Τι διαφορά θα έχουμε "εντός" ή "εκτός" του ΕΥΡΩ

Η κυβερνητική προπαγάνδα δύσκολα μπορεί να πείσει πλέον τους εργαζόμενους ότι έχουν να περιμένουν καλύτερες μέρες στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα τελευταία χρόνια όταν άρχισαν να γίνονται ορατές και αισθητές οι συνέπειες από την εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, όχι μόνο δεν είδαν βελτίωση της θέσης τους, αλλά αντίθετα είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, να οδηγούνται μαζικά και με μαθηματική ακρίβεια στο περιθώριο. Εξάλλου διαπίστωσαν ιδίοις όμμασι ότι η περίοδος εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ τελείωσε και καμιά από τις υποσχέσεις που τους δόθηκαν δεν υλοποιήθηκε. Υπό αυτά τα δεδομένα η κυβερνητική προπαγάνδα αναπροσαρμόστηκε, έπαψε πλέον να δίνει έμφαση στις "καλύτερες μέρες" και επιδίδεται στην κινδυνολογία. Επιχειρεί δηλαδή να πείσει τους εργαζόμενους ότι μπορεί μεν να υφίστανται πλήγματα απ' αυτή την πολιτική αλλά αν τελικά δεν εισέλθουμε στο ΕΥΡΩ, τότε αυτό θα ισοδυναμεί με ολοκληρωτική καταστροφή. Σ' αυτό το μοτίβο κινήθηκε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξή του, στο ίδιο κινούνται τα άλλα κυβερνητικά στελέχη. Φυσικά και με αυτή τη μορφή της η προπαγάνδα της κυβέρνησης δεν παύει να προβάλλει το ΕΥΡΩ σαν τη γη της επαγγελίας σε αντίθεση με την κόλαση της "απομόνωσης". Είναι εύλογο επομένως το ερώτημα:

Τι θα αλλάξει για τους εργαζόμενους αν μπούμε στο ΕΥΡΩ;

Θα πρέπει εξ αρχής να διευκρινίσουμε ότι σε τίποτα δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι εργαζόμενοι της χώρας μας αν τελικά μπούμε στο ΕΥΡΩ. Εξάλλου είναι γνωστό από τώρα, ποια θα είναι τα "οφέλη" των εργαζομένων των χωρών που είναι από τώρα στο ΕΥΡΩ. Για όσες χώρες λοιπόν είναι στο ΕΥΡΩ, ισχύει το περιβόητο "Σύμφωνο Σταθερότητας" σύμφωνα με το οποίο: Η πολιτική της λιτότητας θα συνεχιστεί για δέκα ακόμη τουλάχιστον χρόνια, για αρκετά χρόνια ακόμη θα απαγορεύεται διά νόμου η άσκηση κοινωνικής πολιτικής, θα συνεχιστεί η επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων στα πλαίσια της μείωσης του "μη μισθολογικού κόστους εργασίας", θα επισπευστεί η κατεδάφιση του λεγόμενου "κοινωνικού κράτους".

Τα ίδια ακριβώς θα υποστούν και οι Ελληνες εργαζόμενοι, όπως και οι εργαζόμενοι των άλλων χωρών που θα βρεθούν εκτός ΕΥΡΩ. Στην περίπτωσή τους δε θα είναι το "Σύμφωνο Σταθερότητας" αλλά το νέο "πρόγραμμα σύγκλισης". Αυτό το πρόγραμμα που όπως δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, θα είναι έτοιμο περί τα τέλη Μαϊου, θα περιέχει όλες τις παραπάνω πολιτικές και επιπλέον θα ορίζει ότι θα ισχύει για τους επόμενους 18 μήνες.

Επομένως για τους εργαζόμενους δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, είτε είναι εντός, είτε εκτός του ΕΥΡΩ. Θα συνεχίσουν να υφίστανται την ίδια και ακόμη σκληρότερη εκμετάλλευση χωρίς ημερομηνία λήξης. Το μόνο που θα αλλάζει θα είναι ο λόγος. Για τους εκτός θα είναι το διαβατήριο για το ΕΥΡΩ, για τους εντός θα είναι η "άδεια παραμονής".