Εφυγε από κοντά μας ένας ακόμα παλαίμαχος του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, ο σύντροφος Δημήτρης Μουρτζίκος.
Ο Δ. Μουρτζίκος γεννήθηκε το 1922 και από 17 χρόνων οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και στη συνέχεια στο ΚΚΕ μέχρι και το τέλος της ζωής του. Υπήρξε ηγετική φυσιογνωμία του ταξικού συνδικαλιστικού εργατικού κινήματος στον Πειραιά και πανελλαδικά.
Ηταν πρόεδρος στην αρχή των ελαιοσαπουνοποιών και στη συνέχεια των εργαζομένων στα εργοστάσια Αμυλοζάχαρου του Πειραιά, ενώ διατέλεσε επί πολλά χρόνια μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Ηταν ηγετικό στέλεχος των 115 σωματείων του χώρου του και της "Δημοκρατικής Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης" και μετέπειτα από τα ιδρυτικά στελέχη της ΕΣΑΚ.
Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην υπόθεση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και στάθηκε έως το τέλος της ζωής του αταλάντευτος μαχητής για το θρίαμβο των σοσιαλιστικών ιδεών. Γι' αυτή του τη δράση, γνώρισε κάθε είδους διωγμούς και βασανιστήρια από το μεταπολεμικό καθεστώς, φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί πολλά χρόνια.
Στη διάρκεια του μεγάλου συλλαλητηρίου της εργατικής τάξης του Πειραιά την άνοιξη του 1967, στο Πασαλιμάνι, χτυπήθηκε και τραυματίστηκε από το καθεστώς της δικτατορίας του Παπαδόπουλου και εξορίστηκε στη Γιάρο. Στη μεταδικτατορική περίοδο συνέχισε τη δράση από τις γραμμές του Κόμματός του του ΚΚΕ και της ΕΣΑΚ από ηγετικές θέσεις.