Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, πανελλήνιο και διεθνές σύμβολο της ειρήνης, γεννήθηκε το 1913, στην Κερασίτσα της Αρκαδίας, σε μια φτωχή πολύτεκνη αγροτική οικογένεια και, παρά τις αφάνταστες δυσκολίες, τελείωσε με άριστα το Δημοτικό και το Γυμνάσιο στην Τρίπολη. Το 1933 γράφεται, μετά από επιτυχείς εξετάσεις, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και επιδεικνύοντας μεγάλο ζήλο και επιμέλεια καταφέρνει για τρία συνεχή χρόνια να εγγράφεται δωρεάν. Με άριστα παίρνει το πτυχίο του και ειδικεύεται στη Μαιευτική - Γυναικολογία. Στη διάρκεια της Κατοχής, προσφέρει τις ιατρικές του γνώσεις στην υπηρεσία του κινήματος. Το 1950 γίνεται υφηγητής της Μαιευτικής Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Συγγράφει το δίτομο επιστημονικό του έργο "Κλινική Ενδοκρινολογία" και δημοσιεύει πολλές εργασίες και μελέτες.

Ταυτόχρονα με το στίβο της επιστήμης, διαπρέπει και στους αθλητικούς στίβους, στα 100 και στα 200 μέτρα και στο άλμα εις μήκος. Παίρνει μέρος σε έξι Βαλκανικούς Αγώνες, κερδίζει 12 βαλκανικές νίκες. Επί 22 χρόνια, από το 1938, κράτησε το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με 7,37 μέτρα.

Ομως, πάνω απ' όλα, ο Λαμπράκης ήταν άνθρωπος της δράσης, που πονούσε για την αδικία και πάλευε για την κοινωνική προκοπή. Παίρνοντας ενεργά μέρος στην πολιτική ζωή, εκλέγεται βουλευτής Πειραιά, το 1961 συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ στο συνδυασμό του ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδας). Την περίοδο αυτή, εγκαινιάζει τη δραστηριότητά του για την ειρήνη, συμμετέχοντας στην ίδρυση της Ελληνικής Επιτροπής για τη Βαλκανική Συνεργασία. Στις 24 Ιούνη 1962, παίρνει μέρος στο Α Εθνικό Συνέδριο για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό και εκλέγεται αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ.

Τον Απρίλη του 1963, παίρνει μέρος στη Διεθνή Πορεία στο Ολντερμάστον στην Αγγλία και μια βδομάδα αργότερα πραγματοποιεί την Α Μαραθώνια Πορεία.Στις 22 Μάη 1963, μιλάει σε συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη και δέχεται άνανδρη επίθεση από τραμπούκους του κράτους και παρακράτους. Μετά από πέντε μέρες, κόβεται το νήμα της ζωής του.