"Διπλό χρέος μού υπαγορεύει τα στερνά τούτα λόγια στο σημερινό ξόδι σου. Είναι το χρέος του κοντοχωριανού και συντοπίτη, καθώς και το χρέος του συναγωνιστή". Με αυτά τα λόγια, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης ξεκίνησε τον επικήδειο λόγο στον "συντοπίτη" του αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, που κηδεύτηκε χτες το μεσημέρι στο Α Νεκροταφείο με τιμές εν ενεργεία αρχηγού κράτους, ενώ στην τελετή παραβρέθηκε και η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα.

Η "εξόδιος ακολουθία" ξεκίνησε στις 10 το πρωί στη Μητρόπολη Αθήνας, με την παρουσία σύσσωμης της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας της χώρας και των αρχηγών των κομμάτων. Επικήδειους εκφώνησαν ο μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος, ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης, εκ μέρους της κυβέρνησης ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Γερ. Αρσένης, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Δημ. Σιούφας, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δημ. Τσοβόλας, ο πρόεδρος της ΠΟΛ.ΑΝ Αντ. Σαμαράς, οι δήμαρχοι Ιωαννίνων, Αρτας και Αρτεσσιανού Καρδίτσας, που είναι και η γενέτειρα του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ κ.ά.

Η πομπή ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι από τη Μητρόπολη με κατεύθυνση το Α νεκροταφείο, ενώ 21 κανονιοβολισμοί ακούγονταν από το Λυκαβηττό. Το σκήνωμα του αρχιεπισκόπου μεταφέρθηκε πάνω στον κιλλίβαντα πυροβόλου όπλου που πλαισίωναν τέσσερις μητροπολίτες. Στη 1.30 το μεσημέρι το σκήνωμα του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ πέρασε την πύλη του Α νεκροταφείου, όπου κηδεύτηκε.

Ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης, στον επικήδειο που εκφώνησε, τόνισε τα εξής:

"Μακαριστέ Σεραφείμ,

Διπλό χρέος μού υπαγορεύει τα στερνά τούτα λόγια στο σημερινό ξόδι σου. Είναι το χρέος του κοντοχωριανού και συντοπίτη, καθώς και το χρέος του συναγωνιστή.

Μαζί ξεκινήσαμε στη δεύτερη δεκαετία του αιώνα, από τα χωριά του κάμπου της Καρδίτσας εσύ, και των Αγράφων εγώ. Και οι δύο αγωνιστήκαμε για την πατρίδα, από διαφορετικό ταμπούρι, φυσικά, ο καθένας, αλλά ενάντια στον κοινό κατακτητή, στον κοινό εχθρό. Η ζωή και η πορεία σου επιβεβαιώνουν μια ιστορική αλήθεια: Οτι, δηλαδή, έντιμοι αγωνιστές και πατριώτες υπήρξαν σε όλες τις οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης.

Στο τέλος της δεκαετίας του '20, χωρίστηκαν οι δρόμοι. Υστερα από χρόνια ανέβηκες ψηλά κι έγινες αρχηγός της Εκκλησίας. Οσο ψηλά, όμως, κι αν έφτασες, δε χάθηκε από μέσα σου ο ξωμάχος του θεσσαλικού κάμπου και η ντομπροσύνη του, ούτε, φυσικά, η παλικαριά του αντάρτη. Και παρά τη μακρά θητεία σου και στη δημόσια ζωή, δεν ενέδωσες στον πειρασμό της υποκρισίας και της μισαλλοδοξίας. Η στάση σου απέναντι στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα στη χώρα μας, η εθνική σου υπερηφάνεια, οι χωρίς προκαταλήψεις σχέσεις σου απέναντι σ' εκείνους που είχαν διαφορετική θρησκευτική, φιλοσοφική ή πολιτική θεώρηση, συνέβαλε στο χτύπημα της μισαλλοδοξίας και στο άνοιγμα του δρόμου της εθνικής συμφιλίωσης. Η ιστορία θα στο αναγνωρίσει αυτό.

Εκ μέρος της ΚΕ του ΚΚΕ, καλό σου ταξίδι μακαρίτη συντοπίτη".