Μια επανάληψη "απ' τα ίδια", με τρεις "κεντρικές εισηγήσεις" που υποστηρίζουν τρεις διαφορετικές θέσεις για την παρουσία του κόμματος στη Βουλή, η μια για υπερψήφιση (ΝΑΙ), η δεύτερη για καταψήφιση (ΟΧΙ) και η τρίτη (προεδρική αυτή) για να δηλώσει ο ΣΥΝ απλώς... "ΠΑΡΩΝ", κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την επικύρωση της Συνθήκης του Αμστερνταμ στη Βουλή, είχαμε χτες κατά την έναρξη του Διαρκούς Συνεδρίου του ΣΥΝ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωσταντόπουλος,στην εισηγητική του ομιλία, παρουσιάστηκε έντονα επικριτικός, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι "χωρίς κανενός είδους νομιμοποίηση" και σε πλήρη αντίθεση με τις προεκλογικές της εξαγγελίες, προχωρά στην υλοποίηση "με τον αυταρχισμό, υποκρισία, προχειρότητα και ανευθυνότητα" μιας πολιτικής που θα προκαλέσει κοινωνικές εκρήξεις και θα υπονομεύσει την ελληνική οικονομία και την κοινωνία. Αναφερόμενος συγκεκριμένα στην ολοκληρωτική επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ κλπ., ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση σχετικά, απέφυγε να συνδέσει την επίθεση αυτή με τις δεσμεύσεις στα πλαίσια του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, της ΟΝΕ, στο όνομα των οποίων επιβλήθηκε και η υποτίμηση της δραχμής. Επίσης, δεν έκανε τον κόπο να εξηγήσει πώς ο ΣΥΝ δίνει άλλοθι σ' αυτήν την καταστροφική πολιτική, με την κεντροαριστερή συνεργασία στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Παρ' όλα αυτά, είπε ότι ο ΣΥΝ κρατά σαφείς αποστάσεις απ' αυτήν τη διαχείριση της κυβέρνησης. Κατά τα λοιπά... "η σιωπή είναι συνενοχή", σημείωσε απευθυνόμενος στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τέλος, αναφερόμενος στη στάση του κόμματός του σχετικά με τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, ο Ν. Κωσταντόπουλος ξεκαθάρισε ότι το ζήτημα αρχής που αφορά τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΝ δεν υπάρχει, είναι δεδομένο. Και το συνέδριο καλείται να αποφασίσει τον πολιτικό χειρισμό της Συνθήκης του Αμστερνταμ. Ζήτησε, τέλος, από τους συνέδρους να αναφέρουν πώς μπορεί να κάνουν συνθετικές προτάσεις ώστε να δείξουν ότι ο ΣΥΝ μπορεί να λειτουργεί ως ενιαίο κόμμα...

Τις τρεις προτάσεις για τη στάση του ΣΥΝ στη Συνθήκη του Αμστερνταμ ανέπτυξαν, αμέσως μετά, οι Π. Λαφαζάνης υπέρ του "ΟΧΙ", Ν. Μπίστης υπέρ του "ΠΑΡΩΝ" και Μ. Παπαγιαννάκης υπέρ του "ΝΑΙ". Κοινή βάση, που εκφράστηκε και από τους τρεις, είναι ο "δεδομένος ευρωπαϊκός χαρακτήρας του ΣΥΝ" και η... αγωνία για το πώς θα προχωρήσει γρήγορα η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και η ΟΝΕ - μαζί και η γρήγορη ένταξη της χώρας μας σ' αυτήν. Ενώ στη διαφοροποίηση, ως προς την τακτική που πρέπει να κρατήσει ο "Ευρωπαίος" ΣΥΝ (ΟΧΙ, ΝΑΙ ή ΠΑΡΩΝ), είναι φανερή η πίεση των αρνητικών εξελίξεων από τη μέχρι στιγμής υλοποίηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και, τώρα, της Συνθήκης του Αμστερνταμ. Κυρίως αποτυπώνεται, σε ένα μεγάλο μέρος, η αποκάλυψη της αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση σύμφωνα με τις απαιτήσεις του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου για ισοπέδωση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στο όνομα του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της ΟΝΕ. Και, βεβαίως, επιδρά - ιδιαίτερα στους υποστηριχτές του "ΟΧΙ" και του "ΠΑΡΩΝ" - η αγωνία για το πολιτικό κόστος που θα επιμεριστεί όχι μόνον στους κυβερνητικούς εκτελεστές, αλλά και στους υπηρέτες αυτής της βάρβαρης πολιτικής στα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΣΥΝ, ΠΟΛ. ΑΝ. και ΔΗΚΚΙ), πλην βεβαίως του ΚΚΕ που την καταδικάζει.

Ετσι, δεν είναι τυχαίο ότι και οι τρεις εκπρόσωποι των διαφορετικών απόψεων, και χτες, προσπάθησαν να αποστασιοποιηθούν, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, από τις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης, επιχειρώντας να τις αποσυνδέσουν από τις δεσμεύσεις που έχουν επιβληθεί και έχει αναλάβει η κυβέρνηση Σημίτη στα πλαίσια της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ.

Το συνέδριο συνεχίζεται σήμερα με ομιλίες και παρεμβάσεις συνέδρων και ολοκληρώνεται, σύμφωνα με το πρόγραμμα, αύριο το μεσημέρι με τις σχετικές ψηφοφορίες.