Ούτε ένα βήμα πίσω από τα αντιυπαλληλικά σχέδια της κυβέρνησης δεν έκανε ο υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης Αλ. Παπαδόπουλος στη συνάντηση που είχε χτες με την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ.

Ο υπουργός εμφανίστηκε αμετακίνητος και αδιάλλακτος ιδιαίτερα όσον αφορά το έκτρωμα του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, για τον οποίο κατέστησε σαφές ότι δε διαπραγματεύεται ούτε επιμέρους διατάξεις και επιμένει να το περάσει ατόφιο, γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι μπορεί να γίνει "αποτελεσματικό εργαλείο" στα χέρια της κυβέρνησης. Καμία συζήτηση δε δέχτηκε ο Αλ. Παπαδόπουλος για το θέμα της σύνθεσης των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, τα οποία παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κατάσταση και εξέλιξη του υπαλλήλου, επιμένοντας ότι η κυβέρνηση πρέπει να διορίζει τα τρία από τα πέντε μέλη τους.

Χείρα βοηθείας στον υπουργό και την κυβέρνηση πρόσφερε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Γ. Κουτσούκος, ο οποίος έσπευσε από την αρχή να χαρακτηρίσει τον κώδικα ως "πάρα πολύ καλό κείμενο" (!), εξουδετερώνοντας έτσι την όποια αντίσταση μπορούσε να προβάλει η ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση και υπονομεύοντας τον αγώνα για την υλοποίησή του. Μάλιστα, μετά την παραπάνω τοποθέτηση, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ επικέντρωσε τη συζήτηση στο βαθμολόγιο και ιδιαίτερα στην επιλογή των διευθυντών. Ο υπουργός δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα να προχωρήσει σε έναν τακτικό ελιγμό - απαραίτητο πρόσχημα για την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ - και να συμφωνήσει ότι δε θα γίνει αυτόματα η κατάταξη των - ισόβιων! - διευθυντών στις θέσεις τους, αλλά μετά από κρίσεις από το ελεγχόμενο από την κυβέρνηση Υπηρεσιακό Συμβούλιο!

Στη συζήτηση τέθηκε και το θέμα των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων των δημοσίων υπαλλήλων, όπου ο Αλ. Παπαδόπουλος ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εκχωρήσει το δικαίωμά της να αποφασίζει για τα πάντα. Ετσι αρνήθηκε να παραπέμπονται οι συμβάσεις σε διαιτησία, όπως και να διαπραγματεύεται με τις δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τα επιμέρους ζητήματα. Αποθρασυμένος από την "ευλύγιστη" στάση της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, προχώρησε και σε υποδείξεις του τύπου "αφήστε τους βολονταρισμούς και μαξιμαλισμούς και πάρτε υπόψη σας τη γενικότερη ατμόσφαιρα" (!), προφανώς για να εξουδετερώσει κάθε διάθεση για αντίσταση από τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές.