Συνάντηση προβληματισμού για το σχέδιο νόμου του ΥΠΠΟ περί Πολιτιστικής Κληρονομιάς πραγματοποίησαν χτες το Ελληνικό Τμήμα "ICOMOS" και ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών του ΥΠΠΟ,με συμμετοχή και άλλων σχετικών επιστημονικών φορέων. Οπως τονίστηκε, η ανάγκη για ένα νέο και σύγχρονο νόμο προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ικανό να λειτουργήσει ως μέσο εξάσκησης πολιτιστικής πολιτικής, απαιτεί ευρύ και ουσιαστικό διάλογο, προκειμένου να καθοριστούν οι σκοποί, τα μέσα και τα μέτρα αυτής της πολιτικής.

Χαρακτηρίζοντας το νομοσχέδιο "πρόχειρο, απλό προσχέδιο σε σχέση με το ρόλο που καλείται να διαδραματίσει για τα ελληνικά μνημεία",ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών του ΥΠΠΟ,παρουσιάζοντας τις θέσεις του, τόνισε ότι το νομοσχέδιο "αποτελεί συρραφή και προϊόν συντεχνιακών πιέσεων, παρά δημιουργική σύνθεση και προϊόν των απαιτήσεων των καιρών".Με τη θέση αυτή συντάχθηκε και ο καθηγητής του ΕΜΠ, αντιπρόεδρος του ICROM, Ν. Χολέβας,σημειώνοντας ότι "στο νομοσχέδιο υπάρχουν ορισμοί εντελώς αδόκιμοι και ασύμβατοι με τις διεθνείς αρχές και συμβάσεις". Ο πρόεδρος του Σωματείου Τεχνικών Επιστημόνων του ΥΠΠΟ Β. Παλατζάς είπε ότι "το νέο νομοθέτημα διαπνέεται από ιδεολογία εσωτερικών μηχανισμών και συσχετισμών", ενώ ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Γ. Ρήγινος,αναφέρθηκε στην ανάγκη συνεργασίας των αρμοδίων επιστημονικών φορέων για να βελτιωθεί το νομοθέτημα. "Αιόλον πολυνομοσχέδιο, με το οποίο διαμοιράζονται τα ιμάτια της πολιτιστικής κληρονομιάς σε εγχώριους και ξένους φορείς", χαρακτήρισε το νομοσχέδιο η Μ. Σούτου (ΣΕΑ), ενώ ο εκπρόσωπος του ICOMOS Ν. Αγριαντώνης επισήμανε την έλλειψη σ' αυτό της έννοιας της ολοκληρωμένης προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Στις θέσεις του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών του ΥΠΠΟ υπογραμμίζεται ότι βασικά άρθρα του νομοσχεδίου έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ουσιώδεις αρχές και μάλιστα με τρόπο "αντιεπιστημονικό, αναχρονιστικό, ανακόλουθο προς τις Διεθνείς Αρχές και Συμβάσεις και αναποτελεσματικό, που θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που καλείται να επιλύσει".Ως κρισιμότερο στοιχείο του νομοσχεδίου χαρακτηρίζεται η "περιοδολόγηση της προστασίας", που όπως τονίστηκε "είναι μια αυθαίρετη επιλογή που υπακούει αποκλειστικά σε διαμορφωμένους εσωτερικούς, μικρονοϊκής δημοσιοϋπαλληλικής αντίληψης, συσχετισμούς και ισορροπίες νομής εξουσίας που λειτουργούν στο ΥΠΠΟ".Μάλιστα, "έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την κρατούσα διεθνώς αντίληψη περί της διακρίσεως των μνημείων, με βάση τη χρονολογική τους κατάταξη". Ο σύλλογος αποδίδει στο νομοσχέδιο εσκεμμένη αποσιώπηση της διάκρισης της υλικής κληρονομιάς σε αρχαιολογική και αρχιτεκτονική και ηθελημένη σύγχυση των όρων της θεσμικής προστασίας (ως νομικού πλαισίου) και της προστασίας και ανάδειξης των μνημείων (ως τεχνικών έργων).Επίσης, "ελλιπέστατη αναφορά στο Εθνικό Αρχείο Μνημείων και απουσία πρόβλεψης κατηγοριών μνημείων με διαφορετικές προδιαγραφές και προϋποθέσεις σε καθεμία" και "εσκεμμένη παράλειψη και ανεπαρκή διατύπωση της προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς".Σχετικά με το άρθρο 32, διάδοχο του άρθρου 52 του ισχύοντος αρχαιολογικού νόμου (5351/1932) και του άρθρου 14 του Ν. 216/1943 "Περί οργανώσεως της Υπηρεσίας Αναστηλώσεως κλπ." υπογραμμίζεται ότι απαιτείται ειδική επεξεργασία από ειδική Ομάδα Εργασίας του ΤΕΕ, με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΕΜΠ και των άλλων Πολυτεχνικών Σχολών, του ΣΑΔΑΣ, του ΣΠΜΕ, του ICOMOS και του ΣΔΜ, ώστε ν' ανταποκριθεί στον προορισμό του.