- Κι αν ακόμα σας δοθούν όσα ζητάτε, θα μπορέσετε πραγματικά να "κυβερνήσετε" και για ποιον; ρωτήσαμε τον Αντώνη Πέτσα.

- "Σίγουρα όχι. Θα υπάρχουν πάντα οι επιλογές του κέντρου στις οποίες προσκρούεις".

- Ποια είναι τα πραγματικά σας περιθώρια;

- "Να εξαντλήσεις τα όρια που βάζει η κεντρική διοίκηση κι από κει και πέρα με τη λειτουργία, τη δουλιά σου, να διευρύνεις αυτά τα όρια έχοντας μαζί σου το ανθρώπινο δυναμικό της περιοχής. Για παράδειγμα η Ευρωπαϊκή Ενωση "βγάζει σπυράκια" με τα αρδευτικά έργα. Για μας, παράλληλα, είναι καθαρό ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για παρεμβάσεις στον αγροτικό χώρο, αν δε δούμε και τη διάρθρωση της παραγωγής. Εκεί προσκρούουμε στη γενική πολιτική που δεν την ορίζουμε".

- Προκύπτει, δηλαδή, ανάγκη στενής σχέσης με τους φορείς της παραγωγής;

- "Φυσικά. Κι αυτή είναι η ποιοτική διαφορά της σημερινής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με τη χτεσινή νομαρχία. Το πώς θα είσαι σε επαφή με τους χώρους και θα διεκδικείς από κοινού".

- Εχει εκφραστεί ήδη αυτό;

- "Ναι, έχουμε κοινές ενέργειες με τους ΕΒΕ, με την Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών για τις ποσοστώσεις, κοινές με το Εργατικό Κέντρο. Είμαστε σε πολύ τακτική επαφή με τους χώρους και με την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση".

- Πώς θα εκφραστεί στη συνέχεια αυτή η σχέση;

- "Τα ίδια τα προβλήματα θα φέρουν πιο κοντά όλους τους φορείς για ένα κοινό διεκδικητικό πλαίσιο. Εδώ είναι ο ρόλος μας, να παίξουμε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο μαζί με τους άλλους φορείς".

- Εχετε κατοχυρώσει τον τίτλο ενός αριστερού νομάρχη. Ποιο είναι το διαφορετικό στίγμα σας;

- "Το πρόβλημά μας είναι ακριβώς μέσα από εδώ να δίνεται κι ένα άλλο στίγμα. Πιστεύω πως η πολιτική λειτουργία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης έχει να κάνει και με το ίδιο το μαζικό κίνημα. Δε φαντάζομαι ότι και ο πιο ικανός νομάρχης μπορεί να λύσει προβλήματα και να δώσει μια άλλη προοπτική αν δε βάλει μπροστά το ίδιο το μαζικό κίνημα, αν δεν αναδείξει τα προβλήματα των διαφόρων χώρων σε πολιτικά ζητούμενα. Ακόμα κι αν έχω "κολλητό" τον υπουργό και πάρω 3.000 τόνους ντομάτα, τι έγινε; Είναι αυτό που είπα πριν. Πρέπει να αναπτύξουμε ένα κίνημα διεκδικητικό που να κατοχυρώνει αυτά που μας ανήκουν. Δηλαδή στον αγροτικό χώρο αυτά, στον ορεινό εκείνα... Στη συνέχεια στο περιφερειακό επίπεδο έχουμε τα διάφορα "πακέτα", λύνουμε κάποια προβλήματα, αλλά το ερώτημα παραμένει: Πώς θα αγγίξουμε το θέμα της ανεργίας, πώς θα αγγίξουμε την υποαπασχόληση και άλλα τέτοια μεγάλα προβλήματα; Εδώ βρίσκεται ο πολιτικός ρόλος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Αυτήν την τετραετία αγγίξαμε τα προβλήματα. Ο σεισμός δε μας άφησε να κάνουμε πιο συστηματική δουλιά. Αυτό παραμένει το πολιτικά ζητούμενο της λειτουργίας μας. Δε θα κριθούμε τελικά από τα έργα και τους αριθμούς, αλλά από τον τρόπο που προσεγγίζουμε το πρόβλημα και το πώς θα παίξουμε ηγετικό ρόλο στη διεκδίκηση των λύσεων.