Σε μία προσπάθεια να υποβαθμίσει τη συζήτηση της Επερώτησης του ΚΚΕ η κυβέρνηση έστειλε στη Βουλή τον υφυπουργό Οικονομικών Γ. Δρυ,ο οποίος έχει στην αρμοδιότητά του τις Εφορίες και όχι τη λειτουργία των ΔΕΚΟ.

Ως εκ τούτου ο υφυπουργός στην απάντησή του, αντί να ασχοληθεί με την ουσία της Επερώτησης, εκτράπηκε σε απαράδεκτους χαρακτηρισμούς κατά των βουλευτών του ΚΚΕ που ανέπτυξαν την Επερώτηση. Ο εκπρόσωπος μίας κυβέρνησης που ξεπουλά τα πάντα και επιχειρεί να εφαρμόσει τον εργασιακό μεσαίωνα, είπε ότι οι παρεμβάσεις του θύμισαν "κλωνοποιημένη ομιλία της δεκαετίας του '60","με έντονο κόκκινο συντηρητισμό"!

Ο εκπρόσωπος μίας κυβέρνησης που έχει σκύψει το κεφάλι στους Αμερικανούς και τους άλλους ιμπεριαλιστές, υπακούοντας δουλικά στις επιταγές τους, έφτασε στο σημείο να πει ότι "κάτι ξέρει το ΚΚΕ από ραγιαδισμό", ενώ ξαναθυμήθηκε και τα "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος" για να δηλώσει ότι το ΚΚΕ είναι "απομονωμένο".

Κατά τον Γ. Δρυ οι ΔΕΚΟ πρέπει "να προσαρμόζονται στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, χωρίς νόθους κρατικούς προστατευτισμούς" και οι εργαζόμενοι, όπως δείχνει το παράδειγμα της "Ολυμπιακής" ξέρουν τι σημαίνει στην πράξη το παραπάνω. Αποκαλυπτικός ήταν ο υφυπουργός και όταν προσπάθησε να αντικρούσει την καταγγελία των βουλευτών του ΚΚΕ ότι η κυβέρνηση κατασυκοφαντεί τις ΔΕΚΟ και τους εργαζόμενους σε αυτήν. Κατά τον Γ. Δρυ "την αρνητική εικόνα των ΔΕΚΟ δεν την παράγει καμία συστηματική εκστρατεία κατασυκοφάντησης τους, αλλά η ίδια η εμπειρία του καταναλωτικού κοινού, που αγανακτεί συχνά με τον τρόπο που αυτές λειτουργούν.

Πιστός στα νεοφιλελεύθερα δόγματα δήλωσε ότι δεν είναι δυνατή η συντήρηση επιχειρήσεων που δε "λειτουργούν με βάση την ανταγωνιστικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους και την ικανότητά τους να ικανοποιούν επιχειρησιακά κριτήρια αποτελεσματικότητας". Ετσι δήλωσε ότι σκοπός της κυβέρνησης είναι να λειτουργήσουν οι ΔΕΚΟ "με τη μορφή ανώνυμων εταιριών, με την εφαρμογή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, εκπληρώνοντας ταυτόχρονα την κοινωνική τους αποστολή", σχήμα που από μόνο του είναι μία αντίφαση, αφού κοινωνική αποστολή και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε καμία περίπτωση δε συμβιβάζονται..