Ωστόσο, η αλήθεια για την ΟΝΕ, το ΕΥΡΩ, το Σύμφωνο Σταθερότητας και την όλη πολιτική της ΕΕ, τις τραγικές επιπτώσεις, που θα έχει στην εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, στην αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας και σε νέα στρώματα, στη διεύρυνση της ανισότητας μεταξύ πλούσιων και φτωχών περιοχών δεν αναφέρθηκε, ούτε αναλύθηκε. Αντίθετα, καμουφλάρονται, παρουσιάζονται κυρίως τα τεχνικά ζητήματα, γράφονται νούμερα και ποσοστά χωρίς ερμηνεία και ανάλυση, για να κρύψουν το βαθύ αντιλαϊκό και ταξικό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής.

Η δημιουργία του κοινού νομίσματος αποφασίστηκε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, όμως, ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής του, ποιους θα εξυπηρετήσει και θα ωφελήσει, ποιους θα ζημιώσει;

Μας παρουσιάζουν ότι το ΕΥΡΩ έχει κυρίως μόνο πλεονεκτήματα για τους εργαζόμενους και όμως φτιάχτηκε μόνο για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του κεφαλαίου και του οξύτατου ανταγωνισμού, που συνεχώς γίνεται εντονότερος, μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων της ΕΕ και των ΗΠΑ, αλλά και της Ιαπωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι παρουσιάζεται το ΕΥΡΩ ως έμβλημα ευρωπαϊκής αντίστασης και επίθεσης στην αμερικανική παντοκρατορία και το δολάριο, ταυτίζοντας σκόπιμα τα συμφέροντα του κεφαλαίου για περισσότερα και ασύδοτα κέρδη από την εκμετάλλευση των λαών, με τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αυτά όμως δεν πάνε μαζί, είναι αντίθετα μεταξύ τους όσο η ανατολή με τη δύση του ήλιου.

* * *

Αρα, το ΕΥΡΩ είναι συνυφασμένο με τη μεγαλύτερη φτώχεια και ανεργία για τους εργαζόμενους.

Αλλά και οι περιφερειακές ανισότητες θα μεγαλώσουν, αφού οι οικονομίες των χωρών δεν είναι ίδιες, έχουν διαφορές. Σύγκλιση όχι μόνο δε θα υπάρξει, αντίθετα, απόκλιση μεγαλύτερη από την υπάρχουσα. Μάλιστα, με την εκχώρηση της χρηματοπιστωτικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ουσιαστικά δεν μπορεί να ασκείται εθνική οικονομική πολιτική.Ετσι, σε ιδιαίτερες δυσκολίες ή κρίσεις, π.χ., αύξηση της τιμής του πετρελαίου, θα έχει διαφορετικές επιπτώσεις σε χώρες που παράγουν πετρέλαιο από μη παραγωγούς χώρες, αν και οι δύο κατηγορίες των χωρών ανήκουν στην ίδια πολιτικοοικονομική ένωση. Επειδή όμως δε θα υπάρχει εθνική νομισματική και δημοσιονομική πολιτική (θα ασκείται από την ΕΚΤ) για να αντιμετωπίσουν τις όποιες κρίσεις, οι ασθενέστερες χώρες για το κάθε συγκεκριμένο πρόβλημα θα είναι σε ακόμη χειρότερη μοίρα, μεγαλώνοντας την ψαλίδα της ανισότητας.

* * *

Ειδικά για τη χώρα μας, που δεν πληρεί τους όρους (και να τους πληρούσε οι εργαζόμενοι δεν είχαν τίποτα να ωφεληθούν), όπως αναφέρονται στην έκθεση της επιτροπής που παρουσιάζεται σε άλλη στήλη, θα σημάνει ακόμη σκληρότερη λιτότητα, χωρίς όρια και χρόνο λήξης, ως συνέχεια των προηγουμένων μέτρων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην έκθεση της επιτροπής, η περιγραφή για την Ελλάδα περιέχει πέντε ΔΕΝ:

1. Το χρονοδιάγραμμα της ένταξης της τράπεζας (Ελλάδας) στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) ΔΕΝ είναι πλήρως ικανοποιητικό.

2. Η Ελλάδα ΔΕΝ ικανοποιεί το κριτήριο για τη σταθερότητα των τιμών.

3. Η Ελλάδα ΔΕΝ πληρεί το κριτήριο για τη δημοσιονομική κατάσταση.

4. Η Ελλάδα ΔΕΝ πληρεί το κριτήριο της συναλλαγματικής ισοτιμίας.

5. Η Ελλάδα ΔΕΝ ικανοποιεί το κριτήριο για τη σύγκλιση των επιτοκίων. Αυτά ακριβώς χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που αποδέχονται και στηρίζουν την ΕΕ, για να προωθήσουν με γρηγορότερους ρυθμούς την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και το ξεπούλημα μισοτιμής του εθνικού πλούτου στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο. Με το "όραμα", δήθεν, της ένταξης στην ΟΝΕ παίρνονται όλο και σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα.

***

Ο μόνος δρόμος είναι η δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, που οργανωμένα και συντονισμένα θα παλέψουν για το γκρέμισμα αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Αγώνες και πάλη που όσο αναπτύσσονται θα συντονίζονται και σε ευρύτερο, ευρωπαϊκό πλαίσιο, ώστε οι παράλληλοι και κοινοί εθνικοί αγώνες να καταφέρνουν συντονισμένα χτυπήματα ενάντια στην ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τη στηρίζουν.

Διαμάντω ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ