Οι σημαίες ψηλά, ν' ανεμίζουν. Τα πανό ακόμα πιο ψηλά. Αλλά πάνω απ' όλα ένας στόχος, που αγκαλιάζει τους πάντες, εργάτες, υπαλλήλους, συνταξιούχους, νέους: "Να κρατήσουμε με νύχια και με δόντια τα δικαιώματά μας, να παλέψουμε μέχρι τέλους γι' αυτά",όπως το έθεσε ένας εργάτης, ένας οικοδόμος.

Εκεί στην πλατεία Συντάγματος, στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, άνθρωποι διαφόρων ηλικιών και διαφορετικών κλάδων μας είπαν δύο κουβέντες για τη μέρα αυτή, τα μηνύματά της, την προοπτική της.

"Μέχρι τέλους", επιμένει να λέει ο οικοδόμος Γ. Αναστασίου, που μας μιλάει και ταυτόχρονα σηκώνει όλο και πιο ψηλά την κόκκινη σημαία του. "Είναι η μέρα μας σήμερα - τονίζει - μέρα της εργατιάς. Απεργούμε σήμερα, τιμώντας τους νεκρούς της τάξης μας με τον καλύτερο τρόπο, έτσι όπως κι εκείνοι θα ήθελαν, συνεχίζοντας τον αγώνα τους". Και μια προτροπή: "Ας δώσουμε σήμερα όρκο σ' αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για να ζούμε εμείς καλύτερα, όρκο ότι θα αγωνιστούμε ενωμένοι και αποφασισμένοι, ότι δε θα αφήσουμε η θυσία τους να πάει χαμένη".

Μία είναι η επιθυμία του συνταξιούχου Γ. Αλιμπέρτη, "περισσότεροι νέοι να κατανοήσουν τη σημασία της πάλης για μια καλύτερη ζωή, πριν φύγουμε εμείς οι μεγάλοι να σιγουρευτούμε ότι οι νεότεροι, ότι πολλοί νεότεροι θα συνεχίσουν τον αγώνα". Η λέξη Πρωτομαγιά είναι ικανή να τον κάνει να βουρκώσει, θυμάται και μας λέει "δε λογαριάσαμε τίποτα και κανέναν, η Πρωτομαγιά, το νόημά της, τα μηνύματά της ήταν πολύ ισχυρά, πιο ισχυρά από τον κίνδυνο να χάσουμε τη ζωή μας, έτσι σε δύσκολες εποχές, από το '50 ακόμα, εμείς απεργούσαμε και βγαίναμε στους δρόμους".

Μία όμως και η προοπτική για τον συνταξιούχο, αυτή "της συσπείρωσης και του αγώνα για να βρούμε τα δίκια μας, το δρόμο μάς τον έδειξαν συνάδελφοί μας πριν από 112 χρόνια, θα είναι ντροπή μας να μην τον ακολουθήσουμε".

Τα μάτια λάμπουν, τα μάγουλα αναψοκοκκινισμένα, η φωνή της βραχνή από τα συνθήματα που για ώρα φωνάζει. Η 24χρονη Μαρία Μητροφάνη ήταν στο Σύνταγμα την Πρωτομαγιά, γιατί όπως η ίδια λέει "από τη στιγμή που αναζήτησα μεροκάματο, αλλά και από τη στιγμή που βρήκα, άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει εργάτρια και εκμετάλλευση, από τότε κατάλαβα τι είναι η 1η του Μάη, δε θα μπορούσα να λείπω, θα ήταν σαν να δηλώνω απουσία από τη ζωή,σαν να απαρνιέμαι τα δικαιώματά μου. Ε! Οχι, δε θα το κάνω, εδώ μαζί με τους άλλους εργάτες, τους νέους, τους συνταξιούχους, όλοι μαζί, η δύναμη των πολλών είναι τεράστια".

Τι είναι όμως η Πρωτομαγιά; Απαντά: "Αστέρι, που φωτίζει και δείχνει στους εργάτες όλης της Γης τον ένα και μοναδικό δρόμο που έχουν να ακολουθήσουν, το δρόμο του αγώνα, της ταξικής πάλης, της αλληλεγγύης. Αυτόν το δρόμο ακολούθησαν κάποτε κάποιοι άλλοι, σπουδαίοι αγωνιστές και είχαν αποτελέσματα, αυτόν το δρόμο ακολουθούμε κι εμείς σήμερα".

Κάτω από το πανό των ιδιωτικών υπαλλήλων συναντάμε τον Γ. Ζαχάρο, και γι' αυτόν ένας είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι: "Αγώνας", μας είπε τονίζοντας κάθε συλλαβή και συνέχισε καλώντας κάθε εργαζόμενο να κατανοήσει τη σπουδαιότητα του αγώνα, έτσι ώστε "να γίνει η φετινή Πρωτομαγιά αφετηρία νέων, πιο δυναμικών, πιο σκληρών αγώνων, για τη διεκδίκηση αιτημάτων και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, δεν υπάρχει άλλη επιλογή, αφού κάθε μέρα η επίθεση εναντίον μας γίνεται πιο σκληρή".

"Ηρθε η ώρα να κάνουμε εμείς θυσίες", είναι η πρώτη κουβέντα που μας είπε η Λουίζα Παχή.Ως εμποροϋπάλληλος ξέρει καλά τι θα πει "θυσία", "εκμετάλλευση", τι σημαίνει δουλιά χωρίς δικαιώματα. Εργάζεται σ' έναν κλάδο που το 8ωρο είναι πια στόχος πάλης, που οι συμβάσεις αντικαταστάθηκαν από ιδιωτικά συμφωνητικά, που η τρομοκρατία θυμίζει την εποχή που οι εργάτες του Σικάγου ξεσηκώθηκαν.

"Εμείς οι εμποροϋπάλληλοι - σημειώνει - ξέρουμε τι σημαίνει κατάργηση δικαιωμάτων. Γνωρίσαμε, οι παλιότεροι και τις δύο όψεις του νομίσματος, τη δουλιά με και χωρίς δικαιώματα. Σήμερα για όλους, νέους και παλιούς, η εργασία μας μοιάζει με εκείνη των εργατών της Αμερικής έναν αιώνα πριν. Γι' αυτό η Πρωτομαγιά αποκτά για μας ιδιαίτερη σημασία. Διέξοδος βρίσκεται στον αγώνα κι αυτός ο αγώνας πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, δεν έχουμε άλλη επιλογή".