Στις 29.4.1992 - μετά απ' το θόρυβο που ξεσηκώθηκε - ο τότε υφυπουργός Υγείας - Πρόνοιας, Δ. Σιούφας, έκανε δήλωση και μεταξύ άλλων έλεγε: "Η απόφαση αυτή δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για λειτουργική και οικονομική εξυγίανση και των ασφαλιστικών ταμείων, που πρέπει να βγουν απ' τη μακαριότητα και τον εφησυχασμό, αλλά και των κρατικών νοσοκομείων. Για τους ασφαλισμένους δε θα προκύψει καμιά επιπλέον επιβάρυνση. Οι πρόσθετες δαπάνες, που θα προκύψουν σε ορισμένους ελλειμματικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς, θα καλυφθούν από επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό". Στις 26.1.1993 η ΝΔ προχώρησε στη δεύτερη αύξηση των νοσηλίων. (Τα νοσήλια της Γ θέσης από 8.000 φτάνουν στις 15.500 και της Α από 13.800 τις 26.500). Τότε ο Δ. Σιούφας - υπουργός Υγείας πια - δήλωσε: "Ακόμη η απόφαση αυτή για αύξηση των νοσηλίων θα αποτελέσει κίνητρο στην προσπάθεια ελέγχου των δαπανών από τα ασφαλιστικά ταμεία".
Τον Οκτώβρη του 1992 - αμέσως μετά την πρώτη αύξηση των νοσηλίων - ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ έγινε για πρώτη φορά ελλειμματικός...
***
Σήμερα τα κατώτερα όρια - με βάση τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ που προσκυνά και πρόκειται να επεκτείνει το ΠΑΣΟΚ - έχουν αποσυνδεθεί απ' τα 20 και 18 ΗΑΕ, ενώ η κυβέρνηση παρουσιάζει ως μεγάλη καινοτομία τα διαβόητα Επιδόματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ) - που οι συνταξιούχοι τα απορρίπτουν. (Μάλιστα το 1996 το κόστος για τα ΕΚΑΣ το επωμίστηκε εξ ολοκλήρου το ΙΚΑ, ενώ για το 1997 έγινε εκ των υστέρων διόρθωση στον προϋπολογισμό).
Σήμερα - Μεγάλη Τετάρτη - που το ΔΣ του ΙΚΑ θα συζητά την εφαρμογή της απόφασης για τα νοσήλια οι συνταξιούχοι θα διαδηλώνουν στους δρόμους της Αθήνας για τις συντάξεις τους και για την Κοινωνική Ασφάλιση.
Σήμερα θα συνεδριάσει και η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ.
***
Αν την αποπέμψουν θα έχουν το ηθικό δικαίωμα να πουν κάποτε: "Εγώ τον αγώνα τον καλό ηγώνισμαι". Αλλιώς θα καταγραφούν στη συνείδηση του κόσμου ως υποζύγια σε εκείνη τη λογική που εκφράστηκε με τα λόγια του Σπράου στη διαβόητη έκθεσή του: "Κάθε δραχμή που κόβεται από τα Ταμεία είναι συνεισφορά στους στόχους του Μάαστριχτ".
Γ. Μ.