Πάλι δεν περνάει η νυχτερινή βάρδια. Να 'ταν τουλάχιστον μια σαν του Καββαδία. Αυτός, όμως, ήταν τυχερός. Το απόγευμα είχαμε την κουβέντα του. Του Λάμπρου δεν του πολυαρέσει, γιατί χρησιμοποιεί πολλές ναυτικές ορολογίες που δεν καταλαβαίνει. "Στις καλές εκδόσεις, υπάρχει και επεξήγηση από κάτω ρε μπάζο". "Ετσι, όμως, χάνεται η μαγεία ρε γκάου". Προτιμά τον Καβάφη.

Ο Γιάννης δε διαβάζει ποίηση. Του αρέσει περισσότερο το πεζό. Περισσότερα δεν προλάβαμε να πούμε, γιατί πλάκωσε δουλιά. Ο Κώστας δεν ήταν εκεί και έτσι δε μάθαμε. Ξέρουμε όμως ότι ακούει παλιό ροκ και κανονίσαμε ένα βράδυ να τα κοπανήσουμε και να τα σπάσουμε.

Ο Ηλίας έφυγε άρον άρον για την Πτολεμαϊδα. Πέθανε η γιαγιά του. Το 'χουν αυτό οι γιαγιάδες. Συνηθίζουν να φεύγουν την Ανοιξη...

Αύριο είμαι αγγαρεία στα μαγειρεία. Μέσα στα βρώμικα ταψιά θα δω πολλές μικρές νεκροκεφαλές, που θα πρέπει να τρίψω για να φύγουν. Φυσικά το φαγωμένο σφουγγάρι δε θα κάνει τίποτα, σύρμα δε θα υπάρχει και αναγκαστικά θα πιάσω το κουζινομάχαιρο. Μετά θα απογοητευτώ, θα τα ξεπλύνω με νερό και την επόμενη θα φάμε φασόλια με μπίχλα. Και ύστερα θα γίνουμε κι εμείς πράσινοι σαν τα βατράχια.

Ναι, είναι πολλά τα βατράχια εδώ πάνω και δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Μετράνε μέρες ανάποδα. Παλεύουν με τα βρώμικα ταψιά και την αγανάκτηση της αχρηστίας. Περιμένουν τα πρώτα κουνούπια. Τις ζέστες που έρχονται. Χωρίς σιρίτια, μπαίνουν στους δικούς τους παραλλήλους. Απλά βατραχάκια, βατραχοπόντικα, με μεταλλικά κεφαλάκια. Και άμα τύχει χορεύουν και στο φτερό του καρχαρία.

Αλλά κατόπιν πέφτει ως "πέλεκυς" στο "δόξα πατρί" κάτι που στη γλώσσα των γαϊδάρων λέγεται "χοσεμπάουα" και η άδεια αναβάλλεται. Τα βατράχια καταριούνται τις ασκήσεις καταδύσεως, που σώνει και ντε, τώρα πρέπει να γίνουν στην ήσυχη λιμνούλα τους και ξανακοιτούν το ημερολόγιο...

Αναφερόμενος