Το "βασίλειο" των σύγχρονων "δουλεμπόρων", που δρουν ανενόχλητοι στην Ακτή Μιαούλη,έχει τα θεμέλιά του στην ίδια τη νομοθεσία της χώρας και συγκεκριμένα στους Αναγκαστικούς Νόμους της χούντας 89/1967 και 378/68,τους οποίους καμία κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν τόλμησε να αγγίξει! Αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο 1 του ΑΝ 378/68: "Αλλοδαπαί ναυτιλιακαί επιχειρήσεις παντός τύπου και μορφής δύναται να εγκαθίστανται εν Ελλάδι κατά τας διατάξεις του Αναγκαστικού Νόμου 89/1967 και ν' απολαύσουσι παντός των πλεονεκτημάτων του νόμου τούτου και του παρόντος, διά πάσας τας δραστηριότητας αυτών αίτινες ήθελον ρητώς εγκριθή διά της χορηγούσης την άδειαν εγκαταστάσεως αποφάσεως".

Οσο για το τι απολαμβάνουν οι εταιρίες, στην παράγραφο 3 αναφέρεται: "Πλοία υπό ξένη σημαίαν πάσης κατηγορίας πρακτορευόμενα ή διαχειριζόμενα ή καθ' οιονδήποτε τρόπον αντιπροσωπευόμενα υπό των βάσει του ΑΝ 89/1967 και του παρόντος, εγκαθισταμένων εν Ελλάδι αλλοδαπών εταιριών, ασχέτως μορφής υφ' ην λειτουργούσιν αύται, απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος, ως και παντός εν γένει τέλους, φόρου, δασμού, εισφοράς ή κρατήσεως, υφισταμένου ή επιβληθεισομένου εις το μέλλον διά το εισόδημα αυτών το κτώμενον εξ εργασιών μέσω ή διά των άνω εταιριών. Της αυτής φορολογικής απαλλαγής απολαύουσιν και οι πλοιοκτήται, εφοπλισταί ή οι καθ' οιονδήποτε τρόπον εκμεταλλευόμενοι τα πλοία ταύτα μέσω ή διά των ως άνω εταιριών".

Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτοί οι νόμοι, είναι ένα ολόκληρο θεσμικό πλαίσιο, που επιτρέπει στο εφοπλιστικό κεφάλαιο να δρα κυριολεκτικά ασύδοτα, που μετατρέπει τη χώρα σε "ξέφραγο αμπέλι".

Αυτοί οι δύο Αναγκαστικοί Νόμοι δίνουν "γην και ύδωρ" σε εφοπλιστές και ναυτιλιακούς πράκτορες. Αλλωστε, όλοι οι ναυτιλιακοί πράκτορες που "επισκέφθηκαν" οι ναυτεργάτες, τόσο κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών κινητοποιήσεων του καλοκαιριού ενάντια στο δουλεμπορικό κύκλωμα, όσο και αυτών που αναπτύσσουν αυτή την περίοδο, ισχυρίστηκαν ότι το γραφείο τους υπάρχει γιατί διαχειρίζεται ή κάνει παντός είδους πρακτορεύσεις για πλοίο με ξένη σημαία (δηλαδή ανασφάλιστο με πανί ευκαιρίας)! Η ότι λειτουργεί το γραφείο του για λογαριασμό εταιρίας, που έχει πλοία ανασφάλιστα και έχει την έδρα της σε ξένη χώρα.

Η ίδια η νομοθεσία της χώρας καλύπτει αυτό το βρώμικο κύκλωμα στο χώρο της εμπορικής ναυτιλίας. Ο ίδιος ο νόμος επιτρέπει αυτή τη διακίνηση τεράστιων ποσών "μαύρου χρήματος" στην Ακτή Μιαούλη, που απομυζάται από τον ιδρώτα των ναυτεργατών, αλλά και όλων των εργαζομένων της χώρας, οι οποίοι πληρώνουν την υποδομή που εκμεταλλεύονται αυτές οι πλοιοκτήτριες εταιρίες και τα πρακτορικά δουλεμπορικά γραφεία. Αυτός ο νόμος επιτρέπει το δουλεμπόριο και σε βάρος αλλοδαπών ναυτεργατών και εργαζομένων, όταν στο άρθρο 3 επιτρέπει στην εταιρία αυτή, χωρίς να δίνει λογαριασμό για το είδος της εργασιακής σχέσης, να απασχολεί αλλοδαπούς χαμηλόμισθους είτε ως ναυτεργάτες στα καράβια της, είτε ως υπαλλήλους στα γραφεία της που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος.

Οσο για τη γνώμη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους Αναγκαστικούς Νόμους της χούντας, η απάντηση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Στ. Σουμάκη στις 21 Γενάρη, σε ερώτηση αν είναι διατεθειμένη η κυβέρνηση να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για την ελληνική ναυτιλία, ήταν σαφέστατη: "Είναι σωστό το θεσμικό πλαίσιο. Ολα τα κράτη λειτουργούν με το ίδιο νομικό πλαίσιο"!

Την περασμένη Τρίτη οι ναυτεργάτες, στη διάρκεια αγωνιστικής τους κινητοποίησης, ανακάλυψαν ολόκληρη "βιομηχανία" έκδοσης ναυτικών φυλλαδίων με σφραγίδα Λιβερίας, την οποία έχει στήσει ο γενικός πρόξενος της Λιβερίας και Ελληνας εφοπλιστής Αλέξανδρος Σούτος!Μάλιστα, το Προξενείο είναι το ίδιο το γραφείο του εφοπλιστή! Η τιμή των φυλλαδίων, τα οποία μπορεί να προμηθευτεί όποιος θέλει ανεξαρτήτως ηλικίας και ειδικότητας, σύμφωνα με καταγγελίες ναυτεργατών, κυμαίνεται από 2.500 ως 3.000 δολάρια! Τα φυλλάδια που βρήκαν οι ναυτεργάτες στο ναυτιλιακό πρακτορείο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ανήκουν σε δύο Ελληνες ναυτεργάτες συνταξιούχους του ΝΑΤ. Το περιστατικό αυτό αποτελεί μια μικρή ένδειξη (ίσως και λεπτομέρεια) της τραγικής κατάστασης που βιώνουν οι ναυτεργάτες.

Συγκεκριμένα, με φυλλάδια ξένων κρατών, οι Ελληνες ναυτεργάτες μπορούν να μπαρκάρουν μόνο σε ανασφάλιστα πλοία, δηλαδή πλοία που φέρουν πανί ευκαιρίας. Βέβαια, τα φυλλάδια τα προμηθεύονται οι ναυτεργάτες με το αζημίωτο.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, πρέπει να αναφερθεί ότι ο περιβόητος πρώτος ελληνικός εμπορικός στόλος στον κόσμο αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από ανασφάλιστα πλοία.

Σύμφωνα με στοιχεία του Αγγλικού Νηογνώμονα Lloyd's Reginster of Shipping του 1997 που δημοσιεύονται στο μηνιαίο έντυπο του Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου"ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ",ο αριθμός των πλοίων (άνω των 1.000 κόρων) που ανήκουν σε Ελληνες εφοπλιστές ανέρχεται σε 3.204.Από αυτά τα 2.217 είναι με σημαία ευκαιρίας! Μάλιστα, η σημαία της Λιβερίας έρχεται τέταρτη στην προτίμηση των Ελλήνων εφοπλιστών, την οποία έχουν υψώσει σε 180 πλοία τους! Πρώτη έρχεται η σημαία Κύπρου που είναι υψωμένη σε 766 πλοία Ελλήνων εφοπλιστών, δεύτερη η σημαία Μάλτας που είναι αναρτημένη σε 481 ελληνόκτητα πλοία και τρίτη είναι η σημαία Παναμά η οποία έχει αναρτηθεί σε 423 πλοία Ελλήνων εφοπλιστών. Οι εταιρίες αυτών των 2.217 πλοίων είναι εγκατεστημένες στη χώρας μας και κυρίως στην Ακτή Μιαούλη.Υπόκεινται, βέβαια, στον ΑΝ 378/68 και συνεργάζονται με τα γραφεία ναυτιλιακών πρακτόρων που επίσης δρουν στην Ακτή Μιαούλη...