Αντίθετα, από την πλευρά μας υπερθεματίζουμε - και θα επιχειρήσουμε να αποδείξουμε - ότι ο κύριος Μπλερ είναι ο πολιτικός... Πυγμαλίωνας του κυρίου Σημίτη.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αναδεικνύονται σε ένα επιμελές αντιγραφείο του "Μπλερισμού". Αλλωστε έχουν λόγους αξεπέραστους που τους καθιστούν εγχώριο παπαγάλο των δοξασιών του Μπλερ: τη βαθιά τους προσήλωση στις αρχές και πρακτικές του θατσερισμού, του οποίου ο κύριος Μπλερ και το κόμμα του είναι η φυσική συνέχεια, στην Αγγλία. Οσο για τους δικούς μας θέλουν πολύ να τους μοιάσουν. Αλλωστε, όπως έλεγε πρόσφατα ο Γ. Παπαντωνίου, μια "νίκη" επί των εργαζομένων της "Ολυμπιακής" θα ισοδυναμούσε με μια "νίκη" όπως αυτή της κυρίας Θάτσερ επί των ανθρακωρύχων!

Αυτή η πίστη στο νεοφιλελευθερισμό είναι που υπαγορεύει στην κυβέρνηση Σημίτη να "ξεπατικώνει" τσιτάτα του εκλεκτού ομοϊδεάτη της και να τα πλασάρει στο εσωτερικό της χώρας ως "αριστερή" επιφοίτηση...

***

• "Το κλειδί για τη σύγχρονη ανταγωνιστικότητα είναι ο συνδυασμός της κινητικότητας και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας με μέτρα", είναι μια από τις "αρετές" της "κεντροαριστεράς", όπως τις επιβάλλει και τις... εξηγεί ο Μπλερ στην Αγγλία.

Είναι περιττό στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πανομοιότυπα λόγια του Κ. Σημίτη. Αρκεί να αναφέρουμε τις πανομοιότυπες πράξεις, όπως τα μέτρα της κατάργησης του 8ωρου και της επέκτασης της μερικής απασχόλησης που επιβλήθηκαν με το νόμο για την "Ολυμπιακή" και αποφασίστηκαν στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο για την "ευέλικτη αναμόρφωση" των εργασιακών σχέσεων.

• "Ο κυριότερος στόχος είναι να δημιουργηθεί μια νέα προοδευτική δύναμη στη βρετανική πολιτική σκηνή. Ενα κόμμα που να μπορέσει να προχωρήσει σε ρήξη με το παρελθόν της ταξικής πολιτικής της δεκαετίας του '40 και της πολιτικής των ομάδων πίεσης των δεκαετιών του '70 και του '80", λέει ο Μπλερ στην Αγγλία.

Μερικούς μήνες αργότερα, ο κύριος Σημίτης, στο πλαίσιο της "επανίδρυσης" του ΠΑΣΟΚ, ανακάλυψε την εξής διατύπωση για να προπαγανδίσει το "θεωρητικό" υπόβαθρο της συναίνεσης και της κατασυκοφάντησης των "συντεχνιών" - εργατών: "Η νέα συλλογικότητα δεν μπορεί να εμπνευστεί από τον κοινωνικό συμβιβασμό των χρόνων 1945-1975... οι νέοι κοινωνικοί διαχωρισμοί δεν προσδιορίζονται μόνο από κοινωνικές, ταξικές ή οικονομετρικές παραμέτρους", κατά τον Ελληνα πρωθυπουργό.

• "Η δεξιά τη δεκαετία του '80 συνέλαβε την ανάγκη απελευθέρωσης των αγορών... Ανήκει στη νέα κεντροαριστερά το καθήκον να δημιουργήσει συναίνεση", υποστηρίζει ο κύριος Μπλερ, για να συνεχίσει ότι "τα συνδικάτα ως κοινωνικοί εταίροι μπορούν να παίξουν ιδιαίτερα θετικό ρόλο... Από κοινού με τις επιχειρήσεις θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο εργασίας, που θα συνδυάζει την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας".

Οσο για τον δικό μας, τις ώρες που εκφωνεί λόγους για τον "κοινωνικό διάλογο" και κλίνει τον όρο "συναίνεση" σε όλες τις πτώσεις, δεν ξεχνά να σημειώνει: "Οι πολιτικές δυνάμεις της προόδου και της δημιουργίας μαζί με τα συνδικάτα... θα πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις".

***

• "Σ' αυτό τον τρίτο δρόμο λοιπόν δεν έχουμε ένα παρεμβατικό κράτος, αλλά ένα κράτος που ενισχύει την ιδιωτική πρωτοβουλία... και τις ευκαιρίες απασχόλησης για τους εργαζόμενους", υποστηρίζει ο Μπλερ, σημειώνοντας ότι "αυτός είναι άλλωστε ο σύγχρονος ρόλος του κράτους: ούτε ασφυκτικός έλεγχος ούτε απάρνηση των βασικών του καθηκόντων".

Ο Ελληνας πρωθυπουργός έχει μια ...πανομοιότυπη άποψη. Η πολιτική μας, λέει, πρέπει να "εξασφαλίζει την ισόρροπη παρουσία της ατομικής πρωτοβουλίας και της συλλογικότητας" και έχοντας στο μυαλό του τα όποια απομεινάρια κοινωνικής πρόνοιας, γίνεται έξαλλος με το κράτος που "εθίστηκε στον προστατευτισμό".

• Να πώς περιγράφει τον "τρίτο δρόμο" ο Μπλερ: "Ευελιξία στις μορφές απασχόλησης... Μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους και των υπηρεσιών πρόνοιας. Συνεργασία με τις επιχειρήσεις για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία", για να συνεχίσει πως "σημαντική προτεραιότητα για την Κεντροαριστερά αποτελεί επίσης η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος (που) έχει γίνει πολύ ακριβό... Το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να προσανατολιστεί στην παροχή υπηρεσιών και όχι επιδομάτων... Θα πρέπει να πάψει να αποτελεί κρατικό μονοπώλιο", είναι το "όραμα" του Μπλερ.

Απολαύστε τον "αντίλαλό" του στην Ελλάδα του... σερ Σπράου: "Πρέπει να χαράξουμε έναν τρίτο δρόμο... Να προσαρμόσουμε και να ρυθμίσουμε τις εργασιακές σχέσεις στις νέες συνθήκες... Η Ευρώπη των περιοριστικών πολιτικών είναι για μας ο μόνος χώρος... Το κόστος του κοινωνικού κράτους με τη σημερινή του μορφή δημιουργεί προβλήματα", λέει ο Κ. Σημίτης. "Να δοθεί μικρότερη έμφαση σε δαπάνες στήριξης σε περίπτωση δυσπραγίας", ο εργαζόμενος "να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη για την ασφάλιση και την υγειονομική του περίθαλψη με αντίστοιχη μείωση των ευθυνών του κράτους", συμπληρώνει με ανείπωτο κυνισμό.

***

• "Εμείς προτείνουμε μερικά μίνιμουμ στάνταρντ κοινωνικής προστασίας" λέει ο Μπλερ. Για εμάς, το κοινωνικό κράτος "βασίστηκε σε ανεξέλεγκτες παροχές" και είμαστε υπέρ του "κοινωνικού ιστού ασφαλείας", λέει ο Σημίτης.

Οσο για την ιδιότητα του βαστάζου και διαχειριστή του συστήματος, δεν την κρύβουν: "Η κεντροαριστερά είναι σήμερα η υπεύθυνη δύναμη που εγγυάται τη σταθερότητα", διατρανώνει ο Μπλερ. "Το πρώτο στοιχείο της προσπάθειάς μας είναι η πολιτική σταθερότητα στην πορεία και τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος" λέει το ΠΑΣΟΚ.

• Οι επικαλύψεις δεν έχουν τέλος. Ας αναφερθούμε, ως κατακλείδα, στις θέσεις τους περί της ΕΕ. "Η κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ πρέπει να αποκτήσει ουσιαστική υπόσταση... στο θεσμικό επίπεδο πρέπει να επεκταθεί το πεδίο λήψης αποφάσεων με ενισχυμένη πλειοψηφία", είναι η άποψη του Μπλερ. "Αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε είναι μια ΕΕ με ισχυρούς υπερεθνικούς θεσμούς... Επιδιώκουμε μια ισχυρή ΚΕΠΠΑ", συγχορδίζεται ο Σημίτης.

***

Αποσκοπεί σε μια πολύ ουσιαστικότερη αποκρυπτογράφηση του νεοφιλελευθέρου νήματος που συνδέει το βρετανικό "μπλερισμό" με τον "εκσυγχρονισμένο" ΠΑΣΟΚισμό: Πρόκειται για την ανυπόκριτη λατρεία τους προς το θατσερισμό. Αυτός είναι που συνιστά τον κοινό παρονομαστή, τόσο των λόγων, όσο και των έργων τους.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Ελληνας πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αναδεικνύονται σε ένα επιμελές αντιγραφείο του "Μπλερισμού". Αλλωστε έχουν λόγους αξεπέραστους που τους καθιστούν εγχώριο παπαγάλο των δοξασιών του Μπλερ: τη βαθιά τους προσήλωση στις αρχές και πρακτικές του θατσερισμού, του οποίου ο κύριος Μπλερ και το κόμμα του είναι η φυσική συνέχεια, στην Αγγλία. Οσο για τους δικούς μας θέλουν πολύ να τους μοιάσουν. Αλλωστε, όπως έλεγε πρόσφατα ο Γ. Παπαντωνίου, μια "νίκη" επί των εργαζομένων της "Ολυμπιακής", θα ισοδυναμούσε με μια "νίκη" όπως αυτή της κυρίας Θάτσερ επί των ανθρακωρύχων!