Τετάρτη 4 Μάρτη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
"Μοντέλα" στη θέση γιατρών - δικηγόρων

Τα στοιχεία για την ανεργία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι εκπρόσωποι των συλλόγων "Νέοι γιατροί" και "Νέοι δικηγόροι", αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος κι απομυθοποιούν δυο επαγγέλματα που, μέχρι πρότινος, θεωρούνταν ότι εξασφάλιζαν λαμπρό μέλλον.

Σύμφωνα μ' αυτά τα στοιχεία, μόνο το 2% των νέων γιατρών απορροφάται στο ΕΣΥ, το 8% διορίζεται σε υπηρεσίες του ΙΚΑ και Κέντρα Υγείας, το 20% υποαπασχολείται σε περιστασιακές εφημερίες, το 20% καταφέρνει ν' ανοίξει δικό του ιατρείο και το 50% είναι άνεργοι και καταφεύγουν στον ΟΑΕΔ για το πενιχρό επίδομά του.

Στους νέους δικηγόρους το 29% δεν έχει ετησίως καμία παράσταση στα δικαστήρια (άρα, χωρίς εισόδημα), το 38% έχει από μία μέχρι 10 παραστάσεις (ετήσιο εισόδημα μέχρι 1.000.000 δραχμές), το 15% πραγματοποιεί μέχρι 20 παραστάσεις και μόλις το 8% καταφέρνει να κάνει 30 παραστάσεις και να ζει αξιοπρεπώς από την εργασία του.

Είναι φανερό ότι ένα τεράστιο ποσοστό επιστημονικού δυναμικού της χώρας μας - ανάλογα ή και χειρότερα είναι τα ποσοστά ανεργίας και υποαπασχόλησης στους νέους μηχανικούς, αρχιτέκτονες, χημικούς, εκπαιδευτικούς κ.ά. - λαμβάνει πτυχία ανεργίας, μ' αποτέλεσμα νέοι άνθρωποι ν' αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά, ψυχολογικά κι άλλα προβλήματα και η χώρα μας, ο λαός μας να στερούνται των χρήσιμων υπηρεσιών τους. Τη στιγμή, μάλιστα, που οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας και παιδείας, καθώς και ο χώρος της απονομής της δικαιοσύνης, έχουν τεράστιες ελλείψεις κι αδυνατούν ν' ανταποκριθούν στις λαϊκές ανάγκες. Φυσικά η ανεργία ταλανίζει και το μη επιστημονικό χώρο, τους νέους εργάτες, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, μικρέμπορους κ.ά.

Οι ευθύνες γι' αυτή την κατάσταση βαρύνουν, προφανώς, τις κυβερνήσεις που υποβαθμίζουν το δημόσιο τομέα παροχής υπηρεσιών και στον ιδιωτικό τομέα απασχόλησης "θεοποιούν" τον καπιταλιστικό νόμο περί "προσφοράς και ζήτησης", που αφήνει στο έλεος της "ελεύθερης αγοράς" τους νέους επιστήμονες, οι οποίοι "ξόδεψαν" από τη ζωή τους για να εξασφαλίσουν, τελικά, την ανεργία.

Από την άλλη, βλέπουμε να προβάλλονται ως νέα λαμπρά επαγγέλματα οι "γιάπις" - υπηρέτες των πολυεθνικών, τα "μοντέλα" της πασαρέλας, οι παραγωγοί τηλεοπτικών εκπομπών της κοινωνικής σαπίλας, τραγουδιστές και ηθοποιοί της μιας χρήσης, ιδιοκτήτες νυχτερινών μαγαζιών της "διασκέδασης", μαζί, βεβαίως, με τους κάθε λογής "παρακεντέδες" και "λιγούρια" της εξουσίας, που "εργάζονται" με το "κινητό" των ρουσφετιών. Βλέπουμε, δηλαδή, μια οργανωμένη προσπάθεια "αποηθικοποίησης" και "αποκοινωνικοποίησης" της εργασίας, για να μετατραπεί σε "κυνήγι εφήμερης δόξας κι εύκολου κι εν πολλοίς αδιαφανούς πλουτισμού". Μια διαδικασία με την οποία η κοινωνία "απανθρωπίζεται" και "ζουγκλοποιείται", αφού κυριαρχεί ο κυνικός νόμος "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα".

Ομως, οι ιθύνοντες "λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο". Οι άνεργοι νέοι επιστήμονες, οι άλλοι άνεργοι, μαζί με όλους όσοι εργάζονται και θεωρούν την εργασία τους προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, αντιστέκονται στην κοινωνική σαπίλα και θα αντεπιτεθούν για ν' ανατρέψουν την πολιτική καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ