Πρώτο
Της όλης επιχείρησης ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ προηγήθηκαν καταιγιστικά προπαγανδιστικά πυρά, για την προετοιμασία του εδάφους, πριν από την τελική έφοδο. Στόχος των πυρών, η "κοινή γνώμη", οι εργαζόμενοι στους άλλους τομείς της οικονομίας - κύρια στον ιδιωτικό - και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Στόχος, η εξουδετέρωση των πιθανών αντιδράσεων, η προέλαση της κυβέρνησης σε ένα έδαφος χωρίς νάρκες, χωρίς αντίσταση.
Δεύτερο
Στην επιχείρηση αυτή - πέρα από τα πάντα πρόθυμα για τέτοιου είδους "βοήθεια" Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης - η κυβέρνηση είχε την πλήρη στήριξη της ολιγαρχίας του τόπου (βιομήχανοι κλπ.), αλλά και άλλων κομμάτων. Ανεξάρτητα από τη στάση τους στα επιμέρους, στην ουσία στηρίζουν ολόπλευρα την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, την "ελαστικότητα" στις εργασιακές σχέσεις.
Τρίτο
Η φιλοκυβερνητική παράταξη έκανε ό,τι μπορούσε για να περιορίσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων μέσα σε ανεκτά όρια και, ταυτόχροναμ, να ψηφιστούν ως έχουν οι βασικές αντιδραστικές επιδιώξεις της κυβέρνησης. Η πλειοψηφία στις κορυφές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος δε θέλει να ξεφύγει από τις ράγες του "κοινωνικού διαλόγου",της ταξικής συνεργασίας.
Τέταρτο
Υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες για την ενίσχυση της δράσης "από τα κάτω" και την κινητοποίηση δυνάμεων στην απόκρουση της επίθεσης κυβέρνησης - κεφαλαίου - Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Πέμπτο
Η αντιλαϊκή επίθεση, με αιχμή τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, δεν αφορά στενά και μόνο στην εργατική τάξη, αλλά ευρύτερα στο λαό. Από την πλευρά κυβέρνησης - κεφαλαίου μπαίνουν "σφήνες" για την αποτροπή της κοινωνικής συμμαχίας εργατικής τάξης - μικρομεσαίας αγροτιάς και μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών - εμπόρων. Η λαϊκή συμπαράσταση - αλληλεγγύη, ο συντονισμός δράσης είναι ακόμα σε χαμηλά - σε σχέση με την ένταση της επίθεσης - επίπεδα.
***
Μέσα σε αυτό το κλίμα, σε συνδυασμό με το σλόγκαν "οι εργαζόμενοι πρέπει να αποχωριστούν τα προνόμιά τους και να συμβάλουν στη μάχη της εξυγίανσης, γιατί διαφορετικά οι επιχειρήσεις δε θα αντέξουν στον "ανταγωνισμό" και θα κλείσουν",θα διανύσουμε και το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Είναι φανερό ότι το ταξικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα "έχει πολλά μαλλιά να ξάνει". Η αντεπίθεση πρέπει να είναι και ιδεολογική. Η συγκέντρωση - κωδικοποίηση - εκλαϊκευση των επιχειρημάτων, ο σχεδιασμός της ιδεολογικής δραστηριότητας σε όλα τα επίπεδα είναι "εκ των ων ουκ άνευ".
***
1. Η "εξυγίανση" των ΔΕΚΟ είναι απαίτηση του κεφαλαίου. Γίνεται για το δικό του όφελος και όχι για να έχει καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες ο ελληνικός λαός.
2. Η είσοδος της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας" στις δημόσιες επιχειρήσεις θα έχει αποτέλεσμα, μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια και χειροτέρευση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη της.
3. Τα υπαρκτά προβλήματα των ΔΕΚΟ δεν οφείλονται σε κάποια "προνόμια" των εργαζομένων σε αυτές, αλλά στη φιλομονοπωλιακή λειτουργία τους σε όλα τα επίπεδα (τιμολόγια, κατασκευή έργων, δανεισμός κλπ.), αλλά και στη ρουσφετολογική πολιτική όλων των κυβερνήσεων των κομμάτων του δικομματισμού.
4. Η περικοπή των "προνομίων" - δηλαδή των δικαιωμάτων και κατακτήσεών τους - των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ είναι απαίτηση του κεφαλαίου και συνδυάζεται οργανικά με την πολιτική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Το κεφάλαιο θέλει τους εργαζόμενους ομήρους, χωρίς δικαιώματα!5. Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στις ΔΕΚΟ αντικειμενικά οδηγεί στην αποδυνάμωση της εργατικής τάξης στο σύνολό της απέναντι στους εκμεταλλευτές της. Η τρομοκρατία, οι εκβιασμοί και οι απειλές, που κυριαρχούν σήμερα στον ιδιωτικό τομέα, θα ενταθούν στο έπακρο, με στόχο το χωρίς όριο ξεζούμισμα όλων των εργαζομένων.
6. Οι μικρομεσαίοι αγρότες - επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Αντίθετα, θα χάσουν πολλά και ως καταναλωτές και ως απασχολούμενοι, με μόνο ωφελημένο το μεγάλο κεφάλαιο.
7. Οι ΔΕΚΟ είναι σημαντικό εργαλείο παρέμβασης στην οικονομία. Οι δημόσιες επιχειρήσεις ελέγχονται - ακόμα και στις σημερινές συνθήκες - αντίθετα, το μεγάλο κεφάλαιο είναι ανεξέλεγκτο! Σε μια προοπτική αλλαγών σε φιλολαϊκή κατεύθυνση θα αποτελέσουν σημαντικό μοχλό για την ανάπτυξη της οικονομίας με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του! Η ιδιωτικοποίησή τους θα έχει και άμεσες αρνητικές για το λαό επιπτώσεις, αλλά και χειροτερεύει τους όρους πάλης για αλλαγές και ανατροπές της σημερινής κατάστασης.
8. Η κατάσταση, αντίθετα, θα χειροτερεύσει δραματικά αν επικρατήσει η γραμμή του "κοινωνικού διαλόγου", της ταξικής συνεργασίας.
9. Ο "εκσυγχρονισμός" που προωθείται από κυβέρνηση - κεφάλαιο - Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι μονόδρομος για το λαό.
***
Η σημερινή κατάσταση δεν έχει μόνο δυσκολίες, αλλά και σημαντικές δυνατότητες. Οι δυνατότητες θα γίνονται πράξη στο έδαφος της σκληρής, επίμονης αντιπαράθεσης στη λαίλαπα του καπιταλιστικού "εκσυγχρονισμού", σε όλα τα επίπεδα. Το έδαφος των ολοένα και περισσότερο διογκούμενων λαϊκών προβλημάτων θα γίνεται γόνιμο και θα καρπίζει όσο πιο βαθιά μπαίνει το υνί από το αλέτρι του ταξικού ρεύματος. Εμπρός λοιπόν! Ούτε μια ώρα χαμένη. Καμιά δυνατότητα να μην μείνει αναξιοποίητη!
Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ
Ηδη το κίνημα βρίσκεται αντιμέτωπο με νέες εφόδους, "Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση", "Μικρό Πακέτο για το Ασφαλιστικό" κλπ. Ο,τι θετικό καταγράφηκε στη μάχη για την "Ολυμπιακή" πρέπει να αξιοποιηθεί! Από την άλλη, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στον ιδεολογικό τομέα, στην αντιμετώπιση της ιδεολογικής τρομοκρατίας της κυβέρνησης και των υποστηριχτών της