Σε κρίσιμη κατάσταση εξακολουθεί να βρίσκεται ο 53χρονος επιχειρηματίας που αυτοπυροβολήθηκε τη Δευτέρα, όταν έχασε στο καζίνο ποσό που υπολογίζεται ότι ξεπερνά το ένα δισ. δραχμές. Πρόκειται για τον Π. Μπινουμάκη, ιδιοκτήτη δύο μεγάλων βιοτεχνικών μονάδων στο Κιλκίς και τη Νέα Ραιδεστό.

Η υπόθεση αυτή που συγκλόνισε τη Θεσσαλονίκη, είναι η κορυφή του παγόβουνου προσωπικών και οικογενειακών δραμάτων που έχουν προκληθεί από τη λειτουργία των δύο καζίνο στην περιοχή. Παράλληλα με αφορμή τη δραματική αυτή ιστορία, έρχονται στο φως στοιχεία για κυκλώματα τοκογλυφίας που δρουν ανεξέλεγκτα μέσα και έξω από το καζίνο, ξεζουμίζοντας το πάθος των παικτών. Η κατάσταση της υγείας του επιχειρηματία που νοσηλεύεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου επιδεινώθηκε χτες, ενώ από το οικογενειακό του περιβάλλον υπήρχαν πληροφορίες ότι ο 53χρονος επιχειρηματίας αποπειράθηκε και πριν 6 μήνες να θέσει τέρμα στη ζωή του, όταν σε μια βραδιά έχασε περίπου 400 εκατομμύρια δραχμές.

Η απόπειρα αυτοκτονίας του Π. Μπινουμάκη, έφερε στην επιφάνεια το τεράστιο πρόβλημα της "συμπρωτεύουσας": Αυτοκτονίες, όργιο τοκογλυφίας, αισχροκέρδεια, "κλείσιμο σπιτιών" των "χαμένων της ρουλέτας", είναι μερικά από τα "φρούτα" που αποκόμισε η Θεσσαλονίκη από τη λειτουργία του καζίνο.

Η ίδρυση και λειτουργία των καζίνο είναι η κατάληξη της πολιτικής που οδηγεί σε κλείσιμο τις βιομηχανικές μονάδες και αναδεικνύει τη Θεσσαλονίκη σε "πρωτεύουσα της ανεργίας". Η κυβέρνηση έχει εκφράσει την επιθυμία της να μετατρέψει τη Θεσσαλονίκη σε κέντρο υπηρεσιών και διαμετακομιστικού εμπορίου. Ο δρόμος όμως για την πραγματοποίηση των "εκσυγχρονιστικών" αυτών σχεδίων, περνά μέσα από την αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης, το κλείσιμο παραγωγικών μονάδων, την ανεργία, που αναπόφευκτα καταλήγουν σε "παραγωγική έρημο" με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική εξαθλίωση χιλιάδων εργαζόμενων.

Το συντελούμενο αυτό έγκλημα που καταδικάζει το δεύτερο αστικό κέντρο της χώρας σε μαρασμό, δε φαίνεται να ενοχλεί την κυβερνητική καμαρίλα.

Ισως γιατί στην έρημο ευδοκιμούν οι... κάκτοι των τυχερών παιχνιδιών που με τη μορφή σύγχρονων καζίνων πολυτελείας αναλαμβάνουν να ολοκληρώσουν την οικονομική αφαίμαξη των κατοίκων σπρώχνοντας σε πλήρη απόγνωση, όπως προβλέπουν οι συνταγές του "ευρωπαϊκού μοντέλου" ανάπτυξης.

Για να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα από τα αδύνατα οικονομικά στρώματα, που η εξαθλίωση τα σπρώχνει στα τραπέζια των τυχερών παιχνιδιών, είναι απαραίτητη η οργανωμένη και η εντατική πάλη μέσα από τα συνδικάτα και άλλους μαζικούς φορείς, που θα απαιτούν αφ' ενός την απομάκρυνση του καζίνο και αφ' ετέρου την ανάπτυξη, στην κατεύθυνση που θα εξασφαλίζει την παραγωγική δραστηριότητα προς όφελος της Θεσσαλονίκης.