Το μονοπώλιο είσπραξης και διαχείρισης διεκδικεί με νύχια και με δόντια η Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ), μονοπώλιο που το κατείχε πολλά χρόνια πριν την ψήφιση του νόμου Πνευματικής Ιδιοκτησίας.Σιγάσιγά, όμως η ΑΕΠΙ χάνει αυτό το μονοπώλιο, καθώς ο νόμος δίνει το δικαίωμα δημιουργίας Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων, στους οποίους οι δημιουργοί μπορούν να αναθέτουν τη διαχείριση και προστασία των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων. Η ΑΕΠΙ δε φτάνει που εισπράττει πνευματικά δικαιώματα - όντας ένας από τους πλέον εύρωστους οργανισμούς - (σύμφωνα με πληροφορίες η ΑΕΠΙ έχει αδιάθετα 6 δισ.) απαιτεί να γίνει εισπράκτορας και των συγγενικών δικαιωμάτων.Προσφεύγει, μάλιστα, στο δικαστήριο για αναστολή της απόφασης του υπουργού Πολιτισμού να δώσει στην ΑΕΠΙ το δικαίωμα είσπραξης των πνευματικών όχι όμως και των συγγενικών δικαιωμάτων. Εχει, επίσης, προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας με αίτηση ακύρωσης της υπουργικής απόφασης.

Από την άλλη, δε φτάνουν, μόνο τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης,που ιδρύθηκαν με βάση το νόμο, (προβλήματα που προκύπτουν από την άρνηση των χρηστών στις περισσότερες περιπτώσεις να καταβάλουν τα χρήματα στους δικαιούχους, με αποτέλεσμα να διεκδικούνται αυτά στα δικαστήρια), ένα νέο πρόβλημα αναζητά τους ενόχους και συνενόχους. Το πρόβλημα αφορά στην είσπραξη των δικαιωμάτων της "Λευκής κασέτας",που δικαιούνται οι εισπρακτικοί οργανισμοί. Δικαίωμα που μένει ενενεργές, καθώς δεν έχει οριστεί με Προεδρικό Διάταγμα όπως θα έπρεπε το ποσοστό που αναλογεί στον κάθε δικαιούχο οργανισμό.

Το θέμα έχει ως εξής: Η αμοιβή, που ορίζει ο νόμος (6% της αξίας συσκευών εγγραφής εικόνας και ήχου, 4% φωτοτυπικών συσκευών και φωτοτυπικού χαρτιού και 2% της αξίας ηλεκτρονικών υπολογιστών), καταβάλλεται από τους παραγωγούς ή τους εισαγωγείς στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης. Η αμοιβή αυτή κατανέμεται κατά 55% στους πνευματικούς δημιουργούς, 25% στους ερμηνευτές ή εκτελεστές και 20% στους παραγωγούς. Οι αναγκαίες, όμως, λεπτομέρειες της κατανομής και διανομής στις ίδιας κατηγορίας δικαιούχους ορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του υπουργού Πολιτισμού.

Και ενώ όλοι οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης συμφώνησαν να συνυπογράψυν ένα "κοινό υποσχετικό",ορίζοντας προσωρινό διαχειριστή, ώστε να εισπραχθούν αυτά τα χρήματα, η ΑΕΠΙ αρνείται να υπογράψει το υποσχετικό,αυτό με αποτέλεσμα τα διαφυγόντα κέρδη να αυξάνονται. Και αυτή η διαφορά θα επιλυθεί στα δικαστήρια, σήμερα. Θα πρέπει, δηλαδή, η ΑΕΠΙ να αιτιολογήσει τη στάση της και την άρνησή της να υπογράψει το κοινό υποσχετικό.

Σ. Α.