάγονται οι πανελλαδικές αρχαιρεσίες στις Νομαρχιακές Οργανώσεις του κόμματος. Αν σκεφτεί κανείς ότι η πορεία προς τις εσωκομματικές εκλογές διανθίστηκε από κλήσεις ...περιπολικών (!) για να χωρίσουν "εκσυγχρονιστές" και "αντισημιτικούς" στην Αθήνα, ή από χαρτοπόλεμο των μεν και των δε για το ποιος έχει την πλειοψηφία, πάλι στην Οργάνωση της Α Αθήνας, ή από φαινόμενα η μια πτέρυγα να σπάει τις πόρτες των γραφείων της τοπικής οργάνωσης, όπως στην Κέρκυρα, γιατί τους είχε ...κλειδώσει απ' έξω η άλλη πτέρυγα, τότε αντιλαμβάνεται κανείς το είδος της "συντροφικότητας" εντός ΠΑΣΟΚ. Μια πραγματικότητα, που δεν αναιρείται από τους χαμηλούς τόνους που θέλει να διατηρήσει η "εκσυγχρονιστική" πτέρυγα στις σημερινές εκλογές, ώστε, με τη δυνατότητα που της παρέχει ο δίχρονος έλεγχος του κομματικού μηχανισμού, να καταμετρήσει την εσωκομματική κυριαρχία της στην εσωκομματική κάλπη, χωρίς να προκαλέσει "πόλωση", την οποία δεν τη θέλει σήμερα.
  • Παράλληλα, το αδιέξοδο που έχει ανακύψει στις προσπάθειες συμβιβασμού μεταξύ "εκσυγχρονιστών" και πλειοψηφίας, ενόψει του Συνεδρίου της Νεολαίας, όποια κι αν είναι η προσωρινή του κατάληξη, εκτιμάται ότι θα έχει μάκρος. Μάκρος δε, φαίνεται να έχουν και οι "κραδασμοί" λόγω των επιλογών της ηγεσίας, ενόψει των δημοτικών εκλογών.
  • Θα πρέπει να προστεθεί στα παραπάνω και η έκδοση εκείνου του ανυπόγραφου "μανιφέστου" εκ μέρους της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", ενώ η συνέχεια δεν αποκλείεται να δοθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο, οπότε και θα διεξαχθεί η συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ με θέμα τη ...σοσιαλιστική ιδεολογία του.
  • Μαζί με αυτά, ας σημειωθεί ότι ακριβώς την περασμένη Κυριακή είχαμε μια "αναβάθμιση" των "συντροφικών μαχαιρωμάτων", καθώς το "ΒΗΜΑ" ανέλαβε να "τραβήξει το αυτί" στους Κ. Λαλιώτη και Α. Παπαδόπουλο, επειδή διαρρέουν τις "δυσφορίες" τους με τις πρωθυπουργικές αποφάσεις, για να ακολουθήσει την επομένη η "Αυριανή", που χαρακτήριζε το δημοσίευμα του "ΒΗΜΑΤΟΣ" ως "κατά παραγγελίαν" από το Μαξίμου και αναλάμβανε την αποκατάσταση της τιμής των δυο υπουργών... Είχε, προηγουμένως, ανακύψει θέμα επιβολής "κλοιού" του Κ. Σημίτη εναντίον του Α. Τσοχατζόπουλου, μέσω άλλων δημοσιευμάτων...

***

Η περιγραφή που προηγήθηκε μόνο "ειδυλλιακές" συνθήκες δεν αποτυπώνει. Οσο κι αν ο πρωθυπουργός, στο πρόσφατο ΕΓ και στο φόντο των εξελίξεων στη ΝΔ, επέλεξε να παίξει το χαρτί της ενότητας υπό την ...κηδεμονία του, δεν απέφυγε να ομολογήσει το κύριο: Οτι αυτή η ενότητα είναι αναγκαία, πρώτον, για την προώθηση μιας αντιλαϊκής πολιτικής, που όσο πιο έντονη κοινωνική αγανάκτηση παράγει, τόσο πιο ενωμένο πρέπει να είναι το ΠΑΣΟΚ για να την προωθήσει και, δεύτερον, γιατί, όπως επισήμανε στους υπολοίπους, μπροστά στο "μερικό" (προσωπικά παιχνίδια και φιλοδοξίες ορισμένων) μπορεί να χαθεί το "όλον", δηλαδή το πόστο του διαχειριστή της εξουσίας του κεφαλαίου, που κατέχει το ΠΑΣΟΚ.

Ετσι, λοιπόν, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έχει επιλέξει προς το παρόν την αρχή "να περνάνε οι νόμοι και με τα εσωκομματικά βλέπουμε". Και αυτό για δυο λόγους: Αφ' ενός, διότι ο κ. Σημίτης γνωρίζει ότι η καταλληλότητά του να χρησιμοποιηθεί ως "υλικό" μιας επιχειρούμενης ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού σκηνικού θα κριθεί από την "ικανότητά" του να προωθήσει, στην παρούσα φάση, όσο γίνεται περισσότερο την πολιτική του κεφαλαίου. Αφ' ετέρου, επειδή η επιθυμία Σημίτη να διατηρήσει ρόλο "πρώτου βιολιού" στην αντιλαϊκή ορχήστρα των πολιτευτών της πλουτοκρατίας, θα επιτευχθεί καλύτερα με την κατοχή από μέρους του του μεγαλύτερου δυνατού κομματιού του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να είναι "κορμός" κυβερνητικών λύσεων μέσα από "αναλογικότερα εκλογικά συστήματα", σύμφωνα με τα σενάρια των ημερών....

Φυσικά σε ό,τι αφορά το λαό, λίγη σημασία έχει αν την αντιλαϊκή πολιτική θα την υφίσταται έχοντας στο σβέρκο του τον Σημίτη, ή τον Σημίτη με κάποιους άλλους "κεντρο-αριστερο-δέξιους", ή τον Σημίτη με τα άλλοθι της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", ή, τελικά, χωρίς τον Σημίτη. Σημασία έχει να αποτινάξει την αντιλαϊκή πολιτική. Να την ανατρέψει, στήνοντας το δικό του μέτωπο πάλης, ενάντια στο μέτωπο του πολιτικού προσωπικού της ολιγαρχίας και βεβαίως οξύνοντας - μέσω των αγώνων του - τις αναταράξεις στο εσωτερικό του αστικού πολιτικού κόσμου.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ