Ο Ν. Καλούδης, για πολλά χρόνια ανώτατο ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ (μέλος του ΠΓ της ΚΕ) και κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος, με όπλο την πολιτική του Κόμματος, έδωσε όλες του τις δυνάμεις για την επίλυση φλεγόντων λαϊκών προβλημάτων. Ξεχωριστές υπήρξαν οι τοποθετήσεις του, μέσα και έξω από τη Βουλή, πάνω στις συνέπειες για το λαό μας από τη σχέση της Ελλάδας με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που συνεχίζουν να αποτελούν τους κεντρικούς άξονες της πάλης του.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του Ν. Καλούδη σταχυολογήσαμε και παραθέτουμε αποσπάσματα από άρθρα, ομιλίες και παρεμβάσεις του, που όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης διατηρούν αναλλοίωτη την αξία τους και δικαιώνουν απόλυτα το ΚΚΕ στις προβλέψεις και τις εκτιμήσεις του.

Οπως θα θυμούνται οι παλιότεροι, το 1983 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας με την αμερικάνικη κυβέρνηση, για την παραμονή των βάσεων στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι είχε δεσμευτεί προεκλογικά για το αντίθετο. Η συμφωνία εκείνη πέρασε για κύρωση από τη Βουλή και στη σχετική συζήτηση ο Ν. Καλούδης με τις παρεμβάσεις του ξεσκέπασε την πολιτική της υποτέλειας. "Ειπώθηκε - είχε πει μεταξύ άλλων - ότι χρειάζεται όχι μόνο να βλέπουμε, αλλά και να προβλέπουμε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η υπόμνηση έγινε προς το ΚΚΕ. Γιατί σ' αυτή την αίθουσα είμαστε οι μόνοι που από την αρχή συγκεντρώναμε την προσοχή μας στο βασικότερο ζήτημα και διαδηλώναμε την κατηγορηματική μας αντίθεση προς την παραμονή των βάσεων. Θέλω, λοιπόν, να πω ότι δεν πρέπει κανείς να τρέχει και να είναι κατά κάποιο τρόπο τόσο σίγουρος ότι οι προβλέψεις του είναι σωστές. Και πολύ περισσότερο να μην απευθύνεται μ' αυτό τον τρόπο προς το Κομμουνιστικό Κόμμα, που έχει 66 χρόνων ιστορία σ' αυτόν τον τόπο... Οταν πριν από 30 χρόνια, κύριοι συνάδελφοι, υπογραφόταν αυτή η συμφωνία για την εγκατάσταση των αμερικάνικων βάσεων, αυτών που τώρα λίγο - πολύ όλοι εξορκίζουμε, το Κομμουνιστικό Κόμμα στην προκήρυξή του προς το λαό - που ήταν το μοναδικό - υπογράμμιζε ότι θα υπάρξουν μεγάλες δυσκολίες για την ειρήνη, την ανεξαρτησία και την προκοπή και θα είναι τέτοιες οι συνέπειες, που οι δυσκολίες θα είναι πιο μεγάλες. Τα γεγονότα που ακολούθησαν δικαίωσαν αυτή την πρόβλεψη. Είχαμε αυταρχισμό, εκλογικά πραξικοπήματα, αυλικό πραξικόπημα, στρατιωτική δικτατορία, Κύπρο και Αιγαίο και δεν ξέρω ποιος από σας μπορεί να έχει αμφιβολίες ότι σ' όλη αυτή την υπόθεση ο ρόλος των Αμερικάνων, ο ρόλος των συμμάχων μας ήταν αποφασιστικός...

Οσα ακούστηκαν εδώ απόψε δείχνουν πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ, όταν επιμένει ότι πρέπει να ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου και να μπει βαθιά το νυστέρι. Οχι για να ψάξουμε για τα πρόσωπα που ευθύνονται για την υποτέλεια, όχι για να βρούμε και να φτιάξουμε Ελληνες πολιτικούς υποτελείς, αλλά για να επισημάνουμε ποιος είναι ο ρόλος των λεγόμενων συμμάχων όλα αυτά τα χρόνια, σε όλα τα θέματα. Και δεύτερο για να επισημάνουμε πού οδηγεί η πολιτική της συμμόρφωσης στις επιταγές των ξένων.

Είναι γεγονός ότι οι βάσεις και ο σκοπός της χρησιμοποίησής τους προσφέρονται για τη διεύρυνση της συζήτησης σε όλη την εξωτερική μας πολιτική. Είναι χρήσιμο, αλλά με την έκταση που πήρε δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι συντέλεσε στο να αποπροσανατολιστεί η συζήτηση από το κεντρικό μας θέμα, που ήταν κυρίως το μέλλον των βάσεων... Ξοδεύτηκε περισσότερος χρόνος για το αν η σημερινή συμφωνία είναι η ίδια ή είναι χειρότερη από τη συμφωνία που είχε μονογράψει η Νέα Δημοκρατία... Αυτό είναι το ζήτημα; Το ζήτημα είναι αν η σημερινή συμφωνία είναι καλύτερη από την πρώτη; Εχουμε υπόψη μας τα εξής δεδομένα: Η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού πριν από τις εκλογές λέει να φύγουν οι βάσεις... Δεύτερο, έχουμε το δεδομένο που συμφωνούμε όλοι ότι οι βάσεις δε χρειάζονται. Διαφωνεί μόνο η ΝΔ. Γνωρίζουμε επίσης ότι σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία οι βάσεις θα λειτουργήσουν σε βάρος μας. Σε μια γενικότερη σύρραξη κινδυνεύουμε επίσης να μπλεχτούμε εξαιτίας των βάσεων...".

Σε πάρα πολλές από τις παρεμβάσεις του ο Ν. Καλούδης είχε αναφερθεί στην πολιτική του ΚΚΕ γύρω από τα ζητήματα της εξάρτησης και στο πώς αυτή επιδρά στην υπονόμευση της αμυντικής ικανότητας της χώρας. Να τι έλεγε π. χ. το Δεκέμβρη του 1984, μιλώντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού: "Η άμυνα έχει κόστος, κανένας δεν αμφισβητεί ότι η άμυνα έχει κόστος. Πού βρίσκεται η διαφορά μας; Εχουμε εξηγήσει ότι δεν μπορείς να κάνεις θεώρηση του αμυντικού προβλήματος και του εξοπλισμού της χώρας σε αντιμετώπιση του κινδύνου, μόνο με τους εξοπλισμούς. Αυτό πρέπει να συνδυαστεί με την όλη πολιτική της χώρας. Κι εμείς επιμένουμε σ' αυτό. Η διαφορά μας είναι τούτη: Μέσα από τους σημερινούς προσανατολισμούς, ΝΑΤΟ κ. λ. π., δεν μπορούμε - όσο να εξοπλίσουμε τη χώρα με μέσα - να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα... Ανατρέψτε μας αυτή την άποψη που λέμε, ότι δεν μπορεί μόνο με κανόνια να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Χρειάζεται εξοπλισμός. Αλλά μόνο με αυτό και να είναι ουσιαστικά στα χέρια εκείνων που υποδαυλίζουν τον αντίπαλο, δεν μπορεί κατά την άποψή μας να εξασφαλιστεί η άμυνα της χώρας...".

Το ΚΚΕ είχε επισημάνει από την πρώτη στιγμή τις αρνητικές συνέπειες που θα είχε για την Ελλάδα, σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, η ένταξή της στην ΕΟΚ. Ας παρακολουθήσουμε ένα μέρος αυτών των επισημάνσεων του Κόμματος, όπως τις είχε παρουσιάσει ο Ν. Καλούδης τον Απρίλη του 1984, σε εκδήλωση στην Αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ στον Περισσό, ενόψει των ευρωεκλογών που διεξήχθησαν εκείνη τη χρονιά.

"Στον καθορισμό του πολιτικού μας στόχου - έλεγε μεταξύ άλλων ο Ν. Καλούδης - ξεκινούμε από τη γενική διαπίστωση ότι οι συνέπειες από την ένταξη στις χωριστές πλευρές της εθνικής μας ζωής, στις διάφορες τάξεις και στρώματα του λαού μας, συνενώνονται σ' ένα κεντρικό ζήτημα: Στα εμπόδια, τα προβλήματα, τις παγίδες που θέτει η ένταξη στην ΕΟΚ στην πορεία προς την αλλαγή, προς την πραγματική αλλαγή.

- Μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια αντιμονοπωλιακή πολιτική που είναι βασικό στοιχείο της αλλαγής χωρίς να έρθουμε σε σύγκρουση με το καθεστώς της ένταξης στην ΕΟΚ;

- Μπορεί να γίνει αυτό, όταν ο θεμελιακός καταστατικός κανόνας της ΕΟΚ είναι η "ελευθερία κίνησης κεφαλαίων", η "ελευθερία του ανταγωνισμού", δηλαδή η ασυδοσία των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου;

- Μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια πολιτική εθνικού προγραμματισμού... όταν οι τιμές των αγροτικών προϊόντων, οι ποσότητες και τα είδη που παράγουμε στην αγροτική μας οικονομία αποφασίζονται στις Βρυξέλλες και όχι στην Αθήνα; Οταν τα "λεφτά της ΕΟΚ", που ξεπληρώνονται με το παραπάνω με τη διεύρυνση του εμπορικού μας ελλείμματος και με άλλες οικονομικές συνέπειες, κατευθύνονται σε σκοπιμότητες της ΕΟΚ, με κριτήρια της ΕΟΚ, και δεσμεύουν μάλιστα σ' αυτές τις κατευθύνσεις πολλαπλάσιους εθνικούς πόρους;

- Μπορούμε να δώσουμε μια ισχυρή ώθηση στην εθνική μας παραγωγή που κλονίζεται και κοντεύει να γίνει ένα άθροισμα προβληματικών επιχειρήσεων, όταν δεν μπορούμε να πάρουμε κανένα μέτρο προστασίας απέναντι στις κοινοτικές εισαγωγές;

- Μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια στρατηγική διεύρυνσης, εξυγίανσης, ανάπτυξης του δημόσιου τομέα, όταν αυτός έχει γίνει στόχος επίθεσης της ΕΟΚ; Οταν του αφαιρείται η δυνατότητα να ενισχύσει προνομιακά την εγχώρια παραγωγή; Οταν προωθούνται ντιρεκτίβες της ΕΟΚ που διευκολύνουν τη διείσδυση ξένων αεροπορικών εταιριών, τραπεζών, ασφαλιστικών εταιριών σε βάρος δημοσίων επιχειρήσεων;

Η μήπως είναι λίγα τα εμπόδια των "εταίρων" μας για την εφαρμογή μιας ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, όταν οι 7 από τους 9 καταψηφίζουν τις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Κύπρο; Οταν είναι οι κύριοι χρηματοδότες, μαζί με τις ΗΠΑ, της Τουρκίας..;

Είναι επικίνδυνη αφέλεια και απόσπαση από την πραγματικότητα ο ισχυρισμός ότι η ένταξη στην ΕΟΚ διευκολύνει την ταξική πάλη των εργαζομένων. Οτι η ΕΟΚ των μονοπωλίων μπορεί να μετεξελιχθεί σε ΕΟΚ των εργαζομένων...".