Σε μια κρίσιμη για τα εργασιακά δικαιώματα εποχή, σε μια εποχή που πρώτες οι γυναίκες σπρώχνονται στο περιθώριο της κοινωνίας και κινδυνεύουν να χάσουν όλα τα κεκτημένα, ολοκληρώνεται σήμερα Κυριακή το 7ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, που άρχισε την περασμένη Πέμπτη. Ηταν πραγματικά ένα συνέδριο προβληματισμού, ένα βήμα καταγγελίας, με στοιχεία ατράνταχτα, που δείχνουν τον κατήφορο όπου σπρώχνεται η Ελληνίδα από πολλές πλευρές. Δεκατέσσερα θέματα, είκοσι μία εισηγήσεις, δεκάδες παρεμβάσεις, όλες κοντά στα προβλήματα των πολλών, απλών γυναικών που δεν έχουν βοήθεια από πουθενά. Παραμονές του 21ου αιώνα η ΟΓΕ κρούει τα τύμπανα του πολέμου - της άμυνας και αντεπίθεσης που πρέπει να κάνουν ενωμένες οι γυναίκες πριν τις γυρίσουν πίσω, στις αρχές του αιώνα που φεύγει. Στο 7ο Συνέδριο της ΟΓΕ βρισκόταν σε εγρήγορση η ίδια η συνείδηση του γυναικείου κινήματος, που καλεί σε συλλογική αντίσταση και πάλη, ώστε να μην περάσουν αυτά που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι μονόδρομος...

Η αγανάκτηση να μετατραπεί σε οργανωμένη δράση, δράση συλλογική, αυτός είναι ο στόχος μας, διακήρυξε στην εναρκτήρια ομιλία της η πρόεδρος της ΟΓΕ, Καλλιόπη Μπουντούρογλου, μιλώντας για τις πολλές γυναίκες "της πληρωμένης και απλήρωτης εργασίας, τις γυναίκες της διπλής και τριπλής καταπίεσης που βρίσκονται στο στόχαστρο της επέλασης κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων". "Αυτές οι γυναίκες, τόνισε, θα γίνουν άλλη μια φορά θύματα της ιστορίας, αν δε συνειδητοποιήσουν έγκαιρα ότι αντικειμενικά, με τις ακολουθούμενες πολιτικές προορίζονται για το κοινωνικό περιθώριο, για τους γυναικωνίτες της ιστορίας. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες δρούμε και αγωνιζόμαστε είναι σήμερα πολύπλοκες. Δεν είναι δυνατό να προωθήσουμε κανένα αίτημά μας αν δεν το συνδέσουμε με την κυρίαρχη πολιτική, αν δε βάζουμε στόχο ανατροπής αυτής της πολιτικής.

Δεν είναι δυνατό σήμερα να καταγράφουμε μόνο και να καταγγέλλουμε την αυξανόμενη ανεργία, την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, της υγείας, την πληρωμή που μας επιβάλλουν στους παιδικούς σταθμούς, τα χαράτσια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να υποστηρίζουμε συγχρόνως το "όραμα" της Ευρωπαϊκής Ενωσης! ".

Στο σημείο αυτό η ομιλήτρια έκανε κριτική σ' όσες γυναικείες οργανώσεις αρκούνται στις διαπιστώσεις και καταγραφές των προβλημάτων, χωρίς να αναζητούν τις αιτίες και τους υπεύθυνους και προπαντός χωρίς να χαράζουν προοπτικές αγώνα ενάντια στις πολιτικές που προωθούνται σε βάρος των γυναικών.

"Σήμερα, είπε, το γυναικείο κίνημα δεν είναι πρόθυμο - όπως παλιά - να αντισταθεί ακόμα και για να κρατηθούν κατακτήσεις για τις οποίες αγωνίστηκε ενωμένο. Στην πλειοψηφία του, εδώ και μερικά χρόνια έχει υιοθετήσει τον "επιδοτούμενο φεμινισμό", αρκείται στις επιδοτούμενες διοργανώσεις, μακριά από τις γυναίκες, τις πολλές γυναίκες που απογοητευμένες απομακρύνονται από τις οργανωμένες γυναικείες δυνάμεις.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον πολιτισμό, μιλώντας για τον προγραμματισμό της επόμενης τριετίας και επισήμανε την έλλειψη ενημέρωσης των γυναικών για όσα τις αφορούν, καθώς και το ότι οι εργαζόμενες είναι πιο ευάλωτες στην τρομοκρατία που ασκείται όλο και περισσότερο στους χώρους δουλιάς". Οπου διοργανώσαμε εκδηλώσεις για τα νέα ασφαλιστικά και εργασιακά μέτρα οι γυναίκες εμφανίζονταν σαν να τα άκουγαν για πρώτη φορά! Η ανασφάλεια, η απειλή της ανεργίας, η απειλή της απόλυσης καθιστούν όλο και πιο δύσκολη τη συνάντησή μας με τις εργαζόμενες γυναίκες στους χώρους δουλιάς, είναι πιο ευάλωτες στην ασκούμενη τρομοκρατία, γεγονός που επιδρά σε όλη την οικογένεια. Εγκλωβίζονται στην ανεύρεση της ατομικής λύσης...

Εμείς, υπογράμμισε, θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην ενότητα του γυναικείου κινήματος και θα προσπαθήσουμε γι' αυτήν σε όσα ζητήματα μας ενώνουν".

"... Είναι χαρακτηριστικό ότι ιδιαίτερα στην περιφέρεια αλλά και στις συνοικίες οι σύλλογοι της ΟΓΕ είναι οι μόνοι που γνωρίζουν οι γυναίκες, οι αρχές, οι αρμόδιοι, τα ΜΜΕ. Δεν είναι βέβαια τυχαίο, αφού αυτές είναι που θα βρεθούν αμέσως δίπλα σε κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα και στους αγώνες των γυναικών της περιοχής. Ηταν οι μόνες που βρέθηκαν αμέσως στα μπλόκα των αγροτών δίπλα στις αγωνιζόμενες αγρότισσες. Κύριες προτεραιότητες της ΟΓΕ για το άμεσο μέλλον τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά, η κοινωνική πολιτική, το οικογενειακό δίκαιο, η ερασιτεχνική πολιτιστική δημιουργία, ανάμεσα στις γυναίκες και μια πιο στενή συνεργασία με τις γυναικείες επιτροπές του συνδικαλιστικού κινήματος".

Σημαντικές εισηγήσεις, συζητήσεις στρογγυλού τραπεζιού και μεμονωμένες παρεμβάσεις για προβλήματα που ταλανίζουν τις απλές γυναίκες ακούστηκαν στη διάρκεια του τριημέρου. Αποκαλυπτικά στοιχεία από τις έρευνες που έγιναν στο Πέραμα και τη Θεσσαλία, έδειξαν τη ραγδαία χειροτέρευση των γυναικών στα αστικά κέντρα, ενώ η έρευνα για την τρίτη ηλικία που έγινε στη Σάμο ζωγράφισε με μελανά χρώματα την εγκατάλειψη που βιώνουν τα "περήφανα γηρατειά". Σημειώνουμε παρακάτω μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία από τις εισηγήσεις που ακούστηκαν:

Αμαλία Τασούλα, Σταυρίτσα Αντωνα.

Είναι φανερό ότι οι αποφάσεις του ΟΗΕ για Κύπρο ενιαία, κυρίαρχη, ανεξάρτητη παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες και εγκαταλείπονται και τυπικά. Η Κύπρος οδηγείται σε ΝΑΤΟποίηση, διχοτόμηση. Είναι πρόκληση η άνευ όρων παράδοση της άμυνας της χώρας μας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, στα ΝΑΤΟικά επιτελεία. Είναι πρόκληση, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, να πληρώνουν με δήθεν ειρηνευτικές διαδικασίες το θάνατο, τον ξεριζωμό, την προσφυγιά, τους βιασμούς, την πορνεία, το χαμό των οικογενειών τους, το χαλασμό των σπιτιών τους και της πατρίδας τους γιατί έτσι αποφασίζουν οι σύγχρονοι "ειρηνευτές". Μήπως με τη μελλοντική στράτευση των γυναικών δε δημιουργούνται ερωτηματικά;

Η ειρήνη στα Βαλκάνια κινδυνεύει. Ο ετήσιος τζίρος από το εμπόριο όπλων ξεπερνάει το ένα τρισ. δολάρια, ενώ δεκαπέντε εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα. Ισως να είναι η ώρα μηδέν αν δεν αντιδράσουμε...

• Κοινωνικά πρότυπα - πολιτισμός - ΜΜΕ: Μαρί Πρίφτη, Αννεκε Ιωαννάτου, Κάλια Παπαδοπούλου.

"Τα πρότυπα που προβάλλει η τηλεόραση δεν ανταποκρίνονται ούτε στη γυναίκα εργαζόμενη, ούτε στις ανάγκες μας, ούτε στον πολιτισμό μας. Είναι ψεύτικα και επικίνδυνα, τόνισε η αντιπρόεδρος της ΟΓΕ, Μαρί Πρίφτη, στη συζήτηση στρογγυλού τραπεζιού. Συνειδητά αποσιωπούν, παρακάμπτουν ή διαστρεβλώνουν τα οξυμένα γυναικεία προβλήματα ενώ είναι απούσα η γυναίκα που δρα, παράγει, σκέφτεται, αγωνίζεται".

"Πολιτισμός δεν είναι απλά υπόθεση ψυχαγωγίας, υπογράμμισε η φιλόλογος Αννεκε Ιωαννάτου. Είναι η ίδια η συνείδηση ενός λαού και γι' αυτό ακριβώς εντείνεται η επίθεση κατά του πολιτισμού. Ιδιαίτερο θύμα της χειραγώγησης από τα ΜΜΕ είναι η γυναίκα, που είναι η πρώτη πηγή ιδεολογικών πληροφοριών για τα παιδιά και τη θέλουν φορέα συντηρητισμού", παρατήρησε.

"Δυστυχώς είναι ελάχιστες οι δημοσιογραφικές δουλιές που απευθύνονται στις γυναίκες, είπε η δημοσιογράφος Κάλια Παπαδοπούλου. Αντίθετα, οι αξίες που προωθούνται από τα ΜΜΕ για το γυναικείο φύλο είναι: Η υπεροχή του ατόμου έναντι του συνόλου, ο ατομισμός, η οικονομική άνοδος, η ομορφιά σαν καταναλώσιμο προϊόν, η σεξουαλικότητα, ένας προτεινόμενος τρόπος ζωής - το λεγόμενο LIFE STYLE, η καλή σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, ή οι διάσημες επώνυμες ισχυρές γυναίκες που όλα τα προλαβαίνουν χάρη στο δυναμισμό τους. Ομως αποσιωπάται τελείως η οικονομική τους κατάσταση!..