Πολλές φορές παρουσιάζεται η ανάπτυξη και παραγωγική αναβάθμιση μιας περιοχής σε αντιπαράθεση με την αναγκαία προστασία του περιβάλλοντος. Απ' αρχής πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι και τα δύο αποτελούν ανάγκη και απαίτηση του κόσμου της εργασίας, των λαϊκών στρωμάτων. Ο εργαζόμενος απαιτεί, έχει ανάγκη και την εργασία του (και μάλιστα όλο και πιο αναβαθμισμένη), αλλά και ένα ανθρώπινο περιβάλλον, που να καλύπτει τις φυσικές και σύγχρονες απαιτήσεις (υγείας, συγκοινωνίας, αισθητικής, κλπ.). Ακόμα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτά τα δύο σήμερα δε βρίσκονται αντικειμενικά σε αντιπαράθεση. Και τα δύο μπορούν να καλυφθούν.

Ομως για να γίνει αυτό χρειάζεται μια άλλη πολιτική, φιλολαϊκή, μια πολιτική που στο κέντρο της έχει τον εργαζόμενο. Μια πολιτική που σχεδιάζει την ανάπτυξη σε γενικό και περιφερειακό επίπεδο με στόχο να αναβαθμίσει τη ζωή των εργαζομένων και να εξασφαλίσει το μέλλον των επόμενων γενεών. Η αντιπαράθεση σήμερα προέρχεται από την αντίθεση που δημιουργεί η πολιτική που ακολουθείται και στη χώρα μας, δηλαδή η πολιτική που βασίζεται στην αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου (κύρια του μεγάλου), αδιαφορώντας για τις ανάγκες των εργαζομένων. Είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, που δημιουργεί αυτό το αδιέξοδο.

Ομως και μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, κάτω από τις αντικειμενικά αδιέξοδες συνθήκες που δημιουργούνται και κύρια με τη συνειδητοποίηση και τον αγώνα των εργαζομένων, υπάρχουν πολλές φορές κινήσεις, που μπορεί να μη λύνουν το πρόβλημα, όμως μειώνουν τις άσχημες επιπτώσεις. Μια τέτοια κίνηση ήταν και το ΠΔ 84 του 1984, για τη ρύθμιση της βιομηχανικής - βιοτεχνικής παραγωγής σε σχέση με το περιβάλλον, για το νομό Αττικής. Μπορεί να μην ήταν τέλειο, μπορεί να χρειάζεται κάποιες τροποποιήσεις μετά από 14 χρόνια ύπαρξής του, όμως βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση, προσπαθώντας να περιορίσει την καταστροφική πορεία του περιβάλλοντος στην Αττική, αφήνοντας ταυτόχρονα σημαντικές παραγωγικές δραστηριότητες να λειτουργούν.

Σήμερα, μέσα σε συνθήκες ασυδοσίας του κεφαλαίου και αυτές οι ρυθμίσεις κινδυνεύουν. Με πρωτοβουλία των βιομηχάνων Αθήνας - Πειραιά ξεκινάει συζήτηση για την ουσιαστική κατάργηση του ΠΔ 84/84. Το ΤΕΕ ετοιμάζει ημερίδα για τις 5 του Μάη. Ορισμένα στελέχη συνδικαλιστικά και των ΟΤΑ το βάζουν για συζήτηση. Ο κίνδυνος για ανατροπή του όποιου σωστού πλαισίου είναι μεγάλος. Ας δούμε όμως σύντομα τα "επιχειρήματα" που παρουσιάζονται για να παγιδέψουν τα λαϊκά στρώματα και να δεχτούν τις επιλογές του κεφαλαίου.

Το κυριότερο "επιχείρημα" είναι "τι θέλετε; Ανεργία ή καθαρό περιβάλλον;". Εκτός από το ότι, όπως αναφέρθηκε προηγούμενα, αυτό το δίλημμα δεν πρέπει να το δεχόμαστε, αφού είναι δίλημμα του καπιταλισμού, μια σειρά από γεγονότα το ανατρέπουν. Αφού στην Αττική η ανεργία οφείλεται στους περιορισμούς ορισμένων βιομηχανικών δραστηριοτήτων, γιατί αυξάνει η ανεργία με ακόμα μεγαλύτερους ρυθμούς στην υπόλοιπη Ελλάδα (Εύβοια, Θράκη, Δυτ. Μακεδονία, κλπ.) και μάλιστα σε ορισμένες περιοχές που υπάρχουν και οικονομικά κίνητρα για την εγκατάστασή τους; Γιατί κλάδοι βιομηχανιών (υφαντουργία, υποδηματοποιία, έτοιμο ένδυμα, κλπ.), που πριν από 10 - 15 χρόνια ανθούσαν στην Αττική και το ΠΔ 84/84 τους έδινε δυνατότητα εκσυγχρονισμού, αύξησης παραγωγής και αύξηση κινητήριας δύναμης, έχουν κατακόρυφη πτώση ή σχεδόν εξαφανίστηκαν;

Ενα άλλο ερώτημα που πρέπει να τεθεί στους οπαδούς της ασύδοτης επέκτασης βιομηχανίας - βιοτεχνίας στην Αττική, είναι κατά πόσον, εφόσον αυξάνεται η ανεργία στην υπόλοιπη Ελλάδα, η όποια ανάκαμψη της απασχόλησης στην Αττική δε θα έχει εντελώς προσωρινό χαρακτήρα, γιατί θα υπάρξει και νέα μετακίνηση εργαζομένων από την επαρχία στην Αττική; Ετσι και η ανεργία στην Αττική θα διατηρηθεί σε υψηλά ποσοστά και η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού στην Αττική θα συνεχιστεί, που μόνο αρνητικές πλευρές έχει και για το περιβάλλον και για την ορθολογική αξιοποίηση του χώρου της πατρίδας μας και γενικότερα για το λαό μας, είτε κατοικεί στην Αττική, είτε στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να κατανοήσει (και η ζωή τον βοηθάει σ' αυτό) ότι οι λύσεις που προτείνονται από το κεφάλαιο δεν του λύνουν τα προβλήματα, δε δημιουργούν συνθήκες βελτίωσης της ζωής του, του αυξάνουν τα αδιέξοδα. Χρειάζεται ένα μέτωπο των εργαζομένων στην Αττική και στην υπόλοιπη Ελλάδα (εργάτες, αγρότες, επαγγελματίες, κλπ.), ενάντια στην πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στην πολιτική δηλαδή που επιβάλλεται από την ΕΕ, τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στην πολιτική που αποδέχονται τα άλλα κόμματα των "Ευρωπαϊστών", στην πολιτική που έχει κριτήριο το κέρδος των μεγάλων συγκροτημάτων του κεφαλαίου. Ολοι μαζί να αγωνιστούμε για ανάπτυξη της παραγωγής σ' όλη τη χώρα, βελτίωση των συνθηκών ζωής και του περιβάλλοντος σ' όλη την πατρίδα μας, ώστε οι εργαζόμενοι να βρίσκουν δουλιά στον τόπο τους. Ολοι μαζί να αντισταθούμε στη μοιρολατρία και το ραγιαδισμό. Να μη δεχτούμε να καταργηθεί κανένα φιλολαϊκό μέτρο, όταν υπάρχει, αλλά αντίθετα να απαιτήσουμε εργασία για όλους, καλύτερο περιβάλλον, ανάπτυξη της επιστήμης και τεχνολογίας, αύξηση και όχι μείωση των δωρεάν κοινωνικών παροχών (Παιδεία, Υγεία, κλπ.). Να πούμε "όχι" στο "διαίρει και βασίλευε" που καλλιεργεί το μεγάλο κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός, είτε ανάμεσα σε περιοχές της χώρας μας, είτε ανάμεσα σε στρώματα εργαζομένων, είτε ανάμεσα σε λαούς. Να πούμε "όχι" στην τροποποίηση και του ΠΔ 84/84 σε αντιλαϊκή κατεύθυνση.Νίκος ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΣ