ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ

Είναι πολλές φορές που εύκολα κινδυνεύει ο πολίτης να παγιδευτεί σε όρους όπως "διεθνές δίκαιο", "λογική", "προσπάθειες για την ειρήνη"... και να πιστέψει πως αυτά λειτουργούν στατικά και "αντικειμενικά" για όλες τις περιπτώσεις. Η εποχή μας, με την απροκάλυπτη ασύδοτη δράση του ιμπεριαλισμού, αν μη τι άλλο, διδάσκει με τον πιο άμεσο τρόπο, πως ακόμα και όροι σαν αυτούς που τους θεωρούμε καμιά φορά δεδομένους, είναι αντικείμενο πάλης και διεκδίκησης και η δυναμική τους εξαρτιέται σε κάθε περίπτωση από το συσχετισμό δύναμης, που τους προσδίδει ιστορικά νόημα και περιεχόμενο. Κατά τα άλλα, όποιος "παίρνει στα σοβαρά" διακηρύξεις και παχιά λόγια, ανακαλύπτει, σχεδόν πάντα πολύ αργά, πως επρόκειτο για άλλοθι προώθησης συμφερόντων και ότι σε τελευταία ανάλυση εκείνοι που συνήθως επικαλούνται έννοιες όπως "διεθνές δίκαιο", "ειρήνη" κλπ. για άλλη μια φορά "άνοιγαν το ευαγγέλιο στα μέτρα τους"...

****

Το ότι για παράδειγμα το Κοσσυφοπέδιο έχει επιλεγεί από τον ιμπεριαλισμό αυτή την εποχή σαν φιτίλι για να ξαναβάλει φωτιά στην περιοχή των Βαλκανίων, δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί πίσω από τα λόγια εκείνων που κόπτονται τάχα για την "ειρήνη", παρ' όλο που ακριβώς λόγω του υπάρχοντος συσχετισμού δύναμης δεν καταβάλλεται, έτσι και αλλιώς, καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να κρυφτούν οι πραγματικές διαθέσεις. Ισως ακόμα και αυτό να είναι άλλο ένα μήνυμα των καιρών από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Δηλαδή απροκάλυπτα προωθούν τους σκοπούς τους μετρώντας και με αυτή τη διεθνή τρομοκρατία "φίλους και εχθρούς" ή, καλύτερα, υποταγμένους και αντιστεκόμενους στα "κέφια" τους.

Οσον αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις που ίσως μπερδεύουν τους αφελείς με την εικόνα της σχεδόν ομοφωνίας ή των, όποιων αποχρώσεων, διαφορών, έτσι όπως εκδηλώνονται στους λεγόμενους διεθνείς οργανισμούς και στην Ομάδα Επαφής δεν είναι τίποτα άλλο απ' αυτό που διαπίστωνε ο Λένιν από τις αρχές ακόμα του αιώνα, ότι δηλαδή: "Οι ειρηνικές συμμαχίες προετοιμάζουν τους πολέμους και με τη σειρά τους ξεπηδούν από τους πολέμους...". Ο,τι και να κάνουν δεν μπορούν να καλύψουν πια, πως η επιλογή να βάλουν τους Αλβανούς να "πάνε γυρεύοντας" στο Κοσσυφοπέδιο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, έκρυβε και ένα εσωτερικό ξεκαθάρισμα μεταξύ των ίδιων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο συνεχή αγώνα για ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής. Το αν σε αυτή τη φάση εμφανίζονται ενωμένοι ή ελάχιστα διαφοροποιημένοι, αποκαλύπτει ακριβώς πως άλλοι σύρονται από τους ισχυρότερους, άλλοι βρίσκονται στο στάδιο του "φοβάται ο Γιάννης το θεριό..." και άλλοι περιμένουν να ανάψει η φωτιά για "να ζεσταθούν με τη σειρά τους...". Να γιατί καμιά από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν πρόκειται να προτείνει μέτρα λογικής και διεθνούς δικαίου.

****

Για παράδειγμα, η όλη υπόθεση ξεκίνησε με σχεδόν την ομόφωνη καταγγελία των ακροτήτων του "Απελευθερωτικού Στρατού" των Αλβανών. Βέβαια το ότι αυτό ήταν άλλοθι για να αρχίσουν να ανακατεύονται πάλι στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας, αποκαλύφτηκε όταν η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας επιχείρησε να επιβάλει το νόμο στη χώρα της και τότε όλοι παρίσταναν πως δεν καταλάβαιναν και πρότειναν μέτρα (και μέσω της Ομάδας Επαφής) που απομόνωναν ουσιαστικά τη Γιουγκοσλαβία. Η απόφαση της λεγόμενης Ομάδας Επαφής, αλλά και οι δηλώσεις των, Αμερικανών κύρια, εκπροσώπων, που μπαινόβγαιναν στο Κοσσυφοπέδιο, χρησιμοποίησαν όλη αυτή την περίοδο σαν φύλλο συκής τον υποτιθέμενο "διάλογο" μεταξύ της κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας και των εκπροσώπων της αλβανικής κοινότητας του Κοσσυφοπεδίου. Ταυτόχρονα έκαναν τα πάντα για να ακυρωθεί ο διάλογος ή να χωρέσει από την "μπροστινή πόρτα" τους μεσολαβητές - διαιτητές του λεγόμενου διεθνούς παράγοντα.

Τώρα, ενόψει της επόμενης Ομάδας Επαφής, παραβιάζοντας κάθε έννοια λογικής, θέλουν καλά και σώνει να "νομιμοποιήσουν" τη δράση των ενόπλων Αλβανών στο κυρίαρχο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας. Αν δεν ήταν έτσι ποτέ δε θα έβρισκε τη δυνατότητα ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Φ. Νάνο, να βγει για πρώτη φορά και να υποστηρίξει ανοιχτά σαν "έκφραση αυτοάμυνας" τη δράση των ενόπλων. Ούτε να καλεί τους Αλβανούς να "υπερασπιστούν τα εθνικά τους συμφέροντα"... Ταυτόχρονα, η "Ουάσιγκτον Ποστ" προετοιμάζει για άλλη μια φορά τη διεθνή κοινή γνώμη για ακόμα σκληρότερη στάση απέναντι στη Γιουγκοσλαβία στην επόμενη Ομάδα Επαφής...

*****

Και ενώ στήνεται ιμπεριαλιστικό παιχνίδι με απροκάλυπτα "σημαδεμένη τράπουλα", η ελληνική κυβέρνηση παριστάνει την άσχετη με φιλοδοξία να την αφήσουν να "κοιτά τα φύλλα" την ώρα της μοιρασιάς. Μόνο έτσι εξηγείται το γεγονός ότι, ενώ έχει κάθε συμφέρον η χώρα να μην ανάψει η στεγνή μπαρούτι της περιοχής των Βαλκανίων, η ελληνική κυβέρνηση προσφέρει "κάρτα εισόδου" στο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι, προτείνοντας χώρο και διάθεση εγκατάστασης της Πολυεθνικής Βαλκανικής Ταξιαρχίας. Φτάνει μάλιστα αυτή τη μελλοντική εστία εμπλοκών να τη μετατρέπει σε πεδίο ανταγωνισμού με τις γειτονικές χώρες, κάνοντας έτσι το μεγαλύτερο χατίρι στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που βρίσκονται με άλλο ένα "νήμα" στα χέρια, για να κατευθύνουν τις εξελίξεις στην όξυνση, ώστε να αρχίσουν τη μοιρασιά.

Οπωσδήποτε, τόσο στη φύση, όσο και στην κοινωνία δεν υπάρχει κανένα φαινόμενο που να μην μπορεί, κάτω από ορισμένες συνθήκες, να μετατραπεί στο αντίθετό του. Ο ιμπεριαλισμός μπορεί απροκάλυπτα να σχεδιάζει και να δρομολογεί τα χειρότερα. Μόνο αν αφεθεί μόνος του μπορεί να του γίνει το χατίρι. Οι λαοί της περιοχής, αλλά και του κόσμου ολόκληρου οφείλουν με συντονισμένες προσπάθειες να αποκαλύψουν και να ανατρέψουν τα σχέδια δίνοντας αληθινό νόημα στο δίκιο, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ειρήνη.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Το ότι το Κοσσυφοπέδιο έχει επιλεγεί από τον ιμπεριαλισμό αυτή την εποχή σαν φιτίλι για να ξαναβάλει φωτιά στην περιοχή των Βαλκανίων, δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί πίσω από τα λόγια εκείνων που κόπτονται τάχα για την "ειρήνη", παρ' όλο που ακριβώς λόγω του υπάρχοντος συσχετισμού δύναμης δεν καταβάλλεται, έτσι και αλλιώς, καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να κρυφτούν οι πραγματικές διαθέσεις