"Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από το ΚΚΕ και όχι από άλλο κόμμα. Το ΚΚΕ θα είναι χρήσιμο στην ελληνική κοινωνία, εφόσον αυτό θα στοχεύει στο σοσιαλισμό, θα συσπειρώνει τις κινητήριες δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την κοινωνική αλλαγή, θα έχει αρχές που θα εξασφαλίζουν τη δημοκρατία και τη συντονισμένη δράση για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού".

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε κάποιον που λείπει που κοντά μας, αλλά που είναι και θα είναι πάντα παρών, αφού η ζωή και η δράση του, η αφοσίωσή του στο Κόμμα και στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης υπήρξε υποδειγματική. Ο λόγος για τον σύντροφο Κώστα Τσολάκη, που χτες συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από το θάνατό του.

Ο Κώστας Τσολάκης γεννήθηκε στις 15/8/1923 στην Επανωμή Θεσσαλονίκης και εγκαταστάθηκε μόνιμα στον Πειραιά. Από μικρός ρίχτηκε στη βιοπάλη, αφού ήταν το 6ο παιδί φτωχής προσφυγικής οικογένειας από την Τουρκία.

Στο ΚΚΕ ο Κ. Τσολάκης εντάχθηκε το Δεκέμβρη του 1942 και το Φλεβάρη του 1943 πέρασε στον ΕΛΑΣ από τις τάξεις του οποίου έδρασε στο βουνό Πάικο, παίρνοντας μέρος σε μια σειρά μάχες εναντίον των Γερμανών, των Ιταλών, των ΠΑΟτζήδων και των κομιτατζήδων στο χώρο της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, όπου και τραυματίστηκε.

Αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών του ΕΛΑΣ στη Ρεντίνα.

Η Συμφωνία της Βάρκιζας τον βρήκε διοικητή λόχου.

Μετά τη Βάρκιζα, ξαναβγήκε στο βουνό και πολέμησε από τις τάξεις του ΔΣΕ - με το ψευδώνυμο "Γιάννος" - σαν πολιτικός επίτροπος και διοικητής λόχου και κατόπιν σαν πολιτικός επίτροπος και διοικητής τάγματος στις ταξιαρχίες 103η, 18η και 14η και απέκτησε το βαθμό του ταγματάρχη πεζικού. Πήρε μέρος στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι, όπου και τραυματίστηκε τρεις φορές.

Μετά την ήττα και την υποχώρηση του ΔΣΕ, από το 1949, έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στην ΕΣΣΔ και σε άλλες σοσιαλιστικές χώρες, συμμετέχοντας δραστήρια στην κομματική δουλιά και προσφέροντας τις υπηρεσίες του στη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Επαναπατρίστηκε το 1975.

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ εκλέχτηκε στο 8ο Συνέδριο του Κόμματος, αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ στη 13η Ολομέλεια της ΚΕ (Γενάρης του 1969) και τακτικό μέλος του ΠΓ στη 16η Ολομέλεια (Ιούνης 1972), θέση στην οποία έμεινε μέχρι και το 13ο Συνέδριο. Στο 13ο και στο 14ο Συνέδριο εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ και διατέλεσε μέλος της Γραμματείας της ως το θάνατό του.

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Κώστας Τσολάκης αποτέλεσε πρότυπο κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή, αφοσιωμένου ολόψυχα στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του Κόμματος. Υπερασπίστηκε με παραδειγματική συνέπεια και σταθερότητα σ' όλη του τη ζωή και την πορεία μέσα στο κίνημα και το Κόμμα την υπόθεση της ταξικής πάλης, του Κόμματος και της προοπτικής του σοσιαλισμού.

Πιστός και αταλάντευτος στις αρχές του Κόμματος, διακρίθηκε για τις οργανωτικές του ικανότητες, την καθαρή σκέψη και κρίση του και την αποφασιστική στάση του απέναντι σε κάθε είδους αποστασία από τις γραμμές του ταξικού αγώνα, κάτω απ' οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμη και τις πιο αντίξοες. Το παράδειγμα του Κώστα Τσολάκη θα είναι πάντα ζωντανό, φωτεινό, στην πορεία του Κόμματος, για να διαπαιδαγωγεί και σήμερα και στο μέλλον αγωνιστές, κομμουνιστές, πρωτοπόρους στην πάλη για την εκπλήρωση της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης, άξιο τέκνο της οποίας ήταν ως το τέλος της ζωής του.